Salmenes 115

1 Ikkje oss, Herre, ikkje oss, men ditt namn gjeve du æra for di miskunn, for din truskap skuld!

Kaicae khaeah na ai, Aw Angraeng, kaicae khaeah na ai, na palungnathaih hoi na loktang lok pongah, na hmin lensawkhaih to om nasoe.

2 Kvifor skal heidningarne segja: «Kvar er no deira Gud?»

Tipongah Sithaw panoek ai kaminawk mah, Nihcae ih Sithaw loe naa ah maw oh tiah thuih o loe?

3 Vår Gud er då i himmelen, alt det han vil, gjer han.

Aicae ih Sithaw loe van ah oh; anih loe a koeh baktiah hmuennawk to sak.

4 Deira avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.

Nihcae ih krang loe kami ban hoiah sak ih sumkanglung hoi sui ah ni oh.

5 Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje;

Nihcae loe pakha tawnh o, toe lok apae o thai ai; mik a tawnh o, toe hnu o thai ai;

6 dei hev øyro, men høyrer ikkje, dei hev nos, men luktar ikkje.

naa a tawnh o, toe thaih o thai ai, hnah doeh a tawnh o, toe ahmui thaih o thai ai;

7 Med sine hender grip dei ikkje, med sine føter gjeng dei ikkje, dei hev ikkje mål i strupen.

ban a tawnh o, toe sui o thai ai; khok a tawnh o, toe caeh o thai ai; taaw hoiah lokthui o thai ai.

8 Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.

Krang sah kaminawk loe krang hoiah anghmong o, krang oephaih tawn kaminawk doeh krang baktiah ni oh o.

9 Israel, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.

Aw Israel imthung takoh, Angraeng to oep ah; anih loe nangcae bomkung hoi angvaenghaih ah oh.

10 Arons hus, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.

Aaron imthung takoh, Angraeng to oep oh, anih loe nihcae bomkung hoi abuephaih ah oh.

11 De som ottast Herren, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.

Anih zii kaminawk, Angraeng to oep oh; anih loe nihcae bomkung hoi abuephaih ah oh.

12 Herren kom oss i hug, han skal velsigna, han skal velsigna Israels hus, han skal velsigna Arons hus,

Angraeng mah aicae pahnet mak ai; aicae hanah angmah ih tahamhoihaih to paek tih: Israel imthung takoh to tahamhoihaih paek ueloe, Aaron imthung takoh doeh tahamhoihhaih paek tih.

13 han skal velsigna deim som ottast Herren, dei små med dei store.

Kathoeng doeh kalen doeh, Angraeng zii kaminawk loe anih mah tahamhoihaih to paek tih.

14 Herren late dykk auka, dykk og dykkar born!

Angraeng mah nangmah hoi na caanawk to pungsak aep nasoe.

15 Velsigna er de av Herren, han som skapte himmel og jord.

Van hoi long sahkung Angraeng mah tahamhoihhaih paek nasoe.

16 Himmelen er himmel for Herren, men jordi hev han gjeve menneskjeborni.

Van hoi vannawk loe Angraeng ih ni; toe long loe kaminawk khaeah a paek boeh.

17 Dei daude lovar ikkje Herren, ingen av deim som stig ned i stilla.

Angqai krang ahmuen ah caeh tathuk, kadueh kaminawk loe Angraeng to saphaw o vai ai.

18 Men me skal lova Herren frå no og til æveleg tid. Halleluja!

Toe kaicae loe vaihi hoi dungzan khoek to Angraeng tahamhoihaih ka paek o han. Angraeng to saphaw oh.