Salmenes 112

1 Halleluja! Sæl er den mann som ottast Herren, som hev si store lyst i hans bodord.

Monkamfo Awurade. Nhyira nka onipa a ɔsuro Awurade na ɔnya nʼahyɛdeɛ mu anigyeɛ pii.

2 Hans avkjøme skal vera veldugt på jordi, ætti av dei ærlege skal verta velsigna.

Ne mma bɛyɛ atumfoɔ wɔ asase no so; teneneefoɔ awoɔ ntoatoasoɔ bɛnya nhyira.

3 Det er velstand og rikdom i hans hus, og hans rettferd stend æveleg fast.

Ahonya ne sika wɔ ne fie, na ne tenenee tena hɔ daa.

4 Det renn upp eit ljos i myrker for dei ærlege, nådig, miskunnsam og rettferdig er han.

Esum mu mpo hann pue ma nnipa a wɔtene, ma ɔdomfoɔ, mmɔborɔhunufoɔ ne ɔnokwafoɔ.

5 Vel gjeng det den mann som er miskunnsam og gjev lån, han held uppe si sak i retten.

Yiedie bɛba deɛ ne tirim yɛ mmrɛ na ɔde fɛm kwa. Yiedie bɛba deɛ ɔde atɛntenenee yɛ ne nneɛma so.

6 For dei skal ikkje rikka honom i all æva, den rettferdige skal vera i ævelegt minne.

Ampa ara, ɔrenhinhim da biara da; wɔbɛkae onipa tenenee daa.

7 For vond tidend skal han ikkje ræddast; hans hjarta er fast, det lit på Herren.

Ɔte asɛmmɔne a, ɛmmɔ ne hu; nʼakoma atim wɔ Awurade mu ahotosoɔ mu.

8 Hans hjarta er trygt; han ræddast ikkje, til dess han ser med lyst på sine fiendar.

Nʼakoma wɔ banbɔ, na ɔnsuro; awieeɛ no, ɔde nkonimdie bɛhyia nʼatamfoɔ.

9 Han strår ut, gjev til dei fatige, hans rettferd stend alltid, hans horn skal verta upplyft med æra.

Ɔto nʼakyɛdeɛ pete aman so ma ahiafoɔ, ne tenenee wɔ hɔ daa; wɔbɛkae wɔn daa na wɔahyɛ wɔn animuonyam.

10 Den ugudlege skal sjå det og harmast, han skal skjera tenner og tærast upp, det dei ugudlege hev lyst til, vert upp i inkje.

Omumuyɛfoɔ bɛhunu ama ayɛ no yea, ɔbɛtwere ne se na wafɔn; omumuyɛfoɔ tirimpɔ bɛyɛ kwa.