Salmenes 119
1 Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
Esengo na bato oyo bazangi pamela mpe batambolaka kolanda mibeko ya Yawe!
2 Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
Esengo na bato oyo babatelaka malako na Ye mpe balukaka Ye na mitema na bango mobimba!
3 dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
Basalaka mabe te, kasi balandaka banzela ya Nzambe.
4 Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
Opesaki mibeko mpo ete etosama malamu.
5 Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
Tika ete nabongisa etamboli na ngai mpo ete natosa mitindo na Yo!
6 Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
Na bongo, nakoyoka soni te tango nakotosa mibeko na Yo nyonso.
7 Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
Nakosanzola Yo na motema ya sembo wana nakoyekola mibeko ya bosembo na Yo.
8 Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
Nalingi kotosa mitindo na Yo; kosundola ngai libela te!
9 Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
Ndenge nini elenge akoki kowumela na nzela ya sembo? Ezali na kotambola kolanda liloba na Yo.
10 Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
Nalukaka Yo na motema na ngai mobimba; batela ngai mpo ete napengwa te mosika ya mibeko na Yo!
11 I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
Nabatelaka liloba na Yo kati na motema na ngai mpo ete nasala masumu te na miso na Yo.
12 Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
Yawe, tika ete opambolama! Lakisa ngai mitindo na Yo!
13 Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
Na monoko na ngai, natangaka mibeko na Yo nyonso.
14 Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
Nasepelaka kotambola kolanda malako na Yo lokola nde nazali na bomengo nyonso.
15 På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
Nakanisaka malako na Yo mpe natambolaka na banzela na Yo.
16 I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
Nasepelaka mingi na malako na Yo mpe nabosanaka liloba na Yo te.
17 Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
Salela ngai, mosali na Yo, bolamu mpo ete nabika mpe natosa liloba na Yo.
18 Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
Fungola miso na ngai mpo ete namona kitoko ya mibeko na Yo.
19 Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
Nazali mopaya awa na mokili; kobombela ngai mibeko na Yo te.
20 Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
Molimo na ngai ezalaka tango nyonso na posa makasi ya koyeba mibeko na Yo.
21 Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
Otelemelaka bato ya lofundu, bato oyo balakelama mabe mpe bapengwaka mosika ya mibeko na Yo.
22 Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
Longola soni mpe kotiolama na bomoi na ngai, pamba te natosaka malako na Yo.
23 Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
Ezala soki bakambi basali likita mpe bayokani kotelemela ngai, mosali na Yo, nakokanisa kaka mitindo na Yo.
24 Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
Malako na Yo esepelisaka ngai makasi, epesaka ngai toli.
25 Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
Nakangami na putulu; batela bomoi na ngai kolanda liloba na Yo.
26 Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
Nayebisaki Yo banzela na ngai, mpe oyanolaki ngai; lakisa ngai mibeko na Yo!
27 Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
Sala ete nasosola nzela ya mitindo na Yo mpo ete nakanisa misala minene na Yo!
28 Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
Nazali kolela mpo na pasi na motema; pesa ngai mpiko kolanda liloba na Yo.
29 Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
Mema ngai mosika ya nzela ya lokuta; mpe, na boboto na Yo, teya ngai mobeko na Yo.
30 Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
Naponaki nzela ya bosolo; natambolaka kolanda mibeko na Yo.
31 Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
Nakangami na malako na Yo; Yawe, koyokisa ngai soni te.
32 Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
Nakimaka mbangu kati na nzela ya mibeko na Yo, pamba te opesaka ngai bososoli na yango.
33 Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
Yawe, teya ngai nzela ya mitindo na Yo mpo ete nabatela yango kino na suka.
34 Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
Pesa ngai bososoli mpo ete natosa mibeko na Yo mpe nalanda yango na motema na ngai mobimba.
35 Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
Tambolisa ngai kati na nzela ya mibeko na Yo, pamba te nasepelaka na yango.
36 Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
Sala ete motema na ngai esepela na malako na Yo, kasi na bomengo te!
37 Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
Longola miso na ngai na makambo ya pamba, batela bomoi na ngai kati na banzela na Yo!
38 Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
Kokisela mosali na Yo bilaka oyo opesaki mpo na bato oyo batosaka Yo.
39 Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
Longola mosika na ngai soni oyo nabangaka, pamba te mibeko na Yo ezali malamu.
40 Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
Nasepelaka makasi na mibeko na Yo; batela bomoi na ngai kati na bosembo na Yo!
41 Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
Yawe, tika ete bolingo ekomela ngai, mpe lobiko na Yo, kolanda elaka na Yo;
42 Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
bongo nakokoka kozwa eyano ya kopesa na mofingi na ngai, pamba te natiaka elikya na liloba na Yo.
43 Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
Tika ete monoko na ngai elobaka kaka bosolo, pamba te natiaka elikya kati na mibeko na Yo.
44 Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
Nakotosa mibeko na Yo tango nyonso, mpe libela na libela.
45 Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
Nakobika na bonsomi ya solo, pamba te nasepelaka kotosa mitindo na Yo.
46 Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
Nakolobela malako na Yo liboso ya bakonzi na kozanga koyoka soni.
47 Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
Nasepelaka mingi na mibeko na Yo mpe nalingaka yango mingi.
48 Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
Nalapi ndayi mpo na mibeko na Yo, oyo nalingaka, mpe nakokanisa mitindo na Yo.
49 Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
Kanisa makambo oyo olobaki na mosali na Yo, pamba te opesaki ngai elikya.
50 Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
Kati na pasi na ngai, liloba na Yo ebondisaka; batela bomoi na ngai kolanda elaka na Yo.
51 Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
Solo, bato ya lolendo batiolaki ngai makasi; kasi ngai, natikalaki kopengwa te na mibeko na Yo.
52 Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
Yawe, tango nakanisaka mikano na Yo ya kala, nazwaka kati na yango kobondisama.
53 Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
Nayokaka pasi mingi na motema tango namonaka bato mabe kosundola mibeko na Yo.
54 Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
Nakoma koyemba mitindo na Yo na bisika nyonso epai wapi nazali moleki nzela.
55 Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
Yawe, nakanisaka Yo na butu mpo ete nabatela mibeko na Yo;
56 Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
pamba te libula na ngai ezali: kotosa mibeko na Yo.
57 Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
Yawe, nalobi lisusu ete libula na ngai ezali: kotosa liloba na Yo.
58 Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
Na motema na ngai mobimba, nalukaka kosepelisa Yo; salela ngai ngolu kolanda bilaka na Yo!
59 Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
Natali malamu etamboli na ngai mpe namizongisi kati na malako na Yo.
60 Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
Natosaka mibeko na Yo noki, nazelisaka te.
61 Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
Solo, mitambo ya bato mabe ekangaki ngai, kasi ngai nabosanaki te mibeko na Yo.
62 Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
Na kati-kati ya butu, nalamukaka mpo na kokumisa Yo likolo na mibeko na Yo ya sembo.
63 Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
Nazali moninga ya bato nyonso oyo batosaka Yo mpe babatelaka mitindo na Yo.
64 Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
Yawe, mokili etondi na bolingo na Yo; lakisa ngai mitindo na Yo!
65 Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
Yawe, salela mosali na Yo bolamu kolanda liloba na Yo.
66 Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
Teya ngai bolamu ya bososoli mpe ya mayele, pamba te namipesaka na mibeko na Yo.
67 Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
Liboso ete obeta ngai, nazalaki mopengwi; kasi sik’oyo, nakomi kotosa liloba na Yo.
68 Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
Ozali malamu mpe osalaka makambo ya malamu; teya ngai mitindo na Yo!
69 Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
Bato ya lolendo bakoselaka ngai makambo; kasi ngai, natosaka mitindo na Yo na motema na ngai mobimba.
70 Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
Mitema na bango ezali mabanga; kasi ngai, nasepelaka na mibeko na Yo.
71 Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
Ezalaki penza malamu mpo na ngai ete obeta ngai, mpo ete nayekola mitindo na Yo.
72 Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
Mpo na ngai, mibeko oyo ozwaki mpe osakolaki na monoko na Yo ezali malamu koleka biloko nkoto moko ya wolo mpe ya palata.
73 Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
Osalaki mpe olendisaki ngai na maboko na Yo, pesa ngai mayele mpo ete nayekola mibeko na Yo!
74 Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
Tango bato oyo batosaka Yo bamonaka ngai, basepelaka makasi, mpo ete natiaka elikya na liloba na Yo.
75 Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
Yawe, nayebi malamu ete mibeko na Yo ezali sembo, mpe ete ezali kaka mpo na bolingo na Yo nde obetaki ngai.
76 Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
Tika ete bolingo na Yo ebondisa ngai, kolanda elaka na Yo epai ya mosali na Yo!
77 Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
Talisa ngai mawa na Yo mpo ete nabika, pamba te nasepelaka na mibeko na Yo.
78 Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
Tika ete bato wana ya lofundu, oyo bamonisaka ngai pasi na kozanga tina, bakufa soni! Kasi ngai nakokanisa kaka mibeko na Yo.
79 Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
Tika ete bato oyo batosaka Yo, ba-oyo bayebi malako na Yo, bazongela ngai.
80 Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
Tika ete motema na ngai ezanga pamela mpo na kotosa mitindo na Yo, mpo ete nakufa soni te.
81 Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
Natondi na posa ya lobiko na Yo, nazali na elikya kati na liloba na Yo.
82 Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
Miso na ngai elembi kozela kokokisama ya elaka na Yo; nakomi komituna: « Okobondisa ngai tango nini? »
83 For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
Nakomi lokola mbeki oyo ezali kokawuka na milinga, nzokande nabosanaka mitindo na Yo te.
84 Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
Mikolo ya bomoi ya mosali na Yo ezali motango boni? Mokolo nini okopesa banyokoli na ngai etumbu?
85 Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
Bato ya lolendo batimoli mabulu mpo na kokanga ngai, baboyi kotosa mibeko na Yo.
86 Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
Mibeko na Yo nyonso ezali sembo; kasi bazali konyokola ngai kaka pamba; yaka kosunga ngai!
87 Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
Etikali moke mpo ete balongola ngai na mokili; kasi atako bongo, nasundoli mibeko na Yo te.
88 Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
Kati na bolingo na Yo, batela bomoi na ngai mpo ete natosa malako na Yo.
89 Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
Yawe, liloba na Yo ezali mpo na seko, epikama kati na likolo;
90 Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
boyengebene na Yo ekowumela seko na seko. Okela mabele, mpe ezali kaka kino na mokolo ya lelo;
91 Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
opesa mibeko, mpe ezali kaka kino na mokolo ya lelo, pamba te nyonso kati na mokili mobimba epesaka Yo lokumu.
92 Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
Soki nasepelaki na mibeko na Yo te, mbele nakufa kala kati na pasi na ngai.
93 I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
Nakotikala kobosana ata moke te mitindo na Yo, pamba te obatelaka bomoi na ngai na nzela na yango.
94 Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
Bikisa ngai, pamba te nazali moto na Yo mpe natosaka mitindo na Yo!
95 På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
Bato mabe bazali koluka koboma ngai, kasi ngai nakangami kaka na malako na Yo.
96 På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
Na nyonso oyo emonanaka lokola ya kokoka, namonaki mondelo; kasi mibeko na Yo ezalaka na mondelo te.
97 Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
Nalingaka mibeko na Yo mingi! Nakanisaka yango mikolo nyonso.
98 Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
Mibeko na Yo ekomisaka ngai moto ya bwanya koleka banguna na ngai; ezalaka elongo na ngai tango nyonso.
99 Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
Naleki balakisi na ngai nyonso na mayele, pamba te nakanisaka malako na Yo.
100 Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
Naleki mibange na bososoli, pamba te natosaka mibeko na Yo.
101 Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
Natambolaka te na banzela nyonso ya mabe mpo na kotosa liloba na Yo.
102 Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
Nakangamaka na mibeko na Yo, pamba te Yo moko nde oteyaka ngai yango.
103 Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
Tala ndenge mitindo na Yo ezali elengi na monoko na ngai! Ezali malamu koleka mafuta ya nzoyi.
104 Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
Mitindo na Yo ekomisi ngai moto ya bososoli; yango wana nayinaka nzela nyonso ya mabe.
105 Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
Liloba na Yo ezali mwinda mpo na makolo na ngai, mpe pole mpo na nzela na ngai.
106 Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
Nalapaki ndayi oyo mpe nakokokisa yango: « Nakotosaka mibeko ya bosembo na Yo. »
107 Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
Motema na ngai etutami makasi; Yawe, batela bomoi na ngai kolanda liloba na Yo.
108 Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
Yawe, ndima likabo ya bibebu na ngai, mpe teya ngai mibeko na Yo.
109 Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
Solo, nakutanaka tango nyonso na makama, kasi nabosanaka mibeko na Yo te.
110 Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
Bato mabe batiaka mitambo mpo ete nakweya, kasi nakangamaka kaka na mibeko na Yo.
111 Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
Malako na Yo ezali libula na ngai mpo na libela, esalaka esengo ya motema na ngai.
112 Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
Nazwa mokano ya kotambola kolanda mitindo na Yo, tango nyonso, kino na suka.
113 Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
Nayinaka bato ya mitema mibale, kasi nalingaka nde mibeko na Yo.
114 Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
Ozali ebombamelo mpe nguba na ngai; natiaka elikya kati na liloba na Yo.
115 Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
Bato ya misala mabe, bokende mosika na ngai! Nakotosa mibeko ya Nzambe na ngai!
116 Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
Sunga ngai kolanda elaka na Yo, mpe nakobika; koyokisa elikya na ngai soni te.
117 Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
Sunga ngai mpo ete nabika; nakotikala kobosana mitindo na Yo ata moke te.
118 Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
Obwakaka bato nyonso oyo bapesaka mitindo na Yo mokongo, pamba te mokano na bango ezalaka ya lokuta.
119 Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
Olongolaka bato nyonso ya mabe ya mokili lokola bosoto; yango wana nalingaka malako na Yo.
120 Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
Nalengaka na somo liboso na Yo mpe nabangaka mikano na Yo.
121 Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
Natambolaka na bosembo mpe bosolo; kokaba ngai na maboko ya banyokoli na ngai te!
122 Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
Kamata mokumba ya bolamu na ngai, mosali na Yo; tika ete bato ya lolendo banyokola ngai te.
123 Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
Miso na ngai elembi kozela lisungi kowuta na Yo mpe kokokisama ya bosembo na Yo kolanda elaka na Yo.
124 Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
Salela ngai, mosali na Yo, kolanda bolingo na Yo, lakisa ngai mitindo na Yo.
125 Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
Nazali mosali na Yo; pesa ngai mayele mpo ete nasosola malako na Yo.
126 Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
Yawe, tango ya kosala ekoki; pamba te bazali kobuka mibeko na Yo!
127 Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
Yango wana nalingaka mibeko na Yo koleka wolo, koleka kutu wolo ya peto;
128 Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
namonaka mpe malako na Yo nyonso alima; nzokande, nayinaka lokuta nyonso.
129 Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
Malako na Yo ezali kitoko, yango wana nabatelaka yango.
130 Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
Emoniseli ya liloba na Yo engengisaka, epesaka bazoba mayele.
131 Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
Monoko na ngai efungwamaka makasi likolo ya kozela, pamba te nazali na posa makasi ya mibeko na Yo.
132 Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
Baluka epai na ngai mpe talisa ngai ngolu na Yo kolanda ndenge okata mpo na bato oyo balingaka Kombo na Yo.
133 Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
Lendisa bomoi na ngai na nzela ya liloba na Yo mpe pekisa mabe ete ekonza ngai te.
134 Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
Kangola ngai wuta na minyoko ya bato, mpe nakotosa mibeko na Yo.
135 Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
Tika ete elongi na Yo engengela ngai, mosali na Yo; lakisa ngai mibeko na Yo!
136 Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
Miso na ngai ezali kosopa mpinzoli, pamba te mibeko na Yo ezali kotosama te.
137 Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
Yawe, ozali sembo, mpe mibeko na Yo ezali alima;
138 Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
osalaki malako na Yo na bosembo mpe na bolingo.
139 Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
Mpo ete banguna na ngai bazwaka liloba na Yo na motuya te, nayokaka kanda makasi komata ngai na motema.
140 Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
Nzokande liloba na Yo ezali penza peto; mpe ngai, mosali na Yo, nalingaka yango.
141 Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
Atako nazali moke mpe batiolaka ngai, kasi nabosanaka mitindo na Yo te.
142 Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
Bosembo na Yo ekotikala bongo mpo na libela, ekotikala kobongwana te; mpe mibeko na Yo ezali solo.
143 Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
Pasi ekangi ngai, mpe mayele esili ngai; kasi mibeko na Yo epesaka ngai esengo.
144 Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
Malako na Yo ezali sembo mpo na libela; pesa ngai bososoli mpo ete nabika!
145 Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
Nazali kobelela Yo na motema na ngai mobimba: « Yawe, yanola ngai; nakotosa mitindo na Yo!
146 Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
Nazali kobelela Yo: bikisa ngai, mpo ete natosa malako na Yo!
147 Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
Nalamukaka liboso ete tongo etana mpo na kobelela Yo, nazali na elikya kati na liloba na Yo.
148 Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
Nalamukaka na kati-kati ya butu mpo na kokanisa mitindo na Yo.
149 Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
Yoka ngai na bolingo na Yo! Yawe, batela bomoi na ngai kolanda mibeko na Yo!
150 Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
Bato oyo basalaka mabongisi mabe, oyo batosaka mibeko na Yo te, bazali koya pene na ngai.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
Nzokande Yo, Yawe, ozali pene, mpe mibeko na Yo nyonso ezali bosolo.
152 Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
Wuta kala, ngai nayebi, na nzela ya malako na Yo, ete otia mibeko yango mpo na libela.
153 Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
Mona malamu pasi na ngai mpe kangola ngai, pamba te nabosanaka mibeko na Yo te.
154 Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
Kota likambo na ngai mpe kangola ngai, batela bomoi na ngai kolanda elaka na Yo!
155 Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
Lobiko ezalaka mosika ya bato mabe, pamba te bamonaka pamba mitindo na Yo.
156 Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
Yawe, mawa na Yo ezali monene penza; batela bomoi na ngai kolanda mibeko na Yo.
157 Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
Banyokoli mpe banguna na ngai bazali solo ebele, kasi ngai nakangamaka kaka na malako na Yo.
158 Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
Natalaka na nkele bato oyo bazangi kondima, ba-oyo batosaka liloba na Yo te.
159 Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
Yawe, tala ndenge nalingaka mitindo na Yo! Batela bomoi na ngai kolanda bolingo na Yo.
160 Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
Moboko ya liloba na Yo ezali bosolo, mpe mibeko nyonso ya bosembo na Yo ezali mpo na libela.
161 Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
Bakambi banyokolaka ngai kaka pamba, kasi kaka liloba na Yo nde ebangisaka motema na ngai.
162 Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
Nasepelaka na liloba na Yo lokola moto oyo azwi bomengo ebele ya bitumba.
163 Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
Nayinaka lokuta mpe nayokaka yango nkele, nalingaka nde mibeko na Yo.
164 Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
Nakumisaka Yo mbala sambo na mokolo mpo na mibeko ya bosembo na Yo.
165 Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
Bato oyo balingaka mibeko na Yo bazali bato na kimia monene, mpe eloko moko te ekobetisa bango lisusu mabaku.
166 Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
Yawe, natielaka Yo motema mpo ete obikisa ngai, mpe natosaka mibeko na Yo.
167 Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
Natosaka malako na Yo, pamba te nalingaka yango makasi.
168 Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
Natosaka malako mpe mibeko na Yo, pamba te oyebi banzela na ngai nyonso.
169 Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
Yawe, tika ete koganga na ngai ekoma kino epai na Yo! Pesa ngai bososoli kolanda liloba na Yo!
170 Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
Tika ete mabondeli na ngai ekoma kino epai na Yo! Kangola ngai kolanda elaka na Yo.
171 Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
Tika ete bibebu na ngai ekumisa Yo, pamba te olakisaka ngai mitindo na Yo!
172 Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
Tika ete lolemo na ngai eyemba liloba na Yo, pamba te mibeko na Yo nyonso ezali sembo.
173 Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
Tika ete loboko na Yo esunga ngai, pamba te napona kolanda malako na Yo.
174 Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
Yawe, nazali na posa makasi ya lobiko na Yo; mibeko na Yo epesaka ngai esengo.
175 Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
Tika ete nazala na bomoi mpo na kokumisa Yo, mpe tika ete mibeko na Yo esunga ngai!
176 Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.
Nazali koyengayenga lokola meme oyo ebungi; luka ngai, mosali na Yo, pamba te nabosani mibeko na Yo te. »
