Salmenes 118
1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Monna Awurade ase ɛfiri sɛ ɔyɛ, na nʼadɔeɛ wɔ hɔ daa.
2 Israel segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Momma Israel nka sɛ, “Nʼadɔeɛ wɔ hɔ daa.”
3 Arons hus segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Momma Aaron fie nka sɛ, “Nʼadɔeɛ wɔ hɔ daa.”
4 Dei som ottast Herren, segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Momma wɔn a wɔsuro Awurade nka sɛ, “Nʼadɔeɛ wɔ hɔ daa.”
5 Ut or trengsla ropa eg på Herren, Herren svara meg og førde meg ut i det frie.
Mʼahohiahia mu, mesu frɛɛ Awurade; ɔgyee me so, na ɔma me dee me ho.
6 Herren er med meg, eg ræddast inkje, kva kann menneskje gjera meg?
Awurade ne me ɔboafoɔ; enti merensuro. Ɛdeɛn na onipa bɛtumi ayɛ me?
7 Herren er med meg og hjelper meg, og eg skal sjå med lyst på deim som hatar meg.
Awurade ne me wɔ hɔ; ɔyɛ me ɔboafoɔ. Mede nkonimdie bɛhwɛ mʼatamfoɔ.
8 Det er betre å fly til Herren enn å lita på menneskje.
Ɛyɛ sɛ yɛbɛhinta wɔ Awurade mu sene sɛ yɛde yɛn ho bɛto onipa soɔ.
9 Det er betre å fly til Herren enn å lita på hovdingar.
Ɛyɛ sɛ yɛbɛhinta Awurade mu sene sɛ yɛde yɛn ho bɛto mmapɔmma so.
10 Alle heidningar kringset meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Amanaman no nyinaa twaa me ho hyiaaɛ, nanso Awurade din mu metwitwaa wɔn guiɛ.
11 Dei kringset, ja, kringrenner meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Wɔtwaa me ho hyiaeɛ wɔ baabiara, nanso Awurade din mu, metwitwaa wɔn guiɛ.
12 Dei kringset meg som bior; dei sloknar som eld i klunger, i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Wɔkyere guu me so sɛ nwowa, nanso wɔhyee ntɛm so sɛ nkasɛɛ a ogya atɔ mu; Awurade din mu metwitwaa wɔn guiɛ.
13 Hardt støytte du meg, at eg skulde falla; men Herren hjelpte meg.
Wɔsum me kɔɔ mʼakyi a anka mereyɛ ahwe ase, nanso Awurade boaa me.
14 Min styrke og lovsong er Herren, og han vart meg til frelsa.
Awurade yɛ mʼahoɔden ne me dwom; wayɛ me nkwagyeɛ.
15 Rop av fagnad og frelsa er å høyra i tjeldi åt dei rettferdige; Herrens høgre hand gjer storverk.
Osebɔ ne nkonimdie gyegye wɔ ateneneefoɔ ntomadan mu sɛ, “Awurade nsa nifa ayɛ nneɛma akɛseɛ!
16 Herrens høgre hand upphøgjer, Herrens høgre hand gjer storverk.
Wɔapagya Awurade nsa nifa so; Awurade nsa nifa ayɛ nneɛma akɛseɛ!”
17 Eg skal ikkje døy, men liva og fortelja Herrens gjerningar.
Merenwu, mmom mɛtena ase na mapae mu aka deɛ Awurade ayɛ.
18 Hardt tukta Herren meg, men til dauden gav han meg ikkje.
Awurade atwe mʼaso denden, nanso ɔnnyaa me mmaa owuo.
19 Lat upp for meg rettferds portar! Eg vil ganga inn gjenom deim, eg vil prisa Herren.
Bue tenenee apono ma me; na mɛhyɛne mu na mede aseda ama Awurade.
20 Dette er Herrens port, dei rettferdige skal ganga der.
Awurade ɛpono nie; ɛhɔ na ateneneefoɔ bɛfa ahyɛne mu.
21 Eg takkar deg av di du svara meg og vart meg til frelsa.
Mɛda wo ase ɛfiri sɛ wogyee me so; na woayɛ me nkwagyeɛ.
22 Den steinen som bygningsmennerne skaut ut, hev vorte ein hyrnestein.
Ɔboɔ a adansifoɔ no poeɛ no, abɛyɛ tweatiboɔ.
23 Frå Herren er det kome, dette, det er underlegt for våre augo.
Awurade na ayɛ yei, na ɛyɛ nwanwa wɔ yɛn ani so.
24 Dette er dagen som Herren hev gjort, lat oss fegnast og gleda oss no!
Ɛnnɛ yɛ ɛda a Awurade ayɛ. Momma yɛn ani nnye na yɛnni ahurisie.
25 Å Herre, frels då! Å Herre, lat det då lukkast!
Ao Awurade, gye yɛn nkwa; Ao Awurade, ma yɛn nkɔsoɔ.
26 Velsigna vere den som kjem i Herrens namn! Me velsignar dykk frå Herrens hus.
Nhyira ne deɛ ɔnam Awurade din mu reba. Yɛhyira wo firi Awurade fie.
27 Herren er Gud, og han let det verta ljost for oss. Bitt høgtidsofferet med reip alt inn til horni på altaret!
Awurade yɛ Onyankopɔn, na wama ne hann ahyerɛn yɛn so. Momfa nnua mman nkura na yɛnto afahyɛ santen nkɔ afɔrebukyia no mmɛn ho.
28 Min Gud er du, og eg vil prisa deg, min Gud, eg vil upphøgja deg.
Woyɛ me Onyankopɔn, na meda wo ase; wone me Onyankopɔn, na mɛma wo so.
29 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Monna Awurade ase, ɛfiri sɛ ɔyɛ; na nʼadɔeɛ wɔ hɔ daa.
