< Salmenes 110 >
1 Av David, ein salme. Herren sagde til min herre: «Set deg ved mi høgre hand, til dess eg legg dine fiendar til skammel for dine føter!»
SI Jeova ilegña ni y señotto, fatachong gui agapa na canaejo, asta qui jupolo y enimigo para fañajangan adengmo.
2 Ditt veldes kongsstav skal Herren retta ut frå Sion; ver herre midt imillom dine fiendar!
Si Jeova uninamannae y baran minetgotmo guinin Sion: gobietna gui entalo y enimigumo sija.
3 Ditt folk møter viljugt fram på ditt veldes dag; i heilagt skrud kjem din ungdom til deg som dogg or fanget på morgonroden.
Y taotaomo ufanmalago na ufanmanofrese nu sija gui jaanen y ninasiñamo: gui guinatbon sija y sinantos, guinin y tiyan y agaan, ungae serenon y pinatgonmo.
4 Herren hev svore, og han skal ikkje angra det: «Du er prest til æveleg tid etter Melkisedeks vis.»
Si Jeova manjula ya timañotsot, jago y pale para taejinecog segun y otden Melquisedec.
5 Herren ved di høgre hand knasar kongar den dag han vreidest.
Si Jeova, gui agapa na canaemo, upanag todo y ray sija gui jaanin y binibuña.
6 Han dømer millom heidningarne, fyller upp med lik, han knasar hovud utyver den vide jord.
Güiya ufanjusga gui entalo y nasion sija, janabula y sagayan sija ni y tataotao y manmatae; unamagomgom y ilo gui jilo y megae na tano sija.
7 Or bekken drikk han på vegen, difor lyfter han hovudet høgt.
Unaguimen y sadog gui chalan: enaomina güiya jumatsa julo y ilo.