Salmenes 107
1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
