< Salmenes 116 >
1 Eg elskar Herren, for han høyrer mi røyst, mine bøner.
Medɔ Awurade efisɛ, ɔtee me nne. Ɔtee me mmɔborɔsu.
2 For han hev bøygt sitt øyra til meg, og alle mine dagar vil eg kalla på honom.
Esiane sɛ ɔbrɛɛ nʼaso ase maa me nti, mɛfrɛ no wɔ bere a mete ase yi.
3 Daude-band hadde spent seg um meg, helheims trengsla hadde funne meg; naud og sorg fann eg. (Sheol )
Owu ahama bebaree me, ɔda ho yawdi baa me so, ɔhaw ne awerɛhow hyɛɛ me so. (Sheol )
4 Men eg kalla på Herrens namn: «Å Herre, berga mi sjæl!»
Afei mebɔɔ Awurade din kae se, “Awurade, gye me nkwa!”
5 Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er miskunnsam.
Awurade yɛ ɔdomfo ne ɔtreneeni; ayamhyehye ahyɛ yɛn Nyankopɔn ma.
6 Herren varar dei einfalde, eg var ein arming, og han frelste meg.
Awurade bɔ ɔwɛmfo ho ban; bere a mewɔ ahohia mu no, ogyee me.
7 Kom attende, mi sjæl, til di ro! for Herren hev gjort vel imot deg.
Nya abotɔyam bio, me kra, efisɛ Awurade ne wo adi no yiye.
8 Ja, du fria mi sjæl frå dauden, mitt auga frå tåror, min fot frå fall.
Na wo, Awurade, woagye me kra afi owu mu; woamma mʼani amporow nisu, na woamma mʼanan anhintiw
9 Eg skal vandra for Herrens åsyn i landi åt dei livande.
sɛ mɛnantew Awurade anim wɔ ateasefo asase so.
10 Eg trudde, for eg tala; eg var i stor plåga.
Migye dii; ɛno nti mekae se, “Mewɔ ahohia kɛse mu.”
11 Eg sagde i min ræddhug: «Kvar mann er ein ljugar!»
Na mʼahokyere mu mekae se, “Nnipa nyinaa yɛ atorofo.”
12 Kva skal eg gjeva Herren att for alle hans velgjerningar imot meg?
Dɛn na metumi de atua Awurade ka wɔ ne papa a wayɛ me nyinaa?
13 Eg vil lyfta frelse-staupet, og Herrens namn vil eg påkalla.
Mɛma nkwagye kuruwa no so na mabɔ Awurade din.
14 Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk.
Medi bɔ a mahyɛ Awurade no nyinaa so wɔ ne nkurɔfo nyinaa anim.
15 Dyr er i Herrens augo dauden åt hans heilage.
Awurade nkoa nokwafo wu som bo wɔ Awurade ani so.
16 Å Herre, eg er din tenar, veit du, eg er din tenar, son åt di tenestkvinna; du hev løyst mine band.
Awurade, ampa ara meyɛ wo somfo; meyɛ wo somfo, wʼafenaa babarima; woayi me afi me mpokyerɛ mu.
17 Til deg vil eg ofra takkoffer, og Herrens namn vil eg påkalla.
Mɛbɔ aseda afɔre ama wo na mabɔ Awurade din.
18 Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk,
Medi me ntam a maka Awurade no so wɔ ne nkurɔfo nyinaa anim,
19 i fyregardarne til Herrens hus, midt i deg, Jerusalem. Halleluja!
wɔ adiwo a ɛwɔ Awurade fi no, wɔ wʼanim, Yerusalem. Monkamfo Awurade.