< Salmenes 107 >

1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Monna Awurade ase na ɔyɛ; na nʼadɔeɛ wɔ hɔ daa.
2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
Momma wɔn a Awurade agye wɔn nka saa, wɔn a wagye wɔn afiri ɔtamfoɔ nsam no,
3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
wɔn a ɔboaboaa wɔn ano firii nsase soɔ no, ɛfiri apueeɛ kɔsi atɔeɛ, atifi kɔsi anafoɔ.
4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
Ebinom kyinkyinii wɔ nsase paradada so, a wɔanhunu ɛkwan ankɔ kuropɔn no mu, baabi a wɔbɛtumi anya atenaeɛ.
5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
Ɛkɔm ne sukɔm dee wɔn na wɔtotɔɔ baha.
6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
Afei wɔsu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
Ɔde wɔn faa ɛkwan tee so baa kuropɔn a wɔtumi tena mu no mu.
8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
Ɔma wɔn a sukɔm de wɔn nsuo na ɔde nnepa hyɛ wɔn a ɛkɔm de wɔn ma.
10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
Ebinom tenaa esum ne awerɛhoɔ mu, nneduafoɔ a wɔde dadeɛ nkɔnsɔnkɔnsɔn agu wɔn,
11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
ɛfiri sɛ, wɔtee Onyankopɔn nsɛm ho atua na wɔbuu Ɔsorosoroni no agyinatuo animtiaa.
12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
Enti ɔgyaa wɔn maa adwuma den; wɔsuntisuntiiɛ na wɔannya ɔboafoɔ.
13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
Afei, wɔsu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
Ɔyii wɔn firii esum ne awerɛhoɔ mu na ɔbubuu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn mu.
15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
Ɔbubu kɔbere mfrafraeɛ apono na ɔtwitwa nnadeban mu.
17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
Ebinom bɛyɛɛ nkwaseafoɔ, wɔn atuateɛ enti na wɔhunuu amane, wɔn nnebɔne enti.
18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
Wɔkyirii aduane nyinaa na wɔtwe bɛnee owuo ɛpono ano.
19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
Afei, wɔsu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
Ɔsomaa nʼasɛm na ɔsaa wɔn yadeɛ; na ɔgyee wɔn firii ɛda mu.
21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
Momma wɔmmɔ aseda afɔdeɛ na wɔmfa ahurisie nnwom nka ne nnwuma ho asɛm.
23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
Ebinom tenaa ahyɛn mu wɔ ɛpo so; wɔyɛ adwadifoɔ wɔ nsuo akɛseɛ so.
24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
Wɔhunuu Awurade nnwuma, nʼanwanwadeɛ a ɛwɔ ebunu mu.
25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
Ɔkasaeɛ maa ahum tui na ɛkukuruu asorɔkye.
26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
Wɔpagya kɔɔ sorosoro na wɔsiane kɔɔ ebunu mu tɔnn; wɔn amanehunu mu no wɔn bo tui.
27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
Wɔkyim totɔɔ ntintan sɛ asabofoɔ; na wɔnhunu deɛ wɔnnyɛ bio.
28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
Afei, wɔsu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu, na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
Ɔmaa ahum no yɛɛ dinn; ɛpo so asorɔkye ano brɛɛ ase.
30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
Wɔn ani gyeeɛ ɛberɛ a ɛyɛɛ dinn no, na ɔkyerɛɛ wɔn ɛkwan de wɔn kɔduruu gyinabea a wɔpɛ.
31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
Wɔmma ne so wɔ asafo no mu na wɔnkamfo no wɔ mpanimfoɔ nhyiamu ase.
33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
Ɔdanee nsubɔntene maa no yɛɛ ɛserɛ, asutene yɛɛ asase wesee,
34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
na asasebereɛ danee nkyenenkyene, wɔn a wɔte asase no so amumuyɛ enti.
35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
Ɔdanee ɛserɛ so maa no yɛɛ nsuwansuwa na nkyɛkyerɛ yɛɛ sɛ asutene ananmu;
36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
Ɛhɔ na ɔde wɔn a ɛkɔm de wɔn kɔsoɛe, na wɔkyekyeree kuropɔn tenaa mu.
37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
Wɔyɛɛ mfuo ne bobe nturo na ɛmaa wɔn nnɔbaeɛ bebree.
38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
Ɔhyiraa wɔn na wɔn ase dɔreeɛ. Wamma wɔn ayɛmmoa dodoɔ so anhwan.
39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
Afei wɔn dodoɔ so hwaneeɛ na nhyɛsoɔ, amanehunu ne awerɛhoɔ brɛɛ wɔn ase;
40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
deɛ ɔbu aberempɔn animtiaa no ma wɔkyinkyinii asase bonini a ɛkwan nni hɔ so.
41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
Nanso, ɔpagyaa ahiafoɔ firii wɔn ahohia mu na ɔmaa wɔn mmusua dɔree sɛ nnwankuo.
42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
Ateneneefoɔ bɛhunu ama wɔn ani gye, nanso amumuyɛfoɔ nyinaa bɛmua wɔn ano.
43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
Momma deɛ ɔyɛ onyansafoɔ no mmu yeinom, na ɔnnwene Awurade adɔeɛ kɛseɛ no ho.

< Salmenes 107 >