< Salmenes 118 >

1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Andriaño t’Iehovà amy te Ie ro soa! nainai’e ty fiferenaiña’e.
2 Israel segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Anò ty hoe ry Israele: nainai’e ty fiferenaiña’e.
3 Arons hus segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Anò ty hoe ry anjomba’ i Aharoneo: nainai’e ty fiferenaiña’e.
4 Dei som ottast Herren, segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Anò ty hoe ry mpañeveñe am’ Iehovà: nainai’e ty fiferenaiña’e.
5 Ut or trengsla ropa eg på Herren, Herren svara meg og førde meg ut i det frie.
Nalovilovy iraho, le nitoreo am’ Ià; nanoiñe ahiko t’Ià, le navotra’e an-gadagadañe eo.
6 Herren er med meg, eg ræddast inkje, kva kann menneskje gjera meg?
Amako t’Iehovà, tsy ho hemban-draho, ino ty hanoa’ondatio?
7 Herren er med meg og hjelper meg, og eg skal sjå med lyst på deim som hatar meg.
Amako t’Iehovà, ­mpañolotse ahiko, le ho sambaeko o malaiñ’ ahio.
8 Det er betre å fly til Herren enn å lita på menneskje.
Hamake t’ie mipalitse am’ Iehovà, ta te misazok’ am’ ondatio.
9 Det er betre å fly til Herren enn å lita på hovdingar.
Kitra’e mitsolok’ am’ Iehovà, ta te mirampy amo roandriañeo.
10 Alle heidningar kringset meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Hene miarikoboñe ahy o fifeheañeo fe iatoako ty tahina’ Iehovà.
11 Dei kringset, ja, kringrenner meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Miarikatok’ ahy iereo, eka, toe misambory amako, fe iatoko ty tahina’ Iehovà.
12 Dei kringset meg som bior; dei sloknar som eld i klunger, i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Niropak’ amako hoe rene-tantele iereo, f’ie hakipike hoe fatike mirehetse; toe iatoako ty tahina’Iehovà.
13 Hardt støytte du meg, at eg skulde falla; men Herren hjelpte meg.
Nanafasiotse ahy iereo hikorovohako, fe nañimb’ ahy t’Iehovà.
14 Min styrke og lovsong er Herren, og han vart meg til frelsa.
Iehovà ro haozarako naho saboko, ie ro ­fandrombahañe ahy henane zao.
15 Rop av fagnad og frelsa er å høyra i tjeldi åt dei rettferdige; Herrens høgre hand gjer storverk.
Inao ty feom-pirebehañe naho fandrombahañe an-kivoho’ o vañoñeo ao: mavitrike ty fitoloñam-pitàn-kavana’ Iehovà.
16 Herrens høgre hand upphøgjer, Herrens høgre hand gjer storverk.
Mizonjoñe ty fitàn-kavana’ Iehovà; mahimbañe ty fitàn-kavana’ Iehovà.
17 Eg skal ikkje døy, men liva og fortelja Herrens gjerningar.
Tsy hikenkan-draho fa ho veloñe, hataliliko o sata’ Iehovào.
18 Hardt tukta Herren meg, men til dauden gav han meg ikkje.
Nanilofe’ Ià am-pandilovan-draho, fe tsy natolo’e an-kavilasy.
19 Lat upp for meg rettferds portar! Eg vil ganga inn gjenom deim, eg vil prisa Herren.
Sokafo ho ahy o lalam-bein-kavantañañeo, hizilihako, hañandriañako Iehovà.
20 Dette er Herrens port, dei rettferdige skal ganga der.
Intoy ty lalam-bei’ Iehovà, hiziliha’o vañoñeo.
21 Eg takkar deg av di du svara meg og vart meg til frelsa.
Andriañekoo amy te tinoi’o, fa Ihe ro fandrombahañe ahy.
22 Den steinen som bygningsmennerne skaut ut, hev vorte ein hyrnestein.
I vato nado’ o mpandrafitseoy le fa talèm-batolahy.
23 Frå Herren er det kome, dette, det er underlegt for våre augo.
Sata’ Iehovà izay, le fiain-tane am-pihainon-tikañe.
24 Dette er dagen som Herren hev gjort, lat oss fegnast og gleda oss no!
Itoy ty andro tsinene’ Iehovà, antao hirebeke naho hifale ama’e.
25 Å Herre, frels då! Å Herre, lat det då lukkast!
Ry Iehovà, Ehe, rombaho zahay henaneo! ry Iehovà, Ehe, ampiraoraò henane zao!
26 Velsigna vere den som kjem i Herrens namn! Me velsignar dykk frå Herrens hus.
Andriañeñe ty mitotsak’ ami’ty tahina’ Iehovà! mañandriañe azo zahay boak’añ’anjomba’Iehovà ao.
27 Herren er Gud, og han let det verta ljost for oss. Bitt høgtidsofferet med reip alt inn til horni på altaret!
Andrianañahare t’Iehovà, Ie ty nanolotse hazavàñe amantika; mireketa reke-tsampañe amo mpamonje sabadidakeo, mivovotse mb’ an-tsifa’ i kitreliy mb’eo.
28 Min Gud er du, og eg vil prisa deg, min Gud, eg vil upphøgja deg.
Ihe ro Andrianañahareko, le andriañekoo; Andrianañahareko irehe, ho zonjoñeko.
29 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Andriaño t’Iehovà amy te ie ro soa! nainai’e ty fiferenaiña’e.

< Salmenes 118 >