Salmenes 107
1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Hina Godema nodone sia: ma! Bai E da noga: idafa, amola Ea asigisu hou da mae fisili dialumu.
2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
Hina Gode Ea gaga: i dunu huluane! Amo Hina Godema nodone sia: be bu dabuasili sia: ma. E da dilia ha lai dunu amo dilima bu se mae ima: ne, dili gaga: i.
3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
Amola E da dili ga fi dunu ilia soge gusudili, guma: dini, ga (south) amola ga (north) amodili, buhagima: ne oule momafui.
4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
Isala: ili fi dunu mogili ilia da logo hamedei hafoga: i sogega, dadoula lafiadalusu. Ilia da moilai bai bagade amogai fimusa: hogoi helele, hame ba: i.
5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
Ilia da ha: i amola hano hanai, amola dafawane hamoma: beyale dawa: lusu huluane fisi dagoi.
6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
Amalalu, ilia bidi hamosu ganodini, ilia Hina Godema digini wele sia: i. Amola Hina Gode da ilia se nabasu yolema: ne gaga: i.
7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
E da ili logo moloidafa amoga moilai bai bagade amoga esaloma: ne oule asi.
8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
Hina Gode da eso huluane mae fisili ilima asigiba: le, amola ili fidima: ne hou noga: idafa hamonanebeba: le, ilia Ema nodone sia: mu da defea.
9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
E da hano hanai dunu bu guminisisa. E da ha: i dunu sadima: ne liligi noga: i ilima iaha.
10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
Mogili ilia da alalo yo, amola gasi ganodini esalu. Ilia da se iasu diasu ganodini, sia: inega la: gili, se nabawane esalu.
11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
Bai ilia da Gode Bagadedafa Ea hamoma: ne sia: i amo mae nabawane, Ema odoga: i.
12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
Ilia da gasa bagade hawa: hamobeba: le, gufia: i. Ilia da dafane, fidisu dunu hame ba: i.
13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
Amalalu, ilia bidi hamosu ganodini, ilia Hina Godema digini wele sia: i. Amola Hina Gode da ilia se nabasu yolema: ne gaga: i.
14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
E da ilia alalo yo amo gasi ganodini esalu, amoga gadili oule asili, ilia sia: ine fifilisi.
15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
Hina Gode da eso huluane mae fisili ilima asigiba: le, amola ili fidima: ne hou noga: idafa hamonanebeba: le, ilia Ema nodone sia: mu da defea.
16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
Hina Gode da balasega hamoi logo ga: su gadelale sala, amola ouliga hamoi galiamo amo gagoudane salasu dawa:
17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
Mogili ilia da gagaoui dunu esalu. Ilia da wadela: i hou hamoiba: le, se nabasu.
18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
Ilia da ha: i manu ba: mu higale, amola bogomu gadenei ba: i.
19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
Amalalu, ilia bidi hamosu ganodini, ilia Hina Godema digini wele sia: i. Amola Hina Gode da ilia se nabasu yolema: ne gaga: i
20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
E da ilima uhima: ne sia: beba: le, ilia uhini, amola bogoi uli dogoiga hame sa: i.
21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Hina Gode da eso huluane mae fisili ilima asigiba: le, amola ili fidima: ne hou noga: idafa hamonanebeba: le, ilia Ema nodone sia: mu da defea.
22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
Ilia da Godema nodomusa: , gobele salasu hamomu da defea. Amola hahawane gesami hea: su amoga Ea noga: idafa hamonanu olelemu da defea.
23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
Mogili da dusagai da: iya fila heda: le, hano wayabo bagade da: iya ahoasu. Ilia da amo hamobeba: le, bidi lasu.
24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
Ilia da Hina Gode Ea noga: idafa hou, E da hano wayabo bagade da: iya hamoi, amo ba: i dagoi.
25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
E da sia: beba: le, fo bagadedafa da muni fulabobeba: le, hano da bagadewane fugagala: i.
26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
Hano gafului da dusagai da: ne gagadole, amalu bu hano lugudua legela dadafui. Se nabimu agoai ba: beba: le, dusagai da: iya hawa: hamosu dunu da bagadewane beda: gia: i.
27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
Ilia da adini ba: i dunu agoane, feloale dadoula asi. Ilia hawa: hamomusa: dawa: su huluane da hamedei agoai ba: i.
28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
Amalalu, ilia bidi hamosu ganodini, ilia Hina Godema digini wele sia: i. Amola Hina Gode da ilia se nabasu yolema: ne gaga: i.
29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
Hina Gode da isu bagade amola hano gafului amo bu legela sa: i.
30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
Hawa: hamosu dunu da hano gafului legela sai: ba: le, hahawane nodoi. Amola, Hina Gode da ilia hanai hano bega dusagai ligisila masu sogebi, amoga ilia noga: le ligisila masu.
31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Hina Gode da eso huluane mae fisili ilima asigiba: le, amola ili fidima: ne hou noga: idafa hamonanebeba: le, ilia Ema nodone sia: mu da defea.
32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
Ilia da Ea gasa bagade hou amo dunudafa ilia gilisisu amo ganodini olelema: ma. Ilia da asigilai dunu ilia fada: i sia: su gilisisu amo ganodini Ema nodoma: ma.
33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
Hina Gode da hano oda hale hafoga: lesisi. E da bubuga: su hano mae sa: ima: ne damunisisi.
34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
E da nasegagi soge afadenene, hafoga: i sali dialebe osobo hamoi. Bai dunu amogai esalu da wadela: le bagade hamoi.
35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
E da hafoga: i soge afadenene, bu hano wayabo agoai hamoi. Amola hafoga: i soge eno bu bubuga: su hano dasu hamoma: ne hamoi.
36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
E da amo sogega ha: aligi dunu fifi lama: ne, logo doasi. Amola ilia da amo ganodini fima: ne, moilai bai bagade gagui.
37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
Ilia da ha: i manu bugi, amola waini efe bugili gagai. Amola amoga ilia ha: i manu bagade gamini gagai.
38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
E da Ea fi dunu hahawane ba: ma: ne hamoi, amola ilia mano bagohame lalelegei. E da ilia bulamagau afugili gagai ilia idi amo mae hagia: ma: ne hamoi.
39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
Gode Ea fi dunu ilima ha lai dunu da ili hasalasili, se bagade ilima ianoba,
40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
Hina Gode da ilima ha lai dunuma higale ba: i. E da ili sefasili, hafoga: i soge amo ganodini da logo hame, ili udigili dadoula masa: ne yolesi.
41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
Be E da hahani dunu amo bu se mae nabima: ne, gaga: i dagoi. E da ilia sosogo fi, ohe wa: i defele, bu bagade hamoi.
42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
Moloidafa dunu da amo hou ba: beba: le, nodosa. Be wadela: i hamosu dunu da amo hou ba: beba: le, ouiya: lesisa.
43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
Bagade dawa: su dunu ilia amo hou dawa: digimu da defea. Ilia da Hina Gode Ea mae fisili asigidafa hou dawa: ma: ma.
