< Salmenes 116 >
1 Eg elskar Herren, for han høyrer mi røyst, mine bøner.
RAB'bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.
2 For han hev bøygt sitt øyra til meg, og alle mine dagar vil eg kalla på honom.
Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O'na sesleneceğim.
3 Daude-band hadde spent seg um meg, helheims trengsla hadde funne meg; naud og sorg fann eg. (Sheol )
Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm. (Sheol )
4 Men eg kalla på Herrens namn: «Å Herre, berga mi sjæl!»
O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
5 Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er miskunnsam.
RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.
6 Herren varar dei einfalde, eg var ein arming, og han frelste meg.
RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
7 Kom attende, mi sjæl, til di ro! for Herren hev gjort vel imot deg.
Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.
8 Ja, du fria mi sjæl frå dauden, mitt auga frå tåror, min fot frå fall.
Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
9 Eg skal vandra for Herrens åsyn i landi åt dei livande.
Yaşayanların diyarında, RAB'bin huzurunda yürüyeceğim.
10 Eg trudde, for eg tala; eg var i stor plåga.
İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.
11 Eg sagde i min ræddhug: «Kvar mann er ein ljugar!»
Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.
12 Kva skal eg gjeva Herren att for alle hans velgjerningar imot meg?
Ne karşılık verebilirim RAB'be, Bana yaptığı onca iyilik için?
13 Eg vil lyfta frelse-staupet, og Herrens namn vil eg påkalla.
Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB'bi adıyla çağıracağım.
14 Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk.
Bütün halkının önünde, RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim.
15 Dyr er i Herrens augo dauden åt hans heilage.
RAB'bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.
16 Å Herre, eg er din tenar, veit du, eg er din tenar, son åt di tenestkvinna; du hev løyst mine band.
Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.
17 Til deg vil eg ofra takkoffer, og Herrens namn vil eg påkalla.
Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.
18 Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk,
RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,
19 i fyregardarne til Herrens hus, midt i deg, Jerusalem. Halleluja!
RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!