Salmenes 118
1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
DANKE leowa, pwe i me man, pwe a kalanan pan potopot eta.
2 Israel segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Ijrael en indinda: A kalanan pan potopot eta.
3 Arons hus segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Kadaudok en Aron en indinda: A kalanan pan potopot eta.
4 Dei som ottast Herren, segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Me majak Kot akan en inda: A kalanan pan potopot eta.
5 Ut or trengsla ropa eg på Herren, Herren svara meg og førde meg ut i det frie.
Ni ai apwal akan i likwir won leowa; leowa kotin mani ia er o kotin kajone ia dier waja jaledok.
6 Herren er med meg, eg ræddast inkje, kva kann menneskje gjera meg?
leowa kin kotin ieian ia, i jota majak, da me aramaj akan kak wiai on ia?
7 Herren er med meg og hjelper meg, og eg skal sjå med lyst på deim som hatar meg.
Ieowa kin kotin ieian ia nan pun en me jauaja ia, o i pan peren kida, me kailon kin ia.
8 Det er betre å fly til Herren enn å lita på menneskje.
Me mau, en liki Ieowa, jan kaporoporeki aramaj akan.
9 Det er betre å fly til Herren enn å lita på hovdingar.
Me mau en liki Ieowa, jan kaporoporeki jaupeidi kan.
10 Alle heidningar kringset meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Men liki kan karoj kapil ia penaer; a ni mar en Ieowa i kaloe ir edier.
11 Dei kringset, ja, kringrenner meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Re kapil ia penaer waja karoj, a ni mar en Ieowa i pan kaloe irail edier.
12 Dei kringset meg som bior; dei sloknar som eld i klunger, i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Re kapil ia penaer dueta lonlap akan, a re kunlar dueta kinjiniai nan tuka; ni mar en Ieowa i kaloe irail edier.
13 Hardt støytte du meg, at eg skulde falla; men Herren hjelpte meg.
Re woki ia, pwe i ne pupedi, a Ieowa kotin jauaja iaer.
14 Min styrke og lovsong er Herren, og han vart meg til frelsa.
Ieowa iei ai kel o ai kaul, o i me kotin wiala ai jaunkamaur.
15 Rop av fagnad og frelsa er å høyra i tjeldi åt dei rettferdige; Herrens høgre hand gjer storverk.
Kaul en kaperen o kamaur kin wiaui nan im en me pun kan, lim en Ieowa pali maun kin kapwaiada dodok manaman.
16 Herrens høgre hand upphøgjer, Herrens høgre hand gjer storverk.
Pali maun en Ieowa me ileile, pali maun en Ieowa kin kapwaiada dodok manaman.
17 Eg skal ikkje døy, men liva og fortelja Herrens gjerningar.
I jota pan mela, pwe memaur eta o padaki duen wiawian Ieowa.
18 Hardt tukta Herren meg, men til dauden gav han meg ikkje.
Ieowa kotin kaloke ia laud, ap jota meuid on, i en mela.
19 Lat upp for meg rettferds portar! Eg vil ganga inn gjenom deim, eg vil prisa Herren.
Komail ritinadan ia wanim en pun, pwe i waja me i pan pedelon ia, pwen danke Ieowa.
20 Dette er Herrens port, dei rettferdige skal ganga der.
Iet wanim en Ieowa, waja me pun kan pan pedelon ia.
21 Eg takkar deg av di du svara meg og vart meg til frelsa.
I danke komui, pwe kom kotin erekier ai kapakap o jauaja ia.
22 Den steinen som bygningsmennerne skaut ut, hev vorte ein hyrnestein.
Takai o me pwin jauje kajelar, wialar takain pukakaim.
23 Frå Herren er det kome, dette, det er underlegt for våre augo.
Mepukat wiauier ian ron Ieowa, meid kapuriamui ni maj at!
24 Dette er dagen som Herren hev gjort, lat oss fegnast og gleda oss no!
let ran o, me Ieowa kotin wiadar, kitail en popol o peren kida i.
25 Å Herre, frels då! Å Herre, lat det då lukkast!
O Main Ieowa, kom kotin jauaja! O Main Ieowa, kom kotin kapwaiada!
26 Velsigna vere den som kjem i Herrens namn! Me velsignar dykk frå Herrens hus.
Meid kapinan me kotido ni mar en Ieowa! Kit kapai komail da, me kijan toun tanpaj en Ieowa.
27 Herren er Gud, og han let det verta ljost for oss. Bitt høgtidsofferet med reip alt inn til horni på altaret!
Ieowa iei Kot, o i me kotin kamarain kitail er; jaliedi men mairon ni oj en pei jaraui!
28 Min Gud er du, og eg vil prisa deg, min Gud, eg vil upphøgja deg.
Komui ai Kot, o i pan danke komui; ai Kot, i pan kalinanada komui.
29 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Danke Ieowa, pwe i me mau, pwe a kalanan pan potopot eta.
