Salmenes 107
1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Ẹ fi ọpẹ́ fún Olúwa, nítorí tí ó ṣeun; nítorí ìfẹ́ rẹ̀ dúró láéláé.
2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
Jẹ́ kí àwọn ẹni ìràpadà Olúwa kí ó wí báyìí, àwọn ẹni tí ó rà padà kúrò lọ́wọ́ ọ̀tá,
3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
àwọn tí ó kójọ láti ilẹ̀ wọ̀n-ọn-nì, láti ìlà-oòrùn àti ìwọ̀-oòrùn, láti àríwá àti Òkun wá.
4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
Wọ́n ń rìn káàkiri ní aginjù ní ibi tí ọ̀nà kò sí, wọn kò rí ọ̀nà lọ sí ìlú níbi tí wọn ó máa gbé.
5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
Ebi ń pa wọn, òǹgbẹ gbẹ wọ́n, ó sì rẹ ọkàn wọn nínú wọn.
6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
Ní ìgbà náà, wọ́n kígbe sókè sí Olúwa nínú ìdààmú wọn, ó sì yọ wọ́n kúrò nínú ìrora wọn
7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
Ó fi ọ̀nà títọ́ hàn wọ́n sí ìlú tí wọn lè máa gbé.
8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
Ẹ jẹ́ kí wọn máa yin Olúwa nítorí ìṣeun ìfẹ́ rẹ̀ àti nítorí iṣẹ́ ìyanu rẹ̀ sí àwọn ọmọ ènìyàn,
9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
nítorí tí ó tẹ́ ìfẹ́ ọkàn lọ́run ó sì fi ìre fún ọkàn tí ebi ń pa.
10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
Ọ̀pọ̀ jókòó nínú òkùnkùn àti òjìji ikú, a dè wọ́n ní ìrora àti ní irin,
11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
nítorí tí wọ́n ṣe àìgbọ́ràn sí ọ̀rọ̀ Ọlọ́run, wọ́n kẹ́gàn ìbáwí Ọ̀gá-ògo,
12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
Ó sì fi ìkorò rẹ àyà wọn sílẹ̀; wọn ṣubú, kò sì ṣí ẹni tí yóò ràn wọ́n lọ́wọ́.
13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
Ní ìgbà náà wọ́n ké pe Olúwa nínú ìdààmú wọn, ó sì gbà wọ́n nínú ìṣòro wọn
14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
Ó mú wọn jáde kúrò nínú òkùnkùn àti òjìji ikú, ó sì fa irin tí wọ́n fi dè wọ́n já.
15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
Ẹ jẹ́ kí wọn fi ọpẹ́ fún Olúwa! Nítorí ìṣeun ìfẹ́ rẹ̀ àti nítorí iṣẹ́ ìyanu rẹ̀ sí ọmọ ènìyàn.
16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
Nítorí tí ó já ìlẹ̀kùn idẹ wọ̀n-ọn-nì ó sì ké irin wọn ní agbede-méjì.
17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
Ọ̀pọ̀ di aṣiwèrè nítorí ìrékọjá wọn wọ́n sì pọ́n wọn lójú nítorí ẹ̀ṣẹ̀ wọn.
18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
Wọ́n kọ gbogbo oúnjẹ wọ́n sì súnmọ́ ẹnu-ọ̀nà ikú.
19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
Nígbà náà wọ́n kígbe sí Olúwa nínú ìṣòro wọn, ó sì yọ wọ́n nínú ìdààmú wọn.
20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
Ó rán ọ̀rọ̀ rẹ̀, ara wọn sì dá ó sì yọ wọ́n nínú isà òkú.
21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Ẹ jẹ́ kí wọ́n fi ọpẹ́ fún Olúwa nítorí ìṣeun ìfẹ́ rẹ̀ àti iṣẹ́ ìyanu rẹ̀ fún ọmọ ènìyàn.
22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
Jẹ́ kí wọn rú ẹbọ ọpẹ́ kí wọn kí ó fi ayọ̀ sọ̀rọ̀ iṣẹ́ rẹ̀.
23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
Àwọn tí ń sọ̀kalẹ̀ lọ sí Òkun nínú ọkọ̀ ojú omi, wọ́n jẹ́ oníṣòwò nínú omi ńlá.
24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
Wọ́n rí iṣẹ́ Olúwa, àti iṣẹ́ ìyanu rẹ̀ nínú ibú.
25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
Nítorí tí ó pàṣẹ, ó sì mú ìjì fẹ́ tí ó gbé ríru rẹ̀ sókè.
26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
Wọ́n gòkè lọ sí ọ̀run wọ́n sì tún sọ̀kalẹ̀ lọ sí ibú: nítorí ìpọ́njú, ọkàn wọn di omi.
27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
Wọ́n ń ta gbọ̀nọ́ngbọ̀nọ́n bí ọ̀mùtí ènìyàn: ọgbọ́n wọn sì dé òpin.
28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
Nígbà náà wọ́n ń kígbe sókè sí Olúwa nínú ìdààmú wọn, ó sì mú wọn jáde nínú ìṣòro wọn.
29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
Ó sọ ìjì di ìdákẹ́rọ́rọ́ bẹ́ẹ̀ ni ríru omi rẹ̀ dúró jẹ́ẹ́.
30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
Inú wọn dùn nígbà tí ara wọn balẹ̀, ó mú wọn lọ sí ibi tí ọkàn wọn lọ.
31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Jẹ́ kí wọn fi ọpẹ́ fún Olúwa nítorí ìṣeun ìfẹ́ rẹ̀ àti iṣẹ́ ìyanu rẹ̀ fún ọmọ ènìyàn.
32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
Jẹ́ kí wọn gbé e ga ní àárín àwọn ènìyàn kí wọn kí ó sì yìn ín ní ìjọ àwọn àgbàgbà.
33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
Ó sọ odò di aginjù, àti orísun omi di ilẹ̀ gbígbẹ.
34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
Ilẹ̀ eléso di aṣálẹ̀ nítorí ìwà búburú àwọn tí ó wà nínú rẹ̀.
35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
O sọ aginjù di adágún omi àti ilẹ̀ gbígbẹ di orísun omi,
36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
níbẹ̀ ó mú ẹni tí ebi ń pa wà, wọ́n sì pilẹ̀ ibi tí wọn ó máa gbé.
37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
Wọn fún irúgbìn, wọ́n sì gbin ọgbà àjàrà tí yóò máa so èso tí ó dára;
38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
Ó bùkún wọn, wọ́n sì pọ̀ sí i ní iye kò sí jẹ́ kí ẹran ọ̀sìn wọn kí ó dínkù.
39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
Nígbà náà, ọjọ́ wọn kúrú, ìnira, ìpọ́njú àti ìṣòro wọn sì dínkù,
40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
ẹni tí ó da ẹ̀gàn lu ọmọ-aládé ó sì mú wọn rìn níbi tí ọ̀nà kò sí.
41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
Ṣùgbọ́n ó gbé aláìní sókè kúrò nínú ìnira ó mú ìdílé wọn pọ̀ bí agbo ẹran.
42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
Àwọn tí ó dúró sì rí i, inú wọn sì dùn ṣùgbọ́n gbogbo olùṣe búburú yóò pa ẹnu rẹ̀ mọ́.
43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
Ẹni tí ó bá gbọ́n, jẹ́ kí ó kíyèsi nǹkan wọ̀nyí kí ó wo títóbi ìfẹ́ Olúwa.
