Salmenes 107
1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
