Salmenes 105
1 Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!
Cookeria Jehova ngaatho, kaĩrai rĩĩtwa rĩake; menyithiai ndũrĩrĩ maũndũ marĩa ekĩte.
2 Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.
Mũinĩrei, mũmũinĩre mũkĩmũgoocaga; heanai ũhoro wa ciĩko ciake ciothe cia magegania.
3 Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
Mwĩrahei nĩ ũndũ wa rĩĩtwa rĩake itheru; ngoro cia arĩa marongoragia Jehova nĩikene.
4 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
Cũthĩrĩriai Jehova na hinya wake; mathaai ũthiũ wake hĩndĩ ciothe.
5 Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
Ririkanai magegania marĩa ekĩte, na ciama ciake, na matuĩro ma ciira marĩa atuĩte,
6 de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!
inyuĩ njiaro cia Iburahĩmu ndungata yake, o inyuĩ ciana cia Jakubu, inyuĩ ake athuure.
7 Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.
Jehova nĩwe Ngai witũ; matuĩro make ma ciira marĩ thĩ yothe.
8 Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
Nĩaririkanaga kĩrĩkanĩro gĩake nginya tene, nĩkĩo kiugo kĩrĩa aathanire, nĩ ũndũ wa njiarwa ngiri,
9 den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;
kĩrĩkanĩro kĩrĩa aarĩkanĩire na Iburahĩmu, na noguo mwĩhĩtwa ũrĩa eehĩtire harĩ Isaaka.
10 og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,
Nĩagĩĩkĩrire hinya harĩ Jakubu kĩrĩ kĩrĩra gĩake kĩa watho wa kũrũmagĩrĩrwo, agĩgĩĩkĩra hinya harĩ Isiraeli kĩrĩ kĩrĩkanĩro gĩa gũtũũra tene na tene:
11 med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»
“Wee nĩwe ngaahe bũrũri wa Kaanani ũtuĩke igai rĩrĩa ũkaagaya.”
12 Då dei var ein liten flokk, få og framande der,
Hĩndĩ ĩrĩa maarĩ o anini magĩtarwo, o anini biũ, na marĩ ageni kuo-rĩ,
13 og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,
morũũraga kuuma rũrĩrĩ rũmwe nginya rũrĩa rũngĩ, na kuuma ũthamaki-inĩ ũmwe nginya ũrĩa ũngĩ.
14 let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
Ndarĩ mũndũ o na ũmwe eetĩkĩririe amanyariire; nĩ ũndũ wao akĩrũithia athamaki, akĩmeera atĩrĩ:
15 «Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
“Mũtikanahutie andũ arĩa akwa aitĩrĩrie maguta; mũtikaneke anabii akwa ũũru.”
16 Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.
Agĩtũma bũrũri ũcio ũgĩe ngʼaragu, na akĩniina mĩthiithũ yao yothe ya irio;
17 Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.
agĩtũma mũndũ athiĩ mbere yao: nĩwe Jusufu, ũrĩa wendirio arĩ ngombo.
18 Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,
Nĩmamũtiihirie magũrũ na bĩngũ, na makĩmuoha ngingo na igera,
19 til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.
nginya ũrĩa oigĩte ũgĩkinyanĩra, nginya kiugo kĩa Jehova gĩkĩonania atĩ aarĩ mũndũ wa ma.
20 Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.
Mũthamaki agĩtũmana na akĩmuohorithia, mwathi ũcio wa ndũrĩrĩ akĩmũrekereria.
21 Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;
Akĩmũtua mwathi wa indo cia nyũmba yake, na mũrori wa indo iria ciothe aarĩ nacio,
22 so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.
nĩguo ataarage anene ake o ũrĩa angĩonire kwagĩrĩire, na arutage athuuri ake ũũgĩ.
23 Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.
Hĩndĩ ĩyo Isiraeli agĩthiĩ Misiri; Jakubu agĩtũũra arĩ mũgeni bũrũri-inĩ ũcio wa Hamu.
24 Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.
Jehova agĩtũma andũ ake maciarane mũno; agĩtũma maingĩhe mũno gũkĩra thũ ciao,
25 Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.
iria aagarũrire ngoro ciao agĩtũma ithũũre andũ ake, agĩtũma ithugundĩre ndungata ciake ũũru.
26 Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.
Aatũmire Musa ndungata yake, na Harũni, ũrĩa aathurĩte.
27 Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.
Nao makĩringa ciama ciake gatagatĩ-inĩ kao, magĩĩka magegania make bũrũri-inĩ wa Hamu.
28 Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.
Agĩtũma kũgĩe nduma naguo bũrũri ũcio ũgĩtumana, tondũ-rĩ, githĩ ti ciugo ciake maaremeire?
29 Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.
Akĩgarũra maaĩ mao magĩtuĩka thakame, agĩtũma thamaki ciao ikue.
30 Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.
Bũrũri wao ũkĩiyũra ciũra, iria ciatoonyire nginya tũnyũmba twa toro twa anene ao.
31 Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.
Aaririe, gũgĩũka mĩrumbĩ ya ngi, na rwagĩ rũkĩiyũra bũrũri wao wothe.
32 Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,
Akĩgarũra mbura yao ĩgĩtuĩka ya mbembe, na heni ikĩhenũka bũrũri-inĩ wao wothe;
33 og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.
akĩrũnda mĩthabibũ yao, na mĩkũyũ, na akiunanga mĩtĩ ya bũrũri wao.
34 Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,
Aaririe, nacio ngigĩ igĩũka, na ndaahi itangĩtarĩka;
35 og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.
ikĩrĩa kĩndũ gĩothe kĩarĩ kĩĩruru bũrũri-inĩ wao, na ikĩrĩa maciaro ma tĩĩri wao.
36 Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.
Ningĩ akĩũraga marigithathi mothe ma bũrũri wao, maciaro ma mbere ma ũciari wao wothe.
37 Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.
Nĩaarutire Isiraeli makiuma kuo, makuuĩte betha na thahabu, na gatagatĩ ka mĩhĩrĩga yao hatiarĩ mũndũ o na ũmwe warĩ mũhinyaru.
38 Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.
Andũ a Misiri nĩmakenire moima kuo, tondũ nĩmanyiitĩtwo nĩ guoya wa andũ acio a Isiraeli.
39 Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.
Nĩatambũrũkirie itu rĩmahumbagĩre, o na mwaki wa kũmamũrĩkagĩra ũtukũ.
40 Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.
Metirie irio, nake akĩmarehere tũmakia-arũme, na akĩmahũũnia na irio cia igũrũ.
41 Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.
Aatũranirie rwaro rwa ihiga, namo maaĩ magĩtothoka; magĩgĩtherera ta rũũĩ kũu werũ-inĩ.
42 For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,
Nĩgũkorwo nĩaririkanire kĩĩranĩro gĩake gĩtheru kĩrĩa aarĩkanĩire na ndungata yake Iburahĩmu.
43 og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,
Nĩaarutire andũ ake makiuma kũu makenete, akĩruta acio ake athuure makĩanagĩrĩra nĩ gũkena;
44 og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,
akĩmahe mabũrũri ma ndũrĩrĩ, nao magĩtuĩka a kũgaya kĩrĩa andũ angĩ maanogeire,
45 at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!
nĩguo marũmagie mataaro make, na maathĩkagĩre mawatho make. Goocai Jehova.
