Salmenes 107
1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Kasakkung: panuekhoeh Oe BAWIPA koe lunghawilawk hah dei awh. Bangkongtetpawiteh, ama teh ahawi, a lungmanae teh a yungyoe a kangning.
2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
BAWIPA ni a ratang tangcoung, taran kut dawk hoi a ratang e naw ni, hottelah dei awh naseh.
3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
Kho tangkuem hoi, kanîtho, kanîloum, aka, atung lahoi koung a pâkhueng.
4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
Thingyeium ramke lamthung dawk a kâva awh teh, o nahane kho hmawt awh hoeh.
5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
Vonhlam tui kahran hoi a lung apout awh.
6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
Runae koehoi BAWIPA hah a kaw awh teh, rucatnae thung hoi a rasa awh.
7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
Khosaknae hmuen khopui vah a cei thai awh nahanelah, lam kalan dawk a hrawi awh.
8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
Oe taminaw niyah BAWIPA hawinae hoi taminaw hanelah kângairu hno a sak e naw dawkvah, lunghawilawk dei awh haw boipawiteh khe.
9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
Bangtelah tetpawiteh, hringnae ni a rabui e hah kuep sak vaiteh, vonhlamrincinaw hah hawinae hoi a paha sak han.
10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
Hmonae hoi duenae tâhlip dawk ka tahung e naw hah, runae sumrui hoi katek lah ao.
11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
Bangkongtetpawiteh, Cathut lawk a oun, a taran awh teh, Lathueng Poung e pouknae hai banglah ngâi awh hoeh.
12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
Hatdawkvah, ahnimae lungthin teh karanglah a tabut sak, a rawpkhai awh teh, kabawmkung apihai awm hoeh.
13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
Hottelah runae koehoi BAWIPA a kaw awh teh, ahni ni amamae rucatnae thung hoi a tâco takhai.
14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
Hmonae hoi duenae tâhlip thung hoi a rasa teh, ahnimouh kateknae sumbawtarui hah a rading pouh.
15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
Oe taminaw niyah BAWIPA hawinae hoi taminaw hanelah kângairu hno a sak e naw dawkvah, lunghawilawk dei awh haw boipawiteh khe.
16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
Ama ni rahum tho hah a raphoe teh, tarennae sumtaboung hah a raphoe.
17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
Tamipathu hah kâtapoenae hoi a payonnae dawk runae khang sak lah ao.
18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
A hringnae ni ca hane pueng a panuet teh, duenae tho koe a pâtam awh.
19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
Hottelah runae koehoi BAWIPA a kaw awh teh, ahni ni amamae rucatnae thung hoi a tâco takhai.
20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
A lawk patoun lahoi a dam sak teh, a kahmanae koehoi a rungngang.
21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Oe taminaw niyah BAWIPA hawinae hoi taminaw hanelah kângairu hno a sak e naw dawkvah, lunghawilawk dei awh haw boipawiteh khe.
22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
Lunghawilawkdeinae thuengnae poe laihoi a tawk e naw hah lunghawi lahoi pâpho naseh.
23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
Talîpui dawk long hoi kahlawng ka cet e, ka kaw e talîpui dawk hnopai kayawtnaw ni,
24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
kadung poung e tui thung vah, kângairu hoi BAWIPA hno sak e hah ouk a hmu awh.
25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
Bangkongtetpawiteh, ama ni kâ a poe teh kahlî a tho sak, hote kahlî ni tuicapa a thaw sak.
26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
Kalvan totouh a luen teh, adungnae koe bout a bo awh teh, takithonae dawk a lung a pout awh.
27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
Yamu ka parui e tami patetlah rawrawcu awh teh, bangtelah o nahan panuek awh hoeh.
28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
Hottelah runae koehoi BAWIPA a kaw awh teh, ahni ni amamae rucatnae thung hoi a tâco takhai.
29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
Kahlî a roum sak teh, tuicapa hai a roum.
30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
Hottelah a roum dawkvah, a lunghawi teh, pha han ngaipoungnae hmuen koe a phakhai.
31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Oe taminaw niyah BAWIPA hawinae hoi taminaw hanelah kângairu hno a sak e naw dawkvah, lunghawilawk dei awh haw boipawiteh khe.
32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
Tamimaya a kamkhuengnae koehai ama teh tawm awh naseh. Kacuenaw hmalah hai pholen awh naseh.
33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
Ama ni palangpui hah ayawn lah a coung sak teh, tui hah talai kaphui e lah a coung sak.
34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
Bangtelah tet pawiteh, a thung kaawm e yonnae kecu dawk, ram kahawi teh palawi talai lah ouk a coung sak.
35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
Ayawn hah tuikamuemnae lah a coung sak teh, ramkenaw hah tui onae hmuen lah a coung sak.
36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
Khosaknae hmuen khopui lah a kangdue thai nahan, vonkahlamnaw hah ao sak.
37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
Moikapap a paw thai nahanelah, misur takha a sak awh.
38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
Yawhawi a poe teh moikapap a pung sak. A paca e saringnaw kahma hane pasoung hoeh.
39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
Repcoungroenae hoi runae, pankângainae kecu dawk rahnoumnae hoi, raphoe lah ao navah,
40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
a tami bawinaw koe, pacekpahleknae a pha sak teh, lamthung ohoehnae kahrawngum vah, a kâva sak.
41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
Hottelah hoi tami ka roedeng e hah runae tangkom dawk hoi hmuen rasangnae koe a tawm teh, saringhu patetlah imthung a sak pouh.
42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
Tamikalannaw ni a hmu awh navah, a lunghawi awh. Payonnae ka sak pueng teh pahni tabuem pouh lah ao.
43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
A lungkaang pueng ni hete hnonaw heh a pâkuem awh vaiteh, BAWIPA lungpatawnae hah a thai panuek awh han.
