< Salmenes 112 >
1 Halleluja! Sæl er den mann som ottast Herren, som hev si store lyst i hans bodord.
Idaydayawyo ni Yahweh. Nagasat ti tao nga agtultulnog kenni Yahweh, nga agragragsak unay kadagiti bilbilinna.
2 Hans avkjøme skal vera veldugt på jordi, ætti av dei ærlege skal verta velsigna.
Agbalinto a nabileg dagiti kaputotanna iti rabaw ti daga; mabendisionanto dagiti kaputotan ti nadiosan a tao.
3 Det er velstand og rikdom i hans hus, og hans rettferd stend æveleg fast.
Sanikua ken kinabaknang ket adda iti balayna; ti kinalintegna agtalinaed iti agnanayon.
4 Det renn upp eit ljos i myrker for dei ærlege, nådig, miskunnsam og rettferdig er han.
Adda iti agraniag a lawag iti kasipngetan iti nadiosan a tao; naparabur, manangngaasi, ken nalinteg isuna.
5 Vel gjeng det den mann som er miskunnsam og gjev lån, han held uppe si sak i retten.
Nasayaat ti mapasamak iti tao a naparabur ken agpabulod iti kuarta, a napudno kadagiti panagtrabahona.
6 For dei skal ikkje rikka honom i all æva, den rettferdige skal vera i ævelegt minne.
Ta saanto pulos isuna a magaraw; agnanayonto a malaglagip ti nalinteg a tao.
7 For vond tidend skal han ikkje ræddast; hans hjarta er fast, det lit på Herren.
Saanna a kabuteng dagiti dakes a damag; natalged isuna nga agtaltalek kenni Yahweh.
8 Hans hjarta er trygt; han ræddast ikkje, til dess han ser med lyst på sine fiendar.
Natalna ti pusona, a saan nga agbuteng, agingga a makitana ti balligi manipud kadagiti kabusorna.
9 Han strår ut, gjev til dei fatige, hans rettferd stend alltid, hans horn skal verta upplyft med æra.
Naparabur isuna a mangmangted kadagiti marigrigat; ti kinalintegna ket agtalinaed iti agnanayon; mapadayawanto isuna.
10 Den ugudlege skal sjå det og harmast, han skal skjera tenner og tærast upp, det dei ugudlege hev lyst til, vert upp i inkje.
Makapungtot no makita daytoy ti managdakdakes a tao; agngaretnget ti ngipenna ket pumanaw isuna; mapukawto ti tarigagay dagiti managdakdakes a tattao.