Salmenes 106
1 Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Louwe SENYÈ la! O bay remèsiman a SENYÈ a, paske Li bon, paske lanmou dous Li an se pou tout tan.
2 Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
Se kilès ki kab pale sou zèv pwisan a SENYÈ yo, Oswa fè vin parèt tout lwanj Li yo?
3 Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
A la beni (sila) ki kenbe jistis yo beni. Beni se (sila) ki pratike ladwati nan tout tan yo!
4 Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
Sonje mwen, O SENYÈ, nan favè Ou anvè pèp Ou a. Vizite mwen avèk sali Ou,
5 so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
pou m kab wè (sila) ke Ou te chwazi yo byen reyisi; pou m kab rejwi nan kè kontan a nasyon Ou an, pou m ka bay glwa de eritaj Ou.
6 Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
Nou te peche menm jan ak papa zansèt nou yo. Nou te fè inikite; nou te aji mal.
7 Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
Papa zansèt nou yo an Égypte pa t konprann mèvèy Ou yo. Yo pa t sonje lamou dous Ou, men yo te fè rebèl bò lanmè a, nan Lanmè Wouj la.
8 Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
Sepandan, Li te sove yo pou koz non Li, pou L te kab fè pwisans Li rekonèt.
9 og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
Konsa, Li te repwoche Lanmè Wouj, e li te vin sèch, Li te mennen yo pase nan fon yo, menm jan yo te pase nan dezè a.
10 og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
Konsa, Li te sove yo depi nan men a (sila) ki te rayi yo, e te rachte yo soti nan men a lènmi an.
11 og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
Dlo yo te kouvri advèsè yo. Nanpwen nan yo ki te rete.
12 Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
Nan lè sa a, yo te kwè nan pawòl Li yo. Yo te chante lwanj Li.
13 Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
Men byen vit, yo te bliye zèv Li yo. Yo pa t tann konsèy Li,
14 men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
men yo te vin gen gwo anvi nan savann nan, e te pase Bondye a leprèv nan dezè a.
15 Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
Pou sa, Li te ba yo sa yo te mande a, men te voye yon maladi epwizan pami yo.
16 Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
Yo te vin jalou a Moïse nan kan an, ak Aaron, fidèl sen a SENYÈ a.
17 Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
Akòz sa a, tè la te louvri vale Dathan, epi te anglouti tout konpanyen Abiram yo.
18 og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
Konsa, yon gwo dife te vin monte nan mitan konpanyen yo. Flanm nan te manje mechan yo.
19 Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
Yo te fè yon jèn bèf nan Horeb. Yo te adore yon imaj fonn.
20 og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
Yo te fè echanj glwa yo pou imaj a yon bèf ki manje zèb.
21 Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
Yo te bliye Bondye, sovè yo a, ki te fè gwo bagay an Égypte yo,
22 undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
mèvèy nan peyi Cham yo, ak bagay mèvèy bò Lanmè Wouj la.
23 Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
Akoz sa, Li te di Li ta detwi yo, men se te Moïse ki te kanpe nan brèch la devan Li, pou detounen kòlè Li pou l pa t detwi yo.
24 Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
Alò, yo te meprize bèl peyi a. Yo pa t kwè nan pawòl Li,
25 og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
men te plenyen nan tant yo. Yo pa t koute vwa SENYÈ a.
26 Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
Akoz sa, Li te sèmante a yo ke Li ta jete yo nan dezè a,
27 og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
ke Li ta voye desandan yo pami nasyon yo, e gaye yo nan peyi yo.
28 Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
Yo te vin jwenn yo menm, anplis, ak Baal-Peor, pou manje sakrifis ki te ofri a mò yo.
29 og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
Konsa, yo te pwovoke Li a lakòlè ak zèv yo. E yon epidemi te kase vin parèt nan mitan yo.
30 Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
Epi Phinées te kanpe pou te entèsede, epi epidemi an te vin sispann.
31 og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
Sa a te konte a li menm kon ladwati, pou tout jenerasyon yo jis pou tout tan.
32 Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
Anplis, yo te pwovoke Li a lakòlè bò dlo Meriba yo, Jiskaske sa te sòti byen mal pou Moïse sou kont yo.
33 for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
Akoz yo te fè rebèl kont Lespri Li a, Li te pale san reflechi avèk lèv li.
34 Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
Yo pa t detwi lòt pèp yo, jan SENYÈ a te kòmande yo a,
35 men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
men yo te fè melanj ak nasyon yo. Yo te aprann abitid yo.
36 og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
Yo te sèvi zidòl yo, ki te devni yon pèlen pou yo.
37 og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
Se te menm pwòp fi ak fis yo ke yo ofri kon sakrifis a dyab yo.
38 og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
Yo te vèse san inosan, san a pwop fis ak fi yo, ke yo te bay kon sakrifis a zidòl Canaan yo. Peyi a te kontamine nèt ak san.
39 Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
Konsa, yo te vin pa pwòp nan abitid yo, e te jwe pwostitiye nan zèv yo.
40 Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
Akoz sa, kòlè SENYÈ a te limen kont pèp Li a. Li te vin rayi eritaj Li a.
41 Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
Konsa, Li te bay yo nan men a nasyon yo, pou (sila) ki te rayi yo vin renye sou yo.
42 og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
Lènmi yo, anplis, te oprime yo, e yo te oblije soumèt anba pouvwa yo.
43 Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
Anpil fwa, Li te delivre yo. Malgre, yo menm te plen rebelyon nan konsèy yo, e te plonje desann nan inikite yo.
44 Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
Sepandan, Li te gade twoub yo lè Li te tande kri yo.
45 Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
Li te vin sonje akò Li pou koz yo menm, e te vin ralanti selon grandè lanmou dous Li a.
46 Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
Anplis, Li te fè yo resevwa mizerikòd Li, menm nan men a tout nasyon ki te fè yo prizonye yo.
47 Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
Sove nou, O SENYÈ, Bondye nou an. Ranmase nou pami nasyon yo, pou bay remèsiman a non sen Ou an, avèk viktwa ki sòti nan lwanj Ou yo.
48 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!
Beni se SENYÈ a, Bondye Israël la, pou tout tan jis pou tout tan. Kite tout pèp la di: “Amen.” Louwe SENYÈ a!
