< Salmenes 115 >
1 Ikkje oss, Herre, ikkje oss, men ditt namn gjeve du æra for di miskunn, for din truskap skuld!
Ra Anumzamoka tagra rantagia e'origahunanki, kagrake rankagia erigahane. Na'ankure kagra maka zupama vagaore kavesi zanku'ene, hugahuema hu'nana zama amage'ma antenkama nehana zanku huta, kagi'a husga hunegantone.
2 Kvifor skal heidningarne segja: «Kvar er no deira Gud?»
Nagafare ama mopafima mani'naza vahe'mo'za tagrikura hu'za, Anumza zamimo'a iga mani'ne hu'za nehaze?
3 Vår Gud er då i himmelen, alt det han vil, gjer han.
Tagri Anumzamo'a monafinka mani'neankino nazano hunaku'ma hiazana agra'a avesite amne nehie.
4 Deira avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.
Hianagi mago'a vahe'mokizmi havi anumzana, silvareti'ene golireti vahe'mo'za avako hu'za zamazanteti tro hu'naze.
5 Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje;
Ana havi anumzantamina zamagira me'neanagi, keaga nosu'za, zamavurga me'neanagi, onkegahaze.
6 dei hev øyro, men høyrer ikkje, dei hev nos, men luktar ikkje.
Hagi zamagesa me'neanagi keaga nontahi'za, zamagona me'neanagi mna ontahigahaze.
7 Med sine hender grip dei ikkje, med sine føter gjeng dei ikkje, dei hev ikkje mål i strupen.
Zamazana me'neanagi mago zana avakora hu'za nonke'za, zamagia me'neanagi kana ante'za vanoa nosu'za, zamanankena me'neanagi, zamagerura orugahaze.
8 Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.
Hagi ana havi anumzantamima tro'ma nehaza vahe'mo'za ana havi anumzantamo'zama havizama nehazaza hu'za zamagra haviza nehanage'za, ana havi anumzante'ma zamentintima nehanaza vahe'mo'za zamagranena haviza hugahaze.
9 Israel, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.
Hagi tamagra Israeli vahe'mota Ra Anumzamofonte tamentintia hiho. Na'ankure agra hankogna huno mani'neankino, agrake'za tamahorakeno tamagura nevazino kegava huneramante.
10 Arons hus, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.
Aroni nagapinti'ma pristi eri'zama e'neriza nagamota, Ra Anumzamofonte tamentintia hiho. Na'ankure agra hankogna hu'neankino agrake'za tamahorakeno tamagura nevazino, kegava huneramante.
11 De som ottast Herren, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.
Hagi Ra Anumzamofonku koro'ma hunteta agoraga'ama nemaniza vahe'mota, Ra Anumzamofonte tamentintia hiho. Na'ankure Agra tamazahu ne' mani'neno tamagri hanko mani'neankino, Agrake'za tamahora keno tamagura nevazino kegava huneramante.
12 Herren kom oss i hug, han skal velsigna, han skal velsigna Israels hus, han skal velsigna Arons hus,
Ra Anumzamo'a ageraokani agesa antahi neramiankino, asomura hurantegahie. Israeli vahera asomura hunezmanteno, Aroni naga'ma pristi eri'zama e'neriza naga'enena asomura huzmantegahie.
13 han skal velsigna deim som ottast Herren, dei små med dei store.
Zamagi me'nea vahero zamagi omane vahe'mo'zanema, Ra Anumzamofonkuma koro'ma nehaza vahera Anumzamo'a asomu huzmantegahie.
14 Herren late dykk auka, dykk og dykkar born!
Ra Anumzamo'a asomu huramantena tamagra mofavrea kasente hakare nehanageno, tamagri mofavre naga'enena asomura huzmantesnige'za mofavrea kasente hakare hanaze.
15 Velsigna er de av Herren, han som skapte himmel og jord.
Ra Anumzana monane mopanema tro'ma hu'nea Anumzamo tamagrira asomura huramantesie.
16 Himmelen er himmel for Herren, men jordi hev han gjeve menneskjeborni.
Monafina Ra Anumzamo nemanino, ama mopa vahemotagu maniho huno tami'ne.
17 Dei daude lovar ikkje Herren, ingen av deim som stig ned i stilla.
Ko'ma fri'naza vahe'mo'za zagamera hu'za Ra Anumzamofo agi'a ahentesga osugahaze. Na'ankure zamagra fri'za keaga osu kumapi, matipi umani'naze
18 Men me skal lova Herren frå no og til æveleg tid. Halleluja!
Hianagi tagra Ra Anumzamofona menine henka'anena agri agi'a ahentesga huvava huta vanune. Ra Anumzamofo agi'a ahentesga hanune!