Salmenes 105
1 Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!
Vongai Jehovha, danai kuzita rake; zivisai zvaakaita pakati pendudzi.
2 Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.
Muimbirei, muimbirei nziyo dzokurumbidza; rondedzerai mabasa ake ose anoshamisa.
3 Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
Ngarikudzwe zita rake dzvene; mwoyo yavanotsvaka Jehovha ngaifare.
4 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
Tarirai kuna Jehovha nokusimba rake; tsvakai chiso chake nguva dzose.
5 Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
Rangarirai zvishamiso zvaakaita, mabasa ake, nezvaakatonga zvaakareva,
6 de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!
imi vana vaAbhurahama muranda wake, haiwa vanakomana vaJakobho, vasanangurwa vake.
7 Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.
Ndiye Jehovha Mwari wedu; kutonga kwake kuri munyika yose.
8 Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
Anorangarira sungano yake nokusingaperi, iro shoko raakarayira, kuchiuru chezvizvarwa,
9 den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;
sungano yaakaita naAbhurahama, mhiko yaakapika kuna Isaka.
10 og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,
Akaisimbisa kuna Jakobho somutemo, nokuna Israeri sesungano isingaperi achiti,
11 med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»
“Ndichapa nyika yeKenani kwauri somugove wenhaka yako.”
12 Då dei var ein liten flokk, få og framande der,
Pavaiva vashoma pakuwanda, zvirokwazvo vari vashoma, uye vari vaeni mairi,
13 og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,
vakadzungaira vachibva kuno rumwe rudzi kusvikira kuno rumwe rudzi. Kubva kuno humwe ushe vachienda kuno humwe.
14 let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
Haana kutendera munhu kuvadzvinyirira; akatuka madzimambo nokuda kwavo achiti,
15 «Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
“Musabata vazodziwa vangu; musaitira vaprofita vangu zvakaipa.”
16 Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.
Akadana nzara panyika ikaparadza zvose zvaiuyisa zvokudya;
17 Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.
uye akatuma munhu pamberi pavo, iye Josefa, akatengeswa senhapwa.
18 Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,
Vakakuvadza tsoka dzake nezvisungo mutsipa wake ukaiswa mumatare esimbi,
19 til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.
kusvikira zvaakareva zvazadziswa, kusvikira shoko raJehovha raratidza kutendeka kwake.
20 Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.
Mambo akatuma shoko kuti asunungurwe, vatongi vavanhu vakamuregedza.
21 Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;
Akamuita tenzi weimba yake, nomutongi wepfuma yake yose,
22 so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.
kuti arayire machinda ake sezvaaida uye adzidzise vakuru vake njere.
23 Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.
Ipapo Israeri akapinda muIjipiti; Jakobho akagara somweni munyika yaHamu.
24 Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.
Jehovha akawanza vanhu vake chose; akavaita vazhinji kwazvo kupinda vavengi vavo,
25 Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.
avo vaakashandura mwoyo yavo kuti ivenge vanhu vake, kuti varangane pamusoro pavaranda vake.
26 Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.
Akatuma Mozisi muranda wake, naAroni, waakanga asarudza.
27 Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.
Vakaita zviratidzo zvinoshamisa pakati pavo, izvo zvishamiso zvake munyika yaHamu.
28 Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.
Akatumira rima akaita kuti nyika ive murima, nokuti havana kumukira shoko rake here?
29 Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.
Akashandura mvura yavo zhinji ikava ropa, zvikaita kuti hove dzavo dzife.
30 Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.
Nyika yavo yakazara namatatya, akapinda mudzimba dzamadzimambo avo.
31 Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.
Akataura mapupira enhunzi akauya, nenda munyika yavo yose.
32 Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,
Akashandura mvura yavo ikava chimvuramabwe, nemheni munyika yavo yose;
33 og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.
akarova mizambiringa yavo nemionde yavo, akaparadza miti yomunyika yavo.
34 Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,
Akataura, mhashu dzikauya, namagutaguta asingaverengeki;
35 og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.
zvakadya miriwo minyoro yose munyika yavo, zvikadya zvibereko zvevhu ravo.
36 Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.
Ipapo akarova matangwe munyika yavo, zvibereko zvokutanga zvesimba roujaya hwavo.
37 Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.
Akabudisa Israeri akaremerwa nesirivha negoridhe, kwakanga kusina akagumburwa pakati pamarudzi avo.
38 Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.
Ijipiti yakafara pavakabva, nokuti kutya vaIsraeri kwakanga kwavabata.
39 Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.
Akatatamura gore rikava chifukidzo, uye moto kuti uvhenekere usiku.
40 Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.
Vakakumbira, iye akavauyisira zvihuta, uye akavagutsa nechingwa chakabva kudenga.
41 Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.
Akazarura dombo, mvura ikatubuka; ikayerera mugwenga sorwizi.
42 For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,
Nokuti akarangarira mhiko yake tsvene yaakapa Abhurahama muranda wake.
43 og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,
Akabudisa vanhu vake nomufaro, vasanangurwa vake nokupembera kwomufaro;
44 og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,
akavapa nyika dzendudzi, vakagara nhaka yakanga yatamburirwa navamwe,
45 at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!
kuti vachengete zvaakatema uye vacherechedze mirayiro yake. Rumbidzai Jehovha.
