Salmenes 108

1 Ein song, ein salme av David. Mitt hjarta er roleg, Gud, eg vil syngja og lovsyngja, ja, det skal mi æra.

神よわが心はさだまれり われ謳ひまつらん 稱まつらん わが榮をもてたたへまつらん

2 Vakna, harpa og cither! eg vil vekkja morgonroden.

筝よ琴よさむべし われ黎明をよびさまさん

3 Eg vil prisa deg millom folki, Herre, eg vil lovsyngja deg millom folkeslagi.

ヱホバよ我もろもろの民のなかにてなんぢに感謝し もろもろの國のなかにてなんぢをほめうたはん

4 For di miskunn er stor yver himmelen, og din truskap til dei høge skyer.

そは汝のあはれみは大にして天のうへにあがり なんぢの眞實は雲にまでおよぶ

5 Gud, syn deg høg yver himmelen, og di æra yver heile jordi!

神よねがはくはみづからを天よりもたかくし榮光を全地のうへに擧たまへ

6 At dei du elskar må verta frelste, hjelp oss med di høgre hand og bønhøyr oss!

ねがはくは右の手をもて救をほどこし われらに答をなして愛しみたまふものに助をえしめたまへ

7 Gud hev tala i sin heilagdom. «Eg vil gleda meg, eg vil skifta ut Sikem, og Sukkotdalen vil eg mæla.

神はその聖をもていひたまへり われ甚くよろこばん我シケムをわかちスコテの谷をはからん

8 Meg høyrer Gilead til, meg høyrer Manasse til, og Efraim er verja for mitt hovud, Juda er min førarstav.

ギレアデはわがものマナセはわが有なりエフライムも亦わが首のまもりなりユダはわが杖

9 Moab er mitt vaskefat, på Edom kastar eg skoen min, for Filistarland set eg i med fagnadrop.»

モアブはわが足盥なりエドムにはわが履をなげんペリシテよわが故によりて聲をあげよと

10 Kven vil føra meg til den faste by? Kven leider meg til Edom?

誰かわれを堅固なる邑にすすましめんや 誰かわれをみちびきてエドムにゆきしや

11 Hev ikkje du, Gud, støytt oss burt? og du, Gud, gjeng ikkje ut med våre herar.

神よなんぢはわれらを棄たまひしにあらずや 神よなんぢはわれらの軍とともに出ゆきたまはず

12 Gjev oss hjelp mot fienden! for mannehjelp er fåfengd.

ねがはくは助をわれにあたへて敵にむかはしめたまへ 人のたすけは空しければなり

13 Med Guds hjelp skal me gjera storverk, og han skal treda ned våre fiendar.

われらは神によりて勇しくはたらかん われらの敵をふみたまふものは神なればなり