Salmenes 116
1 Eg elskar Herren, for han høyrer mi røyst, mine bøner.
Medɔ Awurade ɛfiri sɛ, ɔtee me nne. Ɔtee me mmɔborɔhunu su.
2 For han hev bøygt sitt øyra til meg, og alle mine dagar vil eg kalla på honom.
Esiane sɛ ɔbrɛɛ nʼaso maa me enti, mɛfrɛ no wɔ ɛberɛ a mete ase yi.
3 Daude-band hadde spent seg um meg, helheims trengsla hadde funne meg; naud og sorg fann eg. (Sheol h7585)
Owuo nhoma kyekyeree me, ɛda ho ahometeɛ baa me so, ɔhaw ne awerɛhoɔ hyɛɛ me so. (Sheol h7585)
4 Men eg kalla på Herrens namn: «Å Herre, berga mi sjæl!»
Afei mebɔɔ Awurade din kaa sɛ, “Ao Awurade, gye me nkwa!”
5 Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er miskunnsam.
Awurade yɛ ɔdomfoɔ ne ɔteneneeni; ayamhyehyeɛ ahyɛ yɛn Onyankopɔn ma.
6 Herren varar dei einfalde, eg var ein arming, og han frelste meg.
Awurade bɔ ɔwɛmfoɔ ho ban; ɛberɛ a mewɔ ahohiahia mu no, ɔgyee me.
7 Kom attende, mi sjæl, til di ro! for Herren hev gjort vel imot deg.
Nya abotɔyam bio, Ao me kra, ɛfiri sɛ Awurade ne wo adi no yie.
8 Ja, du fria mi sjæl frå dauden, mitt auga frå tåror, min fot frå fall.
Na wo, Ao Awurade, woagye me kra afiri owuo mu; woamma mʼani amporo nisuo, na woamma me nan ansunti,
9 Eg skal vandra for Herrens åsyn i landi åt dei livande.
sɛ mɛnante Awurade anim wɔ ateasefoɔ asase so.
10 Eg trudde, for eg tala; eg var i stor plåga.
Megye diiɛ; ɛno enti mekaa sɛ, “Mewɔ ahohia kɛseɛ mu.”
11 Eg sagde i min ræddhug: «Kvar mann er ein ljugar!»
Na mʼabasamtuo mu, mekaa sɛ, “Nnipa nyinaa yɛ atorofoɔ.”
12 Kva skal eg gjeva Herren att for alle hans velgjerningar imot meg?
Ɛdeɛn na mɛtumi de atua Awurade ka wɔ ne papa a wayɛ ama me nyinaa?
13 Eg vil lyfta frelse-staupet, og Herrens namn vil eg påkalla.
Mɛma nkwagyeɛ kuruwa no so na mabɔ Awurade din.
14 Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk.
Mɛdi ɛbɔ a mahyɛ Awurade no nyinaa so wɔ ne nkurɔfoɔ nyinaa anim.
15 Dyr er i Herrens augo dauden åt hans heilage.
Nʼahotefoɔ wuo yɛ aboɔden wɔ Awurade ani so.
16 Å Herre, eg er din tenar, veit du, eg er din tenar, son åt di tenestkvinna; du hev løyst mine band.
Ao Awurade, ampa ara meyɛ wo ɔsomfoɔ; meyɛ wo ɔsomfoɔ, wʼafenaa babarima; wayi me afiri me mpɔkyerɛ mu.
17 Til deg vil eg ofra takkoffer, og Herrens namn vil eg påkalla.
Mɛbɔ aseda afɔdeɛ ama wo na mabɔ Awurade din.
18 Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk,
Mɛdi me bɔ a mahyɛ Awurade no so wɔ ne nkurɔfoɔ nyinaa anim,
19 i fyregardarne til Herrens hus, midt i deg, Jerusalem. Halleluja!
wɔ adihɔ a ɛwɔ Awurade fie wɔ wo mfimfini, Ao Yerusalem. Monkamfo Awurade.
