Salmenes 108

1 Ein song, ein salme av David. Mitt hjarta er roleg, Gud, eg vil syngja og lovsyngja, ja, det skal mi æra.

(En Sang. En Salme af David.) Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig, vågn op, min Ære!

2 Vakna, harpa og cither! eg vil vekkja morgonroden.

Harpe og Citer, vågn op, jeg vil vække Morgenrøden.

3 Eg vil prisa deg millom folki, Herre, eg vil lovsyngja deg millom folkeslagi.

Jeg vil takke dig, HERRE, blandt Folkeslag, lovprise dig blandt Folkefærd;

4 For di miskunn er stor yver himmelen, og din truskap til dei høge skyer.

thi din Miskundhed når til Himlen, din Sandhed til Skyerne.

5 Gud, syn deg høg yver himmelen, og di æra yver heile jordi!

Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!

6 At dei du elskar må verta frelste, hjelp oss med di høgre hand og bønhøyr oss!

Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!

7 Gud hev tala i sin heilagdom. «Eg vil gleda meg, eg vil skifta ut Sikem, og Sukkotdalen vil eg mæla.

Gud talede i sin Helligdom: "Jeg vil udskifte Sikem med Jubel, udmåle Sukkots Dal;

8 Meg høyrer Gilead til, meg høyrer Manasse til, og Efraim er verja for mitt hovud, Juda er min førarstav.

mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,

9 Moab er mitt vaskefat, på Edom kastar eg skoen min, for Filistarland set eg i med fagnadrop.»

Moab min Vaskeskål, på Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg."

10 Kven vil føra meg til den faste by? Kven leider meg til Edom?

Hvo bringer mig til den befæstede By, hvo leder mig hen til Edom?

11 Hev ikkje du, Gud, støytt oss burt? og du, Gud, gjeng ikkje ut med våre herar.

Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.

12 Gjev oss hjelp mot fienden! for mannehjelp er fåfengd.

Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte.

13 Med Guds hjelp skal me gjera storverk, og han skal treda ned våre fiendar.

Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!