Salmenes 105
1 Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!
Ẹ fi ọpẹ́ fún Olúwa, ké pe orúkọ rẹ̀, jẹ́ kí a mọ ohun tí ó ṣe láàrín àwọn orílẹ̀-èdè.
2 Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.
Kọrin sí i, kọrin ìyìn sí i; sọ ti iṣẹ́ ìyanu rẹ̀ gbogbo.
3 Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
Ṣògo nínú orúkọ mímọ́ rẹ̀, jẹ́ kí ọkàn àwọn tí ń wá Olúwa kí ó yọ̀.
4 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
Wá Olúwa àti ipá rẹ̀; wa ojú rẹ̀ nígbà gbogbo.
5 Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
Rántí àwọn ìyanu tí ó ti ṣe, ìyanu rẹ̀, àti ìdájọ́ tí ó sọ,
6 de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!
ẹ̀yin ìran Abrahamu ìránṣẹ́ rẹ̀, ẹ̀yin ọmọkùnrin Jakọbu, àyànfẹ́ rẹ̀.
7 Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.
Òun ni Olúwa Ọlọ́run wa: ìdájọ́ rẹ̀ wà ní gbogbo ayé.
8 Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
Ó rántí májẹ̀mú rẹ̀ láéláé, ọ̀rọ̀ tí ó pàṣẹ, fún ẹgbẹẹgbẹ̀rún ìran,
9 den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;
májẹ̀mú tí ó dá pẹ̀lú Abrahamu, ìbúra tí ó ṣe pẹ̀lú fún Isaaki.
10 og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,
Ó ṣe ìdánilójú u rẹ̀ fún Jakọbu gẹ́gẹ́ bí àṣẹ, sí Israẹli, gẹ́gẹ́ bi májẹ̀mú ayérayé:
11 med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»
“Fún ìwọ ni èmi ó fún ní ilẹ̀ Kenaani gẹ́gẹ́ bí ìpín tí ìwọ ó jogún.”
12 Då dei var ein liten flokk, få og framande der,
Nígbà tí wọn kéré níye, wọ́n kéré jọjọ, àti àwọn àjèjì níbẹ̀
13 og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,
wọ́n rìn kiri láti orílẹ̀-èdè sí orílẹ̀-èdè, láti ìjọba kan sí èkejì.
14 let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
Kò gba ẹnikẹ́ni láààyè láti pọ́n wọn lójú; ó fi ọba bú nítorí tiwọn:
15 «Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
“Má ṣe fọwọ́ kan ẹni àmì òróró mi; má sì ṣe wòlíì mi níbi.”
16 Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.
Ó pe ìyàn sórí ilẹ̀ náà ó sì pa gbogbo ìpèsè oúnjẹ wọn run;
17 Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.
Ó sì rán ọkùnrin kan síwájú wọn Josẹfu tí a tà gẹ́gẹ́ bí ẹrú.
18 Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,
Wọn fi ṣẹ́kẹ́ṣẹkẹ̀ bọ ẹsẹ̀ rẹ̀ a gbé ọrùn rẹ̀ sínú irin,
19 til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.
títí ọ̀rọ̀ tí ó sọtẹ́lẹ̀ fi ṣẹ títí ọ̀rọ̀ Olúwa fi dá a láre.
20 Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.
Ọba ránṣẹ́ lọ tú u sílẹ̀ àwọn aláṣẹ ènìyàn tú u sílẹ̀
21 Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;
Ó fi jẹ olúwa lórí ilẹ̀ rẹ̀, aláṣẹ lórí ohun gbogbo tí ó ní,
22 so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.
gẹ́gẹ́ bí ìfẹ́ rẹ̀, kí ó máa ṣe àkóso àwọn ọmọ-aládé kí ó sì kọ́ àwọn àgbàgbà rẹ̀ ní ọgbọ́n.
23 Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.
Israẹli wá sí Ejibiti; Jakọbu sì ṣe àtìpó ní ilé Hamu.
24 Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.
Olúwa, sì mú àwọn ọmọ rẹ̀ bí sí i ó sì mú wọn lágbára jù àwọn ọ̀tá wọn lọ
25 Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.
Ó yí wọn lọ́kàn padà láti kórìíra àwọn ènìyàn láti ṣe àrékérekè sí àwọn ìránṣẹ́ rẹ̀.
26 Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.
Ó rán Mose ìránṣẹ́ rẹ̀, àti Aaroni tí ó ti yàn.
27 Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.
Wọ́n ń ṣe iṣẹ́ ìyanu láàrín wọn ó ṣe iṣẹ́ ìyanu ní Hamu.
28 Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.
Ó rán òkùnkùn, o sì mú ilẹ̀ ṣú wọn kò sì sọ̀rọ̀-òdì sí ọ̀rọ̀ rẹ̀.
29 Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.
Ó sọ omi wọn di ẹ̀jẹ̀, ó pa ẹja wọn.
30 Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.
Ilẹ̀ mú ọ̀pọ̀lọ́ jáde wá, èyí tí ó lọ sí ìyẹ̀wù àwọn ọba wọn.
31 Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.
Ó sọ̀rọ̀, onírúurú eṣinṣin sì dìde, ó sì hu kantíkantí ní ilẹ̀ wọn
32 Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,
Ó sọ òjò di yìnyín, àti ọ̀wọ́-iná ní ilẹ̀ wọn;
33 og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.
Ó lu àjàrà wọn àti igi ọ̀pọ̀tọ́ wọn ó sì dá igi orílẹ̀-èdè wọn.
34 Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,
Ó sọ̀rọ̀, eṣú sì dé, àti kòkòrò ní àìníye,
35 og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.
wọn sì jẹ gbogbo ewé ilẹ̀ wọn, wọ́n sì jẹ èso ilẹ̀ wọn run.
36 Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.
Nígbà náà, ó kọlu gbogbo àwọn ilẹ̀ wọn, ààyò gbogbo ipá wọn.
37 Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.
Ó mú Israẹli jáde ti òun ti fàdákà àti wúrà, nínú ẹ̀yà rẹ̀ kò sí aláìlera kan.
38 Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.
Inú Ejibiti dùn nígbà tí wọn ń lọ, nítorí ẹ̀rù àwọn Israẹli ń bá wọ́n.
39 Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.
Ó ta àwọsánmọ̀ fún ìbòrí, àti iná láti fún wọn ní ìmọ́lẹ̀ lálẹ́.
40 Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.
Wọn béèrè, ó sì mú ẹyẹ àparò wá, ó sì fi oúnjẹ ọ̀run tẹ́ wọn lọ́rùn.
41 Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.
Ó sì la àpáta, ó sì mú omi jáde; gẹ́gẹ́ bí odò tí ń sàn níbi gbígbẹ.
42 For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,
Nítorí ó rántí ìlérí mímọ́ rẹ̀ àti Abrahamu ìránṣẹ́ rẹ̀.
43 og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,
Ó sì fi ayọ̀ mú àwọn ènìyàn rẹ̀ jáde pẹ̀lú ayọ̀ ní ó yan àyànfẹ́ rẹ̀
44 og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,
Ó fún wọn ní ilẹ̀ ìní náà, wọ́n sì jogún iṣẹ́ àwọn ènìyàn náà,
45 at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!
kí wọn kí ó lè máa pa àṣẹ rẹ̀ mọ́ kí wọn kí ó lè kíyèsi òfin rẹ̀. Ẹ fi ìyìn fún Olúwa.
