Salmenes 108

1 Ein song, ein salme av David. Mitt hjarta er roleg, Gud, eg vil syngja og lovsyngja, ja, det skal mi æra.

En Sang. En Salme af David.

2 Vakna, harpa og cither! eg vil vekkja morgonroden.

Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit Hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig, vaagn op, min Ære!

3 Eg vil prisa deg millom folki, Herre, eg vil lovsyngja deg millom folkeslagi.

Harpe og Citer, vaagn op, jeg vil vække Morgenrøden.

4 For di miskunn er stor yver himmelen, og din truskap til dei høge skyer.

Jeg vil takke dig, HERRE, blandt Folkeslag, lovprise dig blandt Folkefærd;

5 Gud, syn deg høg yver himmelen, og di æra yver heile jordi!

thi din Miskundhed naar til Himlen, din Sandhed til Skyerne.

6 At dei du elskar må verta frelste, hjelp oss med di høgre hand og bønhøyr oss!

Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!

7 Gud hev tala i sin heilagdom. «Eg vil gleda meg, eg vil skifta ut Sikem, og Sukkotdalen vil eg mæla.

Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!

8 Meg høyrer Gilead til, meg høyrer Manasse til, og Efraim er verja for mitt hovud, Juda er min førarstav.

Gud talede i sin Helligdom: »Jeg vil udskifte Sikem med Jubel, udmaale Sukkots Dal;

9 Moab er mitt vaskefat, på Edom kastar eg skoen min, for Filistarland set eg i med fagnadrop.»

mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,

10 Kven vil føra meg til den faste by? Kven leider meg til Edom?

Moab min Vaskeskaal, paa Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg.«

11 Hev ikkje du, Gud, støytt oss burt? og du, Gud, gjeng ikkje ut med våre herar.

Hvo bringer mig til den befæstede By, hvo leder mig hen til Edom?

12 Gjev oss hjelp mot fienden! for mannehjelp er fåfengd.

Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.

13 Med Guds hjelp skal me gjera storverk, og han skal treda ned våre fiendar.

Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte. Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!