Salmenes 106
1 Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Lwanj pou Seyè a! Wi, lwanj pou Seyè a paske li bon: li p'ap janm sispann renmen nou.
2 Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
Ki moun ki ka rakonte tout gwo bagay Seyè a fè? Ki moun ki ka fin fè lwanj li?
3 Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
Ala bon sa bon pou moun ki fè sa Bondye mande l' fè, ki toujou ap fè sa ki dwat devan li!
4 Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
Seyè, jan ou gen kè sansib pou pèp ou a, pa bliye m'. Pa bliye m', lè w'ap vin delivre yo.
5 so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
Konsa, m'a wè jan moun ou chwazi yo alèz. M'a fè kè m' kontan ansanm ak pèp ou a. M'a pran plezi m' ansanm ak moun ki pou ou yo.
6 Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
Tankou zansèt nou yo, nou te peche, nou te fè mechanste, nou te fè sa ki mal.
7 Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
Lè zansèt nou yo te nan peyi Lejip, yo pa t' konprann mirak ou te fè pou yo. Yo te bliye jan ou te renmen yo, yo leve dèyè Bondye ki gen tout pouvwa a, lè yo te bò Lanmè Wouj la.
8 Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
Men, li te sove yo pou sa sèvi yon lwanj pou li, pou l' moutre jan li gen pouvwa.
9 og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
Li te pase Lanmè Wouj la lòd, lanmè a cheche. Li fè pèp li mache nan fon lanmè a tankou si se te nan yon dezè.
10 og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
Li sove yo anba men moun ki te rayi yo, li delivre yo anba men lènmi yo.
11 og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
Dlo a neye tout lènmi yo. Pa gen yonn ki chape.
12 Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
Se lè sa a pèp li a vin kwè sa l' te di a, yo chante pou fè lwanj li.
13 Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
Men, lamenm, yo bliye sa l' te fè pou yo. Yo pa t' tann li fin fè pou yo sa l' te gen nan lide l'.
14 men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
Yo kite lanvi pran pye sou yo nan dezè a, yo t'ap gade ki bò Bondye ye ak yo.
15 Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
Se konsa, Bondye ba yo sa yo te mande l' la. Men, li voye yon move maladi sou yo pou touye yo.
16 Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
Antan yo la nan dezè a yo te rayi sò Moyiz ak sò Arawon, sèvitè Bondye te chwazi a.
17 Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
Se konsa latè a fann, li vale Datan, li fèmen sou Abiram ansanm ak tout moun ki te fè bann ak li yo.
18 og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
Dife grennen sou tout bann lan, li boule tout mechan yo.
19 Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
Lè yo te Orèb, yo fè pòtre yon ti towo bèf, yo adore zidòl yo te fè ak lò a.
20 og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
Yo pran lwanj ki pou Bondye a bay yon pòtre bèf ki manje zèb.
21 Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
Yo bliye Bondye ki te delivre yo a, avèk gwo mèvèy li te fè nan peyi Lejip,
22 undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
mirak li te fè nan peyi Kam lan, mèvèy li tè fè bò Lanmè Wouj la.
23 Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
Se konsa Bondye di l'ap detwi pèp li a. Men, Moyiz, moun li te chwazi a, kanpe devan li. Li mande l' pou l' pa fè kòlè jouk pou li ta detwi yo.
24 Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
Yo pa t' vle tande pale sou peyi kote pou yo jwenn tout bon bagay la paske yo pa t' kwè pawòl Bondye.
25 og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
Yo rete anba tant yo, y'ap bougonnen. Yo pa t' vle koute Seyè a.
26 Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
Lè sa a, Seyè a leve men l', li sèmante l'ap fè yo peri nan dezè a.
27 og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
L'ap gaye tout pitit pitit yo nan mitan lòt nasyon yo, l'ap kite yo mouri toupatou nan peyi etranje.
28 Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
Men, pèp Bondye a mete tèt yo ansanm pou y' al adore Baal lavil Peyò. Yo manje bèt yo te touye ofri bay mò yo.
29 og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
Sa te moute kolè Seyè a anpil sou yo lè li wè sa yo t'ap fè. Se poutèt sa maladi tonbe sou yo.
30 Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
Men, Fineas leve, li mete lòd, li pini koupab yo, epi pèp la geri.
31 og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
Bagay sa ki rive a te fè yo bay Fineas rezon depi lè sa a pou tout tan.
32 Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
Pèp la te fè Seyè a fache anpil bò sous dlo Meriba a. Sa te fè Moyiz lapenn pou yo.
33 for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
Sa te fè Moyiz sitèlman fache, li te rive fè bagay li pa t' gen dwa fè.
34 Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
Yo pa t' detwi moun lòt nasyon yo jan Seyè a te mande yo fè a.
35 men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
Men, okontrè, yo te marye ak yo, yo pran tout vye mès yo.
36 og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
Yo pran adore zidòl yo. Sa tounen yon pèlen pou yo.
37 og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
Yo ofri pwòp pitit gason ak pwòp pitit fi yo pou touye bay zidòl yo.
38 og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
Yo touye ti inonsan sa yo, pwòp pitit gason ak pitit fi yo. Yo ofri yo bay zidòl moun peyi Kanaran yo. Se konsa yo fin derespekte tout peyi a ak san moun yo te touye.
39 Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
Avèk sa yo t'ap fè a, yo avili tèt yo, yo vire do bay Bondye.
40 Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
Seyè a te fache anpil sou pèp li a. Li te degoute ak pitit li yo.
41 Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
Li lage yo nan men moun lòt nasyon yo. Moun ki te rayi yo mete pye sou kou yo.
42 og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
Lènmi yo t'ap peze yo, yo te soumèt yo nèt anba men yo.
43 Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
Seyè a te delivre pèp li a anpil fwa. Men, yo te pito revòlte kont li, yo te tonbe pi mal nan fè peche.
44 Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
Men, Seyè a te wè mizè yo, li te tande jan y'ap rele.
45 Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
Li chonje kontra li te pase ak yo, li gen pitye pou yo paske li renmen yo anpil.
46 Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
Li fè moun ki te kenbe yo prizonye gen pitye pou yo.
47 Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
Delivre nou non, Seyè, Bondye nou. Fè nou soti nan tout peyi kote nou gaye yo. Sanble nou non, pou nou ka di ou mèsi pou tout bagay ou menm ase ou ka fè, pou nou ka kontan lè n'ap fè lwanj ou.
48 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!
Ann fè lwanj Seyè a, Bondye pèp Izrayèl la! Ann fè lwanj li depi tout tan ak pou tout tan! Epi tout pèp la pran reponn: Wi, se vre! Lwanj pou Seyè a!
