Salmenes 106

1 Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!

Yabi Ubangiji. Yi godiya ga Ubangiji, gama nagari ne shi; ƙaunarsa madawwamiya ce har abada.

2 Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?

Wane ne zai furta manyan ayyukan Ubangiji ko yă furta cikakken yabonsa?

3 Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!

Masu albarka ne waɗanda suke yin adalci, waɗanda kullum suke yin abin da yake daidai.

4 Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!

Ka tuna da ni, ya Ubangiji, sa’ad da ka nuna alheri ga mutanenka, ka zo ka taimake ni sa’ad da ka cece su,

5 so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.

don in ji daɗin nasarar zaɓaɓɓunka, don in sami rabo cikin farin cikin al’ummarka in kuma shiga gādonka cikin yin yabo.

6 Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.

Mun yi zunubi, kamar yadda kakanninmu suka yi; mun yi ba daidai ba muka kuma aikata mugunta.

7 Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.

Sa’ad da kakanninmu suke a Masar, ba su damu da mu’ujizanka ba; ba su tuna yawan alheranka ba, suka kuma yi tayarwa a teku, Jan Teku.

8 Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,

Duk da haka ya cece su saboda sunansa, don yă sanar da ikonsa mai girma.

9 og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,

Ya tsawata wa Jan Teku, ya kuwa bushe; ya bi da su ta cikin zurfafa sai ka ce a hamada.

10 og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,

Ya cece su daga hannun maƙiyi; daga hannun abokin gāba ya fanshe su.

11 og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.

Ruwaye suka rufe abokan gābansu; babu ko ɗaya da ya tsira.

12 Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.

Sa’an nan suka gaskata alkawarinsa suka kuma rera yabonsa.

13 Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;

Amma nan da nan suka manta abin da ya yi ba su kuwa jira shawararsa ba.

14 men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.

A cikin hamada suka bar sha’awarsu ta mamaye su a ƙasar da babu kome suka gwada Allah.

15 Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.

Sai ya ba su abin da suka roƙa, amma ya aika musu da muguwar cuta.

16 Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.

A sansani suka ji kishin Musa da kuma Haruna, wanda Ubangiji ya keɓe.

17 Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,

Ƙasa ta buɗe ta haɗiye Datan ta binne iyalin Abiram.

18 og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.

Wuta ta ƙuno a cikin mabiyansu; harshen wuta ya cinye mugaye.

19 Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,

A Horeb suka yi ɗan maraƙi suka yi wa gunkin zubi daga ƙarfe sujada.

20 og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.

Suka sauke Ɗaukakarsu saboda siffar bijimi, wanda yake cin ciyawa.

21 Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,

Suka manta da Allahn da ya cece su, wanda ya aikata manyan abubuwa a Masar,

22 undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.

mu’ujizai a ƙasar Ham ayyukan banrazana a Jan Teku.

23 Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.

Don haka ya ce zai hallaka su, amma Musa, zaɓaɓɓensa, ya yi godo a gabansa don yă kau da hasalarsa daga hallaka su.

24 Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,

Sai suka rena ƙasa mai ni’ima; ba su gaskata alkawarinsa ba.

25 og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.

Suka yi gunaguni a tentunansu ba su kuwa yi biyayya da Ubangiji ba.

26 Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,

Saboda haka ya rantse musu ya kuma ɗaga hannu cewa zai sa su mutu a cikin hamada,

27 og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.

ya sa zuriyarsu su mutu a cikin al’ummai ya kuma watsar da su cikin dukan ƙasashe.

28 Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,

Suka haɗa kai da Ba’al-Feyor suka kuma ci hadayun da aka miƙa wa allolin da ba su da rai;

29 og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.

suka tsokane Ubangiji ya yi fushi ta wurin mugayen ayyukansu, sai annoba ta ɓarke a cikinsu.

30 Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;

Amma Finehas ya miƙe tsaye ya ɗauki mataki, sai annobar ta daina.

31 og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.

An ayana masa wannan a matsayin adalci har zamanai marar matuƙa masu zuwa.

32 Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;

A ruwan Meriba suka ba Ubangiji fushi, sai wahala ta zo wa Musa saboda su;

33 for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.

saboda sun yi tayarwa a kan Ruhun Allah, har mugayen kalmomi suka fito daga leɓunan Musa.

34 Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,

Ba su hallakar da mutanen yadda Ubangiji ya umarce su ba,

35 men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,

amma suka yi cuɗanya da al’ummai suka ɗauki al’adunsu.

36 og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,

Suka yi wa gumakansu sujada, waɗanda suka zama tarko gare su.

37 og dei ofra sine søner og døtter til magterne,

Suka miƙa’ya’yansu maza hadaya’yan matansu kuma ga aljanu.

38 og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.

Suka zub da jini marar laifi, jinin’ya’yansu maza da mata, waɗanda suka miƙa hadaya ga gumakan Kan’ana, ƙasar kuwa ta ƙazantu ta wurin jininsu.

39 Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.

Suka ƙazantar da kansu ta wurin abin da suka yi; ta wurin ayyukansu suka yi karuwanci.

40 Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.

Saboda haka Ubangiji ya yi fushi da mutanensa ya ji ƙyamar gādonsa.

41 Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,

Ya miƙa su ga al’ummai, maƙiyansu kuma suka yi mulki a kansu.

42 og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.

Abokan gābansu suka danne su suka sa su a ƙarƙashin ikonsu.

43 Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.

Sau da yawa ya cece su, amma sun nace su yi tawaye suka kuma lalace cikin zunubinsu.

44 Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.

Amma ya lura da wahalarsu sa’ad da ya ji kukansu;

45 Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.

saboda su ya tuna da alkawarinsa kuma daga yawan ƙaunarsa ya ji tausayi.

46 Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.

Ya sa aka ji tausayinsu a wurin dukan waɗanda suka kame su.

47 Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!

Ka cece mu, Ubangiji Allahnmu, ka kuma tattara mu daga al’ummai, don mu yi wa sunanka mai tsarki godiya mu kuma ɗaukaka cikin yabonka.

48 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!

Yabo ga Ubangiji, Allah na Isra’ila, daga madawwami zuwa madawwami. Bari dukan mutane su ce, “Amin!” Yabo ga Ubangiji.