Salmenes 105
1 Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!
E MILILANI aku ia Iehova, e kahea aku hoi i kona inoa: E hoike aku hoi i kana mau hana iwaena o na kanaka.
2 Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.
E oli aku ia ia, e hoolea aku ia ia; E hookaulana aku i kana mau hana a pau.
3 Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
E kaena oukou ma kona inoa hoano, E lealea hoi ka naau o ka poe imi ia Iehova.
4 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
E huli oukou ia Iehova, a me kona ikaika; E imi mau loa aku hoi i kona maka.
5 Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
E hoomanao i na hana mana ana i hana'i, A me kana mau mea kupanaha, A me ka hooponopono ana o kona waha:
6 de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!
E na pua a Aberahama, a kana kauwa, E na mamo a Iakoba, kona mea i wae ai.
7 Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.
Oia no o Iehova, ko kakou Akua: Aia ma ka honua a pau kana hoopononono ana.
8 Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
Ua hoomanao mau mai oia i kona berita, I ka olelo hoi ana i kauoha mai ai i na hanauna he tausani;
9 den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;
Ka mea ana i hana mai ai ia Aberahama, A me kana hoohiki ana ia Isaaka;
10 og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,
A hoopaa mai no hoi oia ia mea ia Iakoba i kanawai nona, A ia Iseraela hoi, i berita mau loa.
11 med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»
I mai la, E haawi aku no wau ia oe i ka aina o Kanaana, I moku no oukou e nobo hooilina ai;
12 Då dei var ein liten flokk, få og framande der,
I ko lakou noho kanaka ole ana, na uuku; A he poe uuku a malihini hoi malaila.
13 og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,
Ia lakou i hele ai, mai kekahi aina, a i kekahi aina, A mai kekahi aupuni aku, a i kekahi lahuikanaka e;
14 let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
Aole ia i kuu mai i kekahi kanaka a hana ino ia lakou; Papa mai no oia i na'lii no lakou:
15 «Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
Mai hoopa oukou i ko'u poe i poniia, A mai hana ino hoi i ko'u poe kaula.
16 Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.
Kahea ae no hoi ia, i wi ma ia aina, Uhai no hoi oia i ko kookoo berena a pau.
17 Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.
Hoouna ae la oia i ke kanaka mamua o lakou, A kuaiia o Iosepa i kauwa;
18 Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,
A hoeha lakou i kona mau wawae i ke kupee; A komo no hoi kona ola iloko o ka paahao;
19 til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.
A hiki i ka manawa o kana olelo ana; Alaila, hoao ae la ka olelo a Iehova ia ia.
20 Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.
Hoouna ae la ke alii, a hookuu iho la ia ia; Na ka luna o na kanaka i wehe ae ia ia.
21 Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;
Hoonoho iho la oia ia ia i haku maluna o kona bale, A i luna hoi maluua o kona waiwai a pau;
22 so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.
E nakinaki i kona poo alii, ma kona manao iho, A e hoonaauao hoi i kana poe luna kahiko.
23 Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.
Hele ae la o Iseraela i Aigupita; Noho malihini iho la o Iakoba ma ka aina o Hama.
24 Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.
Hookawowo nui iho la kela i kona poe kanaka, A hoomahuahua ae la i ko lakou ikaika imua o ko lakou poe enemi.
25 Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.
Hoohuli aku la oia i ko lakou naau, I inaina mai ai i kona poe kanaka, A e hana maalea hoi i kana poe kanwa,
26 Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.
Hoouna mai la oia ia Mose, i kana kanwa, Ia Aarona hoi, ka mea ana i wae mai ai
27 Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.
Hoike mai la laua i kona hoailona no lakou, A me kana mau hana kupanaha ma ka aina o Hama.
28 Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.
Hoouna mai la oia i ka pouli, a ua pouli iho la, Aole hoi laua i kipi aku i kana olelo.
29 Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.
Hoolilo mai la oia i ko lakou wai i koko, A hoopau hoi i ka lakou ia i ka make.
30 Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.
Hookawowo mai la ko lakou aina i na rana, Aia no iloko o na keena o ko lakou poe alii.
31 Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.
Olelo mai oia a hiki mai la na makika, O na uku hoi kekahi ma ko lakou mokuna a pau.
32 Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,
Haawi mai la oia i ko lakou ua, he huahekili, I ke ahi hoi, e lapalapa ana ma ko lakou aina,
33 og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.
Hahau mai la oia i ko lakou mau kumu waina, a me na laau fiku, o lakou; A uhai mai la hoi i na laau o ko, lakou mokuna.
34 Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,
Olelo mai la oia, a hiki mai la na uhini, A me na enuhe huluhulu pau ole i ka helu.
35 og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.
A ai iho la lakou i na mea uliuli a pau o ko lakou aina, A hoopau no hoi i ka hua o ka lakou mahinaai.
36 Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.
Pepehi no hoi oia i na makahiapo a pau o ko lakou aina, I ke pookela hoi o ko lakou ikaika a pau.
37 Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.
Hoopuka mai la oia ia lakou iwaho, me ke kala a me ke gula; Aohe mea nawaliwali mawaena o ko lakou mau ohana.
38 Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.
Olioli no ko Aigupita i ko lakou puka ana iwaho; No ka mea, kau mai la ka makau ia lakou maluna o ia poe.
39 Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.
Hohola ae la oia i ke ao e uhi ai ia lakou, I ke ahi hoi, e hoomalamalama mai i ka po.
40 Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.
Nonoi aku la lakou, a lawe mai la ia i na silo, A hoomaona mai la oia ia lakou i ka berena o ka lani.
41 Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.
Wahi ae la oia i ka pohaku, a poha mai la na wai; Kahe ae la lakou ma kahi maloo, he muliwai.
42 For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,
No ka mea, hoomanao ae la ia i kana olelo hoano, A me Aberahama hoi, i kana kauwa.
43 og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,
Hoopuka mai oia i kona poe kanaka me ka olioli, A me kona poe i waeia me ka hauoli.
44 og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,
Haawi mai la oia i ka aina o ko na aina e no lakou, A loaa mai ia lakou ka mea a na kanaka i hooikaika'i:
45 at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!
I mea e malama'i lakou i kana mau kauoha, A e hana pono hoi i kona mau kanawai. E halelu aku oukou ia Iehova.
