Salmenes 106
1 Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Kasakkung: panuekhoeh BAWIPA teh pholen awh. Oe BAWIPA koe lunghawilawk dei awh. Bangkongtetpawiteh, ama teh ahawi. A lungmanae teh a yungyoe a kangning.
2 Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
BAWIPA ni a sak e thaonae hah apinimaw a dei thai han. Apinimaw pholennae pueng koung a pholen thai han.
3 Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
Nâtuek haiyah kalan lah ka tawksak e hoi lannae kâuepkhai e teh, tami yawkahawi e lah ao.
4 Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
Oe BAWIPA na rawi e naw e hawinae hah ka hmu thai nahanlah thoseh, na miphun lunghawinae koe ka lunghawi nahan nange râw lah kaawmnaw hoi cungtalah lunghawi nahanelah thoseh,
5 so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
Na taminaw ni a coe awh e na ngaikhainae hah na pahnim hanh lah a. Rungngangnae hoi pâtam haw.
6 Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
Mintoenaw hoi reirei ka payon awh toe. Yonnae hah ka sak awh teh, hnokathout ka sak awh toe.
7 Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
Mintoenaw ni Izip ram vah kângairu hno na sak e hah thaipanuek awh hoeh. na Lungmanae apapnae hai pâkuem awh hoeh. Tuipui paling teng patenghai taran a thaw awh.
8 Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
Hatei, amae min thaonae bahu hoi duengdoeh na rungngang. A hnosakthainae hoi a thaonae panue sak thai nahane doeh.
9 og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
Tuipui paling hai a yue teh rem a hak. Hottelah ka dungpoung e tui a raka awh teh, kahrawngum vah a hrawi.
10 og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
Ama kahmuhmanaw e kut dawk hoi a rungngang teh, tarannaw kut dawk hoi a ratang.
11 og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
Tarannaw hah tui ni koung a muem teh, buet touh hai ka hring e awm hoeh.
12 Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
Hottelah a lawk hah a yuem awh teh, ama pholen hoi la a sak awh.
13 Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
A sak awh e hah tang a pahnim awh teh, a noenae hah coe ngai awh hoeh.
14 men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
Hatei, kahrawngum vah takthai ngainae a len dawkvah, kahrawngum vah Cathut hah a tanouk awh.
15 Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
A hei awh e hah a poe. Hatei, muitha hringnae dawk kamsoenae hah a poe sin.
16 Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
A roe awhnae koe Mosi hah a ut awh teh, Oe BAWIPA tamikathoung Aron hai a ut awh.
17 Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
Talai ni a pahni a ang teh, Dathan hah a payawp. Abiram e taminaw hah koung a ramuk.
18 og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
Ahnimouh koehoi hmai a tâco teh, tamikathoutnaw hmai koung a kak.
19 Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
Horeb vah maitoca meikaphawk hah a sak awh teh, sakhlawn meikaphawk hah a bawk awh.
20 og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
Hottelah a bawilennae teh, phovai ka cat e maitotan patetlah a coung sak awh.
21 Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
Izip vah hno kalennaw a sak e hoi,
22 undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
Ham vah a sak e kângairu hnonaw hoi, tuipuipaling koe e takikatho hno a sak e naw hoi ahnimouh ka rungngangkung Cathut teh a pahnim awh.
23 Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
Hat toteh, a rawi e Mosi ni, a lungkhueknae hah takhoe vaiteh, ahnimanaw raphoe hoeh nahanelah, raphoenae hmuen, a hmalah kangdout hoeh pawiteh, ahnimanaw raphoe han telah a kâcai.
24 Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
Hathnukkhu, kahawi e ram teh a pacekpahlek awh teh, a lawk hah yuem ngai awh hoeh.
25 og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
Amamae rimnaw hah a phuenang sin awh teh, BAWIPA e lawk hah tarawi ngai awh hoeh.
26 Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
Hatdawkvah, ahnimouh teh kahrawngum vah koung due sak hanelah thoseh,
27 og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
A catounnaw hai miphunlouknaw koe tâkhawng hanelah hoi ram tangkuem kâkapek sak hane thoseh, ahnimae a vang lah thoe a bo.
28 Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
Ahnimouh teh Peor e Baal hoi a kâkuet awh teh, tami kadout hmalah thueng e hno hah a ca awh.
29 og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
Hottelah a sak awh e hno ni a lungkhuek sak teh, ahnimouh koe lacik kathout hah a tha pouh.
30 Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
Hatnavah, Phinehas a kangdue teh, lawk a ceng navah lacik teh a roum.
31 og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
Hothateh, ama lannae lah a yungyoe hoi se pueng dawk, pouk pouh e lah ao.
32 Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
Meribah tui koehai a lungkhuek sak awh teh, ahnimouh kecu dawk Mosi koe totouh thoebonae teh a pha.
33 for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
Mosi e a lungthin a tarawk awh dawkvah, pouk laipalah ahni teh lawk a dei.
34 Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
BAWIPA ni a dei e patetlah sak hoeh. Miphunlouknaw raphoe laipalah ao awh.
35 men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
Jentelnaw hoi a kâkalawt awh teh, ahnimae hringnuen hah a kamtu awh.
36 og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
Ahnimae meikaphawk thaw hah a tawk awh. Hothateh ahnimouh hanelah karap doeh.
37 og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
A capanaw hah thueng nahanelah a poe awh teh, a canunaw hah kahrai koe a poe awh.
38 og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
Yon ka tawn hoeh e thi hah a rabawk awh teh, a capanaw hoi a canunaw e thi hoi roeroe vah, Kanaan ram meikaphawk cathut thuengnae lah a hno awh teh, hottelah thipalawng e lahoi ram a khin sak awh.
39 Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
Hottelah a sak awh e hno hoi roeroe a kâkhinsak awh, a sak awh e hoi roeroe a yon awh.
40 Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
Hatdawkvah, BAWIPA lungkhueknae teh a taminaw taran lahoi a kaman teh, a râw lah kaawm e hah a panuet.
41 Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
Ahnimanaw teh Jentel kut dawk a poe teh, a hmuhma e naw ni a uk awh.
42 og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
A taran ni rep a coungroe awh teh, a kut rahim vah ao awh.
43 Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
Avai moikapap a rungngang toe. Hatei, amamouh khokhannae dawk hoi taran a thaw awh teh, amamae payonnae ni a rahnoum sak awh.
44 Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
Hatei, runae a kâhmo awh toteh a hram awh e ka thai pouh teh, ahnimouh han pouk pouh laipalah awm thai hoeh.
45 Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
Ahnimouh kecu dawk a lawkkam teh pou a panue teh, a lungmanae apap dawkvah, a pahren awh.
46 Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
San lah kahrawinaw e lungthin dawk hai ahnimouh a pahren sak.
47 Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
Na min kathoung dawk lunghawinae lawk dei hane hoi, na pholennae dawk tânae hmu hanelah, Oe BAWIPA maimae Cathut, na rungngang haw. Jentel miphun thung hoi cungtalah bout na pâkhueng haw.
48 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!
Isarel BAWIPA Cathut teh, a yungyoe hoi a yungyoe totouh, pholen lah awm seh. Tami pueng ni Amen tet naseh. BAWIPA teh pholen awh.
