Salmenes 107
1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Vongai Jehovha, nokuti akanaka; rudo rwake runogara nokusingaperi.
2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
Vakadzikinurwa naJehovha ngavadaro, vaakadzikinura muruoko rwomuvengi,
3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
avo vaakaunganidza kubva panyika dzose, kubva kumabvazuva nokumavirira, nokumusoro nezasi.
4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
Vamwe vakadzungaira murenje nomugwenga, vachishayiwa nzira yokuenda kuguta kwavangagara.
5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
Vakava nenzara nenyota, uye upenyu hwavo hwakanga hwoparara.
6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, akavarwira pakutambura kwavo.
7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
Akavafambisa nenzira yakarurama kuenda kuguta ravaizogara.
8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye nokuda kwamabasa anoshamisa aakavaitira,
9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
nokuti anogutsa vane nyota, uye vane nzara anovazadza nezvakanaka.
10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
Vamwe vakagara murima nokusurikirwa kwakadzama, vari vasungwa vanotambudzika muzvisungo zvamatare,
11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
nokuti vakanga vamukira mashoko aMwari uye vakazvidza kurayira kweWokumusoro-soro.
12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
Saka akaita kuti vashande zvinorwadza; vakagumburwa, uye pakanga pasina anovabatsira.
13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, uye akavaponesa pakutambura kwavo.
14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
Akavabudisa murima nomukusviba kwakadzika dzika, uye akadambura ngetani dzavo.
15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye namabasa ake anoshamisa aakavaitira,
16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
nokuti anopwanya masuo endarira, uye akagura mazariro esimbi.
17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
Vamwe vakava mapenzi nokuda kwenzira dzavo dzokumukira, uye vakatambudzwa kwazvo nokuda kwezvakaipa zvavo.
18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
Vakasema zvokudya zvose, uye vakaswedera pamasuo orufu.
19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, uye akavaponesa pakutambura kwavo.
20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
Akatuma shoko rake uye akavaporesa; akavanunura kubva paguva.
21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye namabasa ake anoshamisa aakavaitira.
22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
Ngavabayire zvibayiro zvokuvonga, uye vareve zvamabasa ake nenziyo dzomufaro.
23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
Vamwe vakafamba rwendo pagungwa nezvikepe; vakanga vari vashambadziri pamvura zhinji.
24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
Vakaona mabasa aJehovha, mabasa ake anoshamisa pakadzika.
25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
Nokuti akataura uye akamutsa dutu rikasimudza mafungu.
26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
Vakaenda kumusoro kumatenga vakaendawo pasi kwakadzika; mukutambudzika kwavo kushinga kwavo kwakanyongodeka.
27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
Vakandeya vakadzedzereka savanhu vadhakwa; vakasvika pakupererwa namazano.
28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, uye akavabudisa pakutambura kwavo.
29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
Akanyaradza dutu remhepo nezevezeve; mafungu egungwa akanyarara kuti mwiro.
30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
Vakafara parakadzikama, uye akavatungamirira kwakachengetedzeka kwavaida.
31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye namabasa ake anoshamisa aakaitira vanhu.
32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
Ngavamukudze paungano yavanhu, uye vamurumbidze pagungano ramakurukota.
33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
Akashandura nzizi dzikava gwenga, hova dzinoerera dzikava nyika ine nyota,
34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
uye nyika yezvibereko ikava gwenga romunyu, nokuda kwezvakaipa zvavaigaramo.
35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
Akashandura gwenga rikava madziva emvura, nenyika yakaoma ikava zvitubu zvinoerera;
36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
ndipo paakagarisa vane nzara, uye vakavaka guta ravangagara.
37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
Vakadyara minda, uye vakasima minda yemizambiringa, ikabereka mukohwo wakanaka;
38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
akavaropafadza, uye akavawanza zvikuru, uye haana kutendera zvipfuwo zvavo kuparara.
39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
Ipapo vakava vashoma, uye vakaninipiswa vakadzvinyirirwa, nenjodzi uye nokusuwa;
40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
iye anodurura kuzvidzwa pamusoro pamakurukota, akaita kuti vadzungaire musango risina nzira.
41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
Akasimudza vanoshayiwa kubva mukutambudzika kwavo, uye akawedzera mhuri dzavo samapoka amakwai.
42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
Vakarurama vanozviona vagofara, asi vakaipa vose vanodzivirwa miromo yavo.
43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
Ani naani akachenjera ngaachengete zvinhu izvi, uye arangarire rudo rukuru rwaJehovha.
