< Salmenes 112 >
1 Halleluja! Sæl er den mann som ottast Herren, som hev si store lyst i hans bodord.
Kathutkung: Panuekhoeh BAWIPA teh pholen awh. BAWIPA ka taketnaw hoi kâpoelawknaw a lung kahawikhai katang e teh a yaw kahawi e doeh.
2 Hans avkjøme skal vera veldugt på jordi, ætti av dei ærlege skal verta velsigna.
A catounnaw ni talai van a thao awh vaiteh, tami kalannaw e catounnaw teh a yawhawi awh han.
3 Det er velstand og rikdom i hans hus, og hans rettferd stend æveleg fast.
A im vah hnopai a tawnta awh vaiteh, a lannae teh a yungyoe a kangning han.
4 Det renn upp eit ljos i myrker for dei ærlege, nådig, miskunnsam og rettferdig er han.
Tami kalan hanelah teh hmonae koehoi angnae a tâco teh, ama teh pahrennae lungmanae, lannae hoi ka kawi e lah ao.
5 Vel gjeng det den mann som er miskunnsam og gjev lån, han held uppe si sak i retten.
Tami kahawi niteh, pahrennae lahoi a cawi sak teh, ama teh ka lan lah kho a sak han.
6 For dei skal ikkje rikka honom i all æva, den rettferdige skal vera i ævelegt minne.
Khoeroe kâhuen mahoeh. Tami kalan teh panue e lah pou ao han.
7 For vond tidend skal han ikkje ræddast; hans hjarta er fast, det lit på Herren.
Kamthang kahawihoehe ni taket sak mahoeh. BAWIPA a kâuep teh a lungthin a cak.
8 Hans hjarta er trygt; han ræddast ikkje, til dess han ser med lyst på sine fiendar.
A lungthin caksak lah ao dawkvah, a tarannaw koe a ngai e a pha totouh, taket mahoeh.
9 Han strår ut, gjev til dei fatige, hans rettferd stend alltid, hans horn skal verta upplyft med æra.
Lungthocalah hoi a rei teh, karoedengnaw hah a poe toe. A lannae teh a yungyoe a kangning. A ki teh barinae lahoi tawm lah ao han.
10 Den ugudlege skal sjå det og harmast, han skal skjera tenner og tærast upp, det dei ugudlege hev lyst til, vert upp i inkje.
Tamikathoutnaw ni hmawt awh vaiteh, a lungkhuek awh han. A hâkam kata awh vaiteh, koung atum pouh han. Tamikathoutnaw e ngainae teh koung a kahma pouh han.