< Salmenes 119 >
1 Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
Nowa dunu ilia da giadofasu mae hamone, Hina Gode Ea Hamoma: ne sia: i nabawane hamonanea, ilia da hahawane bagade.
2 Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
Nowa da ilia asigi dawa: su huluane amoga Hina Gode Ea hamoma: ne sia: i amoma noga: le fa: no bobogesea, ilia da hahawane bagade.
3 dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
Ilia da giadofasu hame dawa: Ilia da Hina Gode Ea logodafa, amoga ahoa.
4 Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
Hina Gode! Di da Dia hamoma: ne sia: i ninima ianu, amo mae yolele nabawane hamoma: ne sia: i dagoi.
5 Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
Na da Dia hamoma: ne sia: i amo defele hamomusa: bagadewane hanai gala.
6 Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
Na da Dia sema amo noga: le nabawane hamosea, na da gogosiasu hame ba: mu.
7 Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
Na da Dia moloidafa fofada: su hou noga: le ado boba: lalea, na dogo da fofoloiba: le, na da Dima nodomu.
8 Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
Na da Dia hamoma: ne sia: i nabawane hamomu. Na maedafa yolesima!
9 Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
Ayeligi da habodane ea esalusu fofoloiwane ouligima: bela: ? E da Dia hamoma: ne sia: i amo nabawane hamosea, ea esalusu da fofoloi ba: mu.
10 Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
Na dogoga huluane, na da Dima fa: no bobogemusa: dawa: Na da Dia hamoma: ne sia: i amo na da giadofasa: besa: le, Dia na fidima.
11 I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
Na da Dia hamoma: ne sia: i amo na dogo ganodini dawa: i diala, amasea na da Dia hamoma: ne sia: i hame giadofale hamomu.
12 Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
Hina Gode! Na da Dima nodone sia: sa. Dia noga: idafa hou nama olelema.
13 Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
Na da Dia hamoma: ne sia: i huluane nama i, amo eso huluane bu ha: giwane dabuasili adolalumu.
14 Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
Dia hamoma: ne sia: i amo na da nodone amo fawane baligili fa: no bobogesa. Na liligi bagade amo gagumusa: hame dawa: sa.
15 På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
Na da Dia hamoma: ne sia: i amo dadawa: le bai hogosa. Na da Dia olelesu hou amo abodesa.
16 I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
Na da Dia sema hamoi amoma bagadewane nodonana, amola Dia hamoma: ne sia: i, amo na hamedafa gogolemu.
17 Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
Na da Dia hawa: hamosu dunu. Nama nodone ba: ma. Amasea na da esalawane Dia hamoma: ne olelei amo hamonanumu.
18 Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
Na si Dia fadegalesima, amasea na da Dia sema hamoi moloidafa amo ba: mu.
19 Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
Na da eso bagahame fawane osobo bagadega esalumu. Amaiba: le, Dia hamoma: ne sia: i amo nama mae wamolegema.
20 Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
Na da eso huluane Dia moloidafa fofada: su hou dawa: ma: ne bagadewane hanaiba: le, na dogo ganodini se naba.
21 Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
Di da hidale gasa fibi dunuma gagabole sia: sa. Nowa da Dia hamoma: ne sia: i hame nabasea, gagabusu da ilima aligisa.
22 Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
Na da ilia gadesu amola higasu hou bu mae ba: ma: ne, Dia na fidima. Bai na da Dia sema huluane nabawane hamonanu.
23 Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
Ouligisu dunu da gilisili, na wadela: ma: ne ilegelala. Be na da Dia olelesu amo dawa: digima: ne bai hogosa.
24 Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
Na da Dia hamoma: ne sia: i hahawane ba: sa. Dia hamoma: ne sia: i liligi huluane da nama fada: i sia: su dunu agoane gala.
25 Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
Na da hasalasiba: le, gulu dabolei diala. Na da Dia ilegele sia: i defele, Dia na esaloma: ne bu uhinisima.
26 Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
Na da na wadela: i hou hamoi huluane sisane fofada: i. Amola Di da amo nabawane bu dabe adole i. Dia moloidafa hou nama olelema.
27 Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
Dia sema hamoi na noga: le dawa: digima: ne, na fidima. Amola na da Dia noga: idafa olelebe noga: le dadawa: lalumu.
28 Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
Na da bagadedafa fofagiba: le, hasalasi dagoi ba: sa. Dia ilegei sia: i defele, nama gasa ima.
29 Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
Na giadofale ahoasa: besa: le, noga: le ouligima. Dia fidimusa: ilegele sia: i defele, nama gasa ima.
30 Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
Na da Dia hou noga: le nabawane hamomusa: ilegei. Na da Dia moloidafa fofada: su noga: le nabawane dadawa: i galu.
31 Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
Hina Gode! Na da Dia hamoma: ne sia: i, amoma noga: le fa: no bobogei. Na gogosiama: ne mae hamoma.
32 Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
Na da Dia hamoma: ne sia: ne iasu hanaiwane nabawane hamomu. Bai Di da nama fada: ne dawa: su bagade imunu.
33 Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
Hina Gode! Dia sema ea bai dawa: loma: ne nama olelema. Amola na da Dia sema amoga eso huluane fa: no bobogemu.
34 Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
Dia sema ea bai nama noga: le olelema. Amasea, na da na gasa huluane amoga Dia hamoma: ne sia: i fa: no bobogelalumu.
35 Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
Dia hamoma: ne sia: i na noga: le fa: no bobogelaloma: ne, Dia ouligima. Bai amo hamoma: ne sia: i da nama hahawane hou iaha.
36 Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
Di da nama bagade gagumusa: hanasu mae iawane, Dia sema amoma fa: no bobogema: ne hanai fawane nama ima.
37 Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
Na da hamedei liligi amoma bagadewane dawa: sa: besa: le, na amo mae hamoma: ne fidima. Dia ilegele sia: i defele, nama noga: idafa hou hamoma.
38 Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
Di da nowa dunu da Dia sia: nabawane hamosea, ema hahawane hamomusa: ilegele sia: i. Amo na da Dia hawa: hamosu dunuba: le, Dia ilegele sia: i amo nama hamoma.
39 Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
Na da nama ha lai dunu ilia nama gadesu, amoga beda: sa. Dia na gaga: ma. Dia moloidafa fofada: su hou da noga: idafa.
40 Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
Na da Dia hamoma: ne sia: i amo nabawane hamomu hanai gala. Esalusu gaheabolo nama ima. Bai Di da moloidafaba: le.
41 Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
Hina Gode! Dia nama asigi hou da habowaliyale amo nama olelema! Dia ilegele sia: i defele, na gaga: ma!
42 Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
Amasea, na da dunu amo da nama gadebe, ilima dabe sia: musa: dawa: mu. Bai na Dia sia: dafawaneyale dawa: sa.
43 Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
Na da eso huluane moloidafa sia: amo sia: noma: ne, Di hamoma. Bai na dafawane hamoma: beyale dawa: su da Dia fofada: su hou amo ganodini diala.
44 Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
Na da Dia sema huluane, mae fisili, eso huluane nabawane hahamona ahoanumu.
45 Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
Na da halegale noga: ledafa lalalumu. Bai na da Dia olelesu adoba: le fa: no bobogele ba: sa.
46 Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
Na da Dia hamoma: ne sia: be, amo hina bagade ilia odagiaba olelemu. Na da hame gogosiamu.
47 Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
Na da Dia hamoma: ne sia: i nabawane hamonanebeba: le, hahawane ba: sa. Bai na da amo bagade hanasa.
48 Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
Na da Dia hamoma: ne sia: i amo gaguia gadosa, amola amoma hanasa. Na da Dia: hamoma: ne sia: i amo dadawa: lalumu.
49 Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
Na da Dia hawa: hamosu dunu, amola Di da nama hahawane ilegele sia: beba: le, na da dafawane hamoma: beyale dawa: lusu lai dagoi. Amo ilegele sia: i bu dawa: ma.
50 Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
Na se nabasu ganodini amolawane, na dogo da denesi. Bai Dia ilegele sia: i da nama fifi ahoanusu i dagoi.
51 Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
Hidale gasa fi dunu da eso huluane nama higale ba: sa. Be na Dia sema amo fa: no bobogebe hame yolesi.
52 Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
Dia musa: hemonega fofada: su hou, na da dawa: lala. Hina Gode! Amo da na dogo denesisa.
53 Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
Wadela: idafa dunu da Dia sema wadela: lesilalebe na ba: sea, na da ougi bagadewane ba: sa.
54 Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
Na da osobo bagadega ode bagahame esalu. Be na da Dia sema olelema: ne, gesami hea: su hahamosa.
55 Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
Hina Gode! Na da gasia Di fofagini dadawa: lala. Amola na da Dia sema dadawa: lala.
56 Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
Na da Dia hamoma: ne sia: i nabawane hamobeba: le, hahawane bagade ba: sa.
57 Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
Hina Gode! Na da Dima fawane hanai. Na da Dia sema fa: no bobogemusa: ilegele sia: sa.
58 Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
Na Dima ha: giwane edegesa! Dia ilegele sia: i defele, na wadela: i hou gogolema: ne olofole, nama asigima.
59 Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
Na da nina: hou abodele, Dia hamoma: ne sia: i amoma fa: no bobogemusa: , ilegele sia: sa.
60 Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
Mae oualigili, na da hedolowane Dia hamoma: ne sia: i nabawane hamomusa: ahoa.
61 Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
Wadela: i hamosu dunu da na sa: ima: ne sanenesi. Be na da Dia sema hame gogolesa.
62 Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
Gasi dogoa, na da nedigili, Dia moloidafa fofada: su hou amoma nodosa.
63 Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
Na da dunu huluane ilia da Dima hawa: hamosa amola Dia sema nabawane hamosa, ili huluane na dogolegei na: iyado agoane ba: sa.
64 Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
Hina Gode! Osobo bagade da Dia mae fisili asigidafa hou amoga nabai gala. Dia hamoma: ne sia: i, amo nama olelema.
65 Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
Hina Gode! Di da Dia ilegele sia: i didili hamoi dagoi. Na da Dia hawa: hamosu dunu, amola Di da nama noga: le hamosa.
66 Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
Nama bagade dawa: su amola hamoma: ne dawa: su ima. Bai na da Dia hamoma: ne sia: i amo dafawaneyale dawa: sa.
67 Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
Musa: , Di da nama se bidi hame i amogalu, na da giadofale ahoasu. Be wali, na da Dia sia: amo nabawane hamosa.
68 Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
Di da noga: idafa amola asigidafa. Dia hamoma: ne sia: i, amo nama olelema.
69 Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
Hidale gasa fi dunu da na hou ogogole olelei. Be na da na dogo huluane amoga Dia hamoma: ne sia: i amo nabawane hamonana.
70 Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
Ilia da asigi dawa: su hame gala. Be na da Dia sema hamonanebeba: le, hahawane ba: sa.
71 Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
Nama se bidi iasu da na hou noga: le fidi. Bai amoga na da Dia hamoma: ne sia: i noga: le dadawa: ahoasu.
72 Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
Na ba: loba, sema amo Dia nama i, da osobo bagade su huluanedafa baligisa.
73 Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
Hina Gode! Di da na hahamoi, amola Di da na gaga: lala. Na da Dia sema huluane dadawa: musa: asigi dawa: su noga: i nama ima.
74 Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
Nowa dunu da Dima nodone dawa: sea, ilia da na ba: sea, nodomu. Bai na da Dia ilegele sia: su amo dafawaneyale dawa: sa.
75 Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
Hina Gode! Dia fofada: su hou da moloidafa, amo na dawa: Amola dia nama se bidi iasu, bai da Dia mae fisili asigidafa hou olelesa.
76 Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
Dia mae fisili asigidafa hou da na dogo denesimu da defea. Bai na da Dia hawa: hamosu dunu, amola Di da amo nama defele hamoma: ne sia: i.
77 Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
Na esaloma: ne, Dia nama asigima! Bai na da Dia sema hahawane hamonana.
78 Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
Hidale gasa fibi dunu da ogogole nama diwaneya udidiba: le, ilia gogosiamu da defea. Be na da Dia hamoma: ne sia: su amo na asigi dawa: su ganodini dadawa: lalumu.
79 Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
Nowa dunu da Dima nodosa amola Dia hamoma: ne sia: i noga: le dawa: sa, ilia da nama misunu da defea.
80 Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
Na da Dia hamoma: ne sia: i noga: ledafa nabawane hamomu da defea. Amasea, na da hame hasalasiba: le, hame gogosiamu.
81 Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
Na da Dia gaga: su hou ba: musa: ouesalebeba: le, na da gufia: i dagoi. Na da Dia sia: fawane dafawaneyale dawa: sa.
82 Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
Na da Dia ilegele sia: i hou doaga: ma: ne sosodo aligibiba: le, na da si sebe. Na da amane adole ba: sa, “Di da habogala na fidima: bela: ?”
83 For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
Na da ohe gadofoga waini hano disu ha: digi dagoi defele ba: sa. Be na da Dia hamoma: ne sia: i hame gogolei.
84 Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
Na da habowali seda ouesaloma: bela: ? Dia da habogala nama se iabe dunu, ilima se dabe ima: bela: ?
85 Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
Hidale gasa fibi dunu amo da Dia sema nabawane hame hamosa, ilia da na sa: ima: ne uli dogonesi.
86 Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
Dia hamoma: ne sia: i huluane da dafawaneyale dawa: mu defele gala. Dunu eno ilia da na hou ogogole sia: beba: le, nama se bagade iaha. Dia na fidima!
87 Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
Ilia da na gadenenewane fane legei dagoi. Be na da Dia hamoma: ne sia: su amo hame fisiagai.
88 Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
Di da eso huluane mae fisili asigidafa hou hamonana. Amaiba: le, Dia nama asigidafa hou hamoma. Amasea, na da Dia sema nabawane hamomu.
89 Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
Hina Gode! Dia Sia: da eso huluane dialumu. Dia Sia: da Hebene ganodini, eso huluane dialumu.
90 Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
Dia mae fisili, asigidafa hou da eso huluane dialumu. Di da osobo bagade ea dialoba amogai ligisi. E da amogaiwane diala.
91 Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
Di da liligi huluane ouligisa. Di da amo hamoma: ne sia: beba: le, liligi huluanedafa da ilia dialoba amogaiwane diala.
92 Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
Na da se nabawane esalu. Be Dia sema da nama hahawane hou ea bai hame ganiaba, na da se nabawane bogola: loba.
93 I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
Na da Dia hamoma: ne sia: su amo mae fisili noga: ledafa ouligimu. Bai amoga Di da na esaloma: ne fidi.
94 Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
Na da Dia: ! Na fidima! Na da Dia hamoma: ne sia: i amo adoba: le fa: no bobogei.
95 På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
Wadela: i hamosu dunu da na fane legema: ne ouesala. Be na da Dia sema amo na asigi dawa: su ganodini dawa: lalumu.
96 På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
Na da ba: loba, liligi huluane da dagomu bidi gala. Be Dia hamoma: ne sia: i da noga: idafa.
97 Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
Na da Dia sema amoma bagadewane asigisa. Na da hahabe asili daeya, eso huluane amoga Dia sema dadawa: lala.
98 Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
Dia hamoma: ne sia: i da eso huluane nama gilisisa. Dia hamoma: ne sia: i da na dawa: su hou amo nama ha lai dunu ilia dawa: su hou baligima: ne hamosa.
99 Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
Na dawa: su da nama olelesu dunu ilia dawa: su amo baligisa. Bai na da Dia hamoma: ne sia: su amo na asigi dawa: su ganodini dadawa: lala.
100 Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
Na asigi dawa: su da da: i hamoi dunu ilia asigi dawa: su baligisa. Bai na da Dia hamoma: ne sia: su amo nabawane hamosa.
101 Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
Na da wadela: i hou hamosu amoma hame gilisi. Bai na da Dia sia: nabawane hamomusa: hanai gala.
102 Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
Na da Dia hamoma: ne sia: su hame fisiagasu. Bai Dia Disu da na Olelesu Dunu.
103 Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
Dia hamoma: ne sia: su da hedai bagade. Ilia hedai da agime hano ea hedai baligisa.
104 Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
Dia sema da bagade dawa: su nama iaha. Amaiba: le, na da wadela: i hou hamobe huluane higasa.
105 Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
Dia sia: da nama logo olelesu gamali defele gala. Dia sia: da na logo ba: ma: ne hadigi digagala: sa
106 Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
Na da Dia moloidafa hamoma: ne sia: i amo nabawane hamomusa: ilegele sia: i dagoi. Amo ilegele sia: i, na da hame gogolemu.
107 Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
Hina Gode! Na da baligiliwane se naba. Dia musa: ilegele sia: i defele, na mae bogole esaloma: ne fidima.
108 Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
Hina Gode! Na Dima nodone sia: ne gadosu amo nabima. Dia hamoma: ne sia: su amo nama olelema.
109 Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
Na Dima fa: no bobogemusa: , na esalusu fisimusa: momagele esala. Na da Dia sema hame gogolei.
110 Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
Wadela: i hamosu dunu da na sa: ima: ne sanenesisa. Be na da Dia hamoma: ne sia: i mae fisili nabawane hamonana.
111 Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
Na da Dia hamoma: ne sia: su mae fisili, eso huluane gagui dialebe ba: mu. Dia hamoma: ne sia: i da nama hahawane hou iaha.
112 Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
Na da agoane ilegei dagoi. Na da Dia sema amo fa: no bobogelaleawane, na bogomu eso doaga: mu.
113 Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
Dunu amo da Dima noga: le hame fa: no bobogebe, na da higasa. Be na da Dia sema amoma asigisa.
114 Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
Di da na gesu amola na gaga: su. Na dafawane hamoma: beyale dawa: su ea bai da Dia ilegele sia: su.
115 Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
Dili wadela: i hamosu dunu! Gasigama! Na da na Gode Ea hamoma: ne sia: i nabawane hamomu.
116 Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
Hina Gode! Dia ilegele sia: i defele, nama gasa ima! Amasea, na da esalumu. Na dafawane hamoma: beyale dawa: su fisisa: besa: le, Dia fidima.
117 Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
Na dafasa: besa: le, na gaguma. Amasea, na da gaga: i dagoi ba: mu. Amola na da mae fisili, Dia hamoma: ne sia: i dadawa: lalu, nabawane hamomu.
118 Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
Di da nowa dunu da Dia sema nabawane hame hamosea, Di da ili higale fisiagasa. Ilia ogogole ilegesu da hamedei liligi.
119 Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
Di da wadela: i hamosu dunu huluane isu agoane ha: digisa. Amaiba: le, na da Dia hamoma: ne sia: i amoma nodosa.
120 Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
Na da Diba: le beda: sa. Dia moloidafa fofada: su houba: le, na da bagadewane beda: sa.
121 Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
Na da hou noga: idafa amola moloidafa hamoi dagoi. Na ha lai dunu da na hasalasisa: besa: le, na mae yolesima.
122 Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
Na da Dia hawa: hamosu dunuba: le, Dia na fidima: ne ilegele sia: ma. Hidale gasa fifi dunu da na banenesisa: besa: le, Dia na fidima.
123 Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
Na da Dia gaga: musa: ilegele sia: i amo nama doaga: ma: ne, sosodo ouesalebeba: le, na da si sebe.
124 Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
Dia mae fisili asigidafa hou defele, Dia na fidima. Amola Dia hamoma: ne sia: su nama olelema.
125 Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
Na da Dia hawa: hamosu dunu. Na da Dia olelesu noga: le dawa: musa: , asigi dawa: su bagade nama ima.
126 Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
Hina Gode! Dia hawa: hamomu eso da doaga: i dagoi. Bai dunu ilia da Dia sema nabawane hame hamosa.
127 Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
Na da Dia hamoma: ne sia: su amoma hanai hou da gouli noga: idafa amoma hanai hou bagadewane baligisa.
128 Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
Amaiba: le, na da Dia hamoma: ne sia: su huluane amoma fa: no bobogesa. Na da wadela: i hamosu logo amoga masunu higasa.
129 Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
Dia olelesu da noga: idafa. Na da na dogoa asigi dawa: su huluane amoga Dia olelesu nabawane hamosa.
130 Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
Dunu ilia da Dia olelesu liligi amo dawa: loma: ne olelesea, hadigi da maha amola hame dawa: su dunu da asigi dawa: su laha.
131 Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
Na da Dia hamoma: ne sia: su dawa: musa: bagadewane hanaiba: le, na da helega ha: ha: sa.
132 Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
Dia da Dima asigi dunu huluane ilima hamobe defele, nama ba: leguda: le, asigima.
133 Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
Dia ilegele sia: i defele, na dafasa: besa: le, amola wadela: i houga hasalasisa: besa: le, na fidima.
134 Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
Na da Dia hamoma: ne sia: i noga: le nabawane hamomusa: , nama ha lai dunu da na mae banenesima: ne, Dia na gaga: ma.
135 Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
Na hahawane ganoma: ne, Di nama misini, amola Dia sema nama olelema.
136 Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
Na si hano da hano yogo agoane daha. Bai dunu eno ilia Dia sema nabawane hame hamosa.
137 Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
Hina Gode! Di da moloidafa, amola Dia sema da moloidafa fofada: musa: defele gala.
138 Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
Hamoma: ne sia: i Dia i da dafawane moloidafa amola moloidafa fofada: musa: defele gala.
139 Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
Na ougi hou da na dogo ganodini lalu agoane nenana. Bai na ha lai dunu ilia da Dia hamoma: ne sia: su da hamedei liligi agoai ba: sa.
140 Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
Dia ilegele sia: i da dafawanedafa dialumu. Na da Dia ilegele sia: i bagadewane hanasa.
141 Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
Na da hamedei dunu agoai, amola eno dunu ilia da na higasa. Be na da Dia olelesu liligi hame fisiagasa.
142 Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
Dia moloidafa hou da mae fisili eso huluane dialumu. Dia sema da eso huluane dafawanedafa diala.
143 Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
Na da da: i dioi bagade amola bidi hamosu bagade ba: sa. Be Dia hamoma: ne sia: su da nama hahawane hou iaha.
144 Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
Dia hamoma: ne sia: su da eso huluane moloidafa fofada: su defele gala. Na esaloma: ne, asigi dawa: su noga: i amo nama ima.
145 Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
Na asigi dawa: su huluane amoga na dima wele sia: sa. Hina Gode! Na sia: be amo dabe adole ima. Amasea, na da Dia hamoma: ne sia: su amo nabawane hamomu.
146 Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
Na Dima wele sia: sa. Na gaga: ma! Amasea, na da Dia sema didili hamomu.
147 Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
Eso da hame misia, na da Dia na fidima: ne wele sia: sa. Na da Dia ilegele sia: i nababeba: le, na da dafawane hamoma: beyale dawa: lusu lai dagoi.
148 Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
Daeya ganini hadigibi galu, na da mae golale si dagane esala, Dia hamoma: ne sia: su dadawa: sa esala.
149 Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
Hina Gode! Dia asigidafa hou da mae fisili dialebeba: le, na sia: nabima. Na esaloma: ne, Dia gogolema: ne olofole asigidafa hou nama olelema.
150 Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
Nama se iabe dunu da dodona: gi, amola Dia sema hamedafa fa: no bobogesa. Ilia nama gadenena maha.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
Be Hina Gode! Di da na gadenene lela, amola Dia hamoma: ne sia: su da eso huluane dialumu.
152 Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
Musa: ganiniwane, na da Dia hamoma: ne sia: i amoga dawa: lai. Dia hamoma: ne sia: i da eso huluane dialoma: ne hahamoi.
153 Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
Na se nabasu ba: ma! Amola na gaga: ma! Bai na da Dia sema noga: le ouligi.
154 Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
Na hamobe hou amo gaga: ma, amola na halegale esaloma: ne hamoma. Dia ilegele sia: i defele, na gaga: ma.
155 Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
Wadela: i hamosu dunu da gaga: su hame ba: mu. Bai ilia da Dia sema nabawane hame hamosa.
156 Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
Be Hina Gode! Di hahanibi dunuma bagadedafa asigisa. Dia gogolema: ne olofole asigi hou nama olelema, amola na gaga: ma.
157 Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
Nama ha lai dunu amola nama banenesisu dunu da bagohame esafula. Be na da Dia sema fa: no bobogesu hame fisisa.
158 Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
Na da amo hohonosu dunu ba: sea, na da bagadewane higale ba: sa. Bai ilia da Dia hamoma: ne sia: i amoma hame fa: no bobogesa.
159 Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
Hina Gode! Ba: ma! Na da Dia hamoma: ne sia: su bagadewane hanasa. Dia asigidafa hou da afadenesu hame dawa: Amaiba: le, na gaga: ma!
160 Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
Dia sema bai da dafawanedafa hou. Amola Dia moloidafa fofada: su huluane da eso huluane dialumu.
161 Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
Gasa bagade dunu da bai hamedene, udigili nama doagala: sa. Be na da Dia sema amo fa: no bobogesa.
162 Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
Dunu amo da gobolo liligi bagadedafa hahawane hogole ba: sea, amo defele na da Dia ilegele sia: su ba: sea, hahawane bagade gala.
163 Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
Na da ogogosu hou huluane bagade higasa. Be na da Dia sema bagade hanasa.
164 Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
Di da moloidafa fofada: su hou hamonanebeba: le, na da eso huluane amoga, fesuale agoane Dima nodone sia: sa.
165 Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
Nowa da Dia sema hamoma: ne hanaiwane esalea, ilia da gaga: iwane esala. Ilia da dafasu hame dawa:
166 Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
Hina Gode! Dia na gaga: ma: ne, na da ouesala. Amola na da Dia hamoma: ne sia: be defele hamonana.
167 Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
Na da Dia olelesu nabawane hamonana. Na da na dogo huluane amoga Dia olelesu hanasa.
168 Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
Na da Dia hamoma: ne sia: su amo nabawane hamosa. Dia da na hamobe huluane ba: lala.
169 Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
Hina Gode! Na fidima: ne digini wele sia: su amo Dima doaga: ma: ne, logo doasima. Dia ilegele sia: i defele, dawa: lama: ne asigi dawa: su nama ima.
170 Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
Na sia: ne gadobe nabima. Amola Dia hamomusa: ilegei defele, na gaga: ma!
171 Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
Na da eso huluane Dima nodone sia: nanumu. Bai Di da nama, Dia sema amo olelesa.
172 Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
Na da Dia sema amoga gesami lale hea: mu. Bai Dia hamoma: ne sia: su da moloi fofada: musa: defele gala.
173 Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
Di eso huluane, na fidimusa: , momagele ouesaloma. Bai na da Dia hamoma: ne sia: su amoma fa: no bobogelala.
174 Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
Hina Gode! Dia fidima: ne gaga: su hou nama doaga: ma: ne, na da bagadewane hanasa. Na da Dia sema amo ganodini hahawane hou ba: sa.
175 Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
Na da Dima nodone sia: nanumusa: , esalusu nama ima. Dia hamoma: ne sia: su na fidimu da defea.
176 Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.
Na da sibi fisi defele, doulalala. Na da Dia hawa: hamosu dunu. Amaiba: le, Dia na hogomusa: misa! Bai na da Dia hamoma: ne sia: i noga: le ouligi.