Salmenes 104

1 Lova Herren, mi sjæl! Herre min Gud, du er ovleg stor, i høgd og herlegdom er du klædd.

۱ ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه خدای من توبی نهایت عظیم هستی! به عزت و جلال ملبس هستی.

2 Han sveiper seg i ljos som i eit klædeplagg, han spanar ut himmelen som ein tjeldduk,

۲ خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای.

3 han som timbrar sine høgsalar i vatni, han som gjer skyerne til si vogn, han som fer fram på vengjerne åt vinden.

۳ آن که غرفات خود را بر آبها بنا کرده است و ابرها رامرکب خود نموده و بر بالهای باد می‌خرامد.

4 Han gjer vindar til sine englar og logande eld til sine tenarar.

۴ فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خود را آتش مشتعل.

5 Han grunnfeste jordi på stolparne hennar, ho skal ikkje verta rikka i all æva.

۵ که زمین را بر اساسش استوار کرده، تا جنبش نخورد تا ابدالاباد.

6 Djupe vatn lagde du yver henne som eit klæde, yver fjelli stod vatni.

۶ آن رابه لجه‌ها مثل ردا پوشانیده‌ای، که آبها بر کوههاایستاده‌اند.

7 For ditt trugsmål flydde dei, for ditt toremål skunda dei seg burt

۷ از عتاب تو می‌گریزند. از آواز رعدتو پراکنده می‌شوند.

8 - fjell steig, dalar sokk - til den staden som du hadde grunnfest for deim.

۸ به فراز کوهها برمی آیند، وبه همواریها فرود می‌آیند، به مکانی که برای آنهامهیا ساخته‌ای.

9 Ei grensa sette du, som dei ikkje skulde skrida yver, dei skal ikkje atter skulde leggja seg yver jordi.

۹ حدی برای آنها قرار داده‌ای که از آن نگذرند و برنگردند تا زمین را بپوشانند.

10 Han sender uppkomor fram i dalarne, millom fjelli renn dei.

۱۰ که چشمه‌ها را در وادیها جاری می‌سازد تا درمیان کوهها روان بشوند.

11 Dei vatnar alle villdyr på marki, villasni sløkkjer torsten sin.

۱۱ تمام حیوانات صحرارا سیراب می‌سازند تا گورخران تشنگی خود رافرو نشانند.

12 Yver deim bur himmelens fuglar, millom greinerne syng dei.

۱۲ بر آنها مرغان هوا ساکن می‌شوند واز میان شاخه‌ها آواز خود را می‌دهند.

13 Han vatnar fjelli frå sine høge salar, jordi vert metta av den frukt du skaper.

۱۳ او ازغرفات خود کوهها را سیراب می‌کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می‌شود.

14 Gras let han gro for feet, og vokstrar til gagn for folk til å få brød fram or jordi,

۱۴ نباتات را برای بهایم می‌رویاند و سبزه‌ها رابرای خدمت انسان، و نان را از زمین بیرون می‌آورد.

15 og vin som gled menneskjehjarta, til å lata andlitet skina av olje, og avla brød som styrkjer menneskjehjarta.

۱۵ و شراب را که دل انسان را شادمان می‌کند، و چهره او را به روغن شاداب می‌سازد ودل انسان را به نان قوی می‌گرداند.

16 Herrens tre vert metta, Libanons cedrar som han hev sett,

۱۶ درختان خداوند شادابند، یعنی سروهای آزاد لبنان که غرس کرده است،

17 der fuglane byggjer reir, storken som hev sitt hus i cypressarne.

۱۷ که در آنها مرغان آشیانهای خود را می‌گیرند و اما صنوبر خانه لق لق می‌باشد.

18 Dei høge fjelli er for steinbukkarne, bergskortorne er til livd for fjell-grevlingarne.

۱۸ کوههای بلند برای بزهای کوهی و صخره هابرای یربوع ملجاء است.

19 Han gjorde månen til tidarmerke; soli kjenner si nedgangstid.

۱۹ ماه را برای موسمهاساخت و آفتاب مغرب خود را می‌داند.

20 Du sender myrker, og det vert natt, då krek alle villdyr i skogen fram.

۲۰ تاریکی می‌سازی و شب می‌شود که در آن همه حیوانات جنگلی راه می‌روند.

21 Dei unge løvor burar etter ran, og dei krev si føda av Gud.

۲۱ شیربچگان برای شکار خود غرش می‌کنند و خوراک خویش را از خدا می‌جویند.

22 Soli gjeng upp, då dreg dei seg heim og legg seg inn i sine bol.

۲۲ چون آفتاب طلوع می‌کند جمع می‌شوند و در بیشه های خودمی خوابند.

23 Menneskja gjeng ut til si gjerning, til sitt arbeid alt til kvelds.

۲۳ انسان برای عمل خود بیرون می‌آید و به جهت شغل خویش تا شامگاه.

24 Kor mange dine gjerningar er, Herre! Du gjorde deim alle med visdom, jordi er full av det du hev skapt.

۲۴ ‌ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. جمیع آنها را به حکمت کرده‌ای. زمین از دولت تو پر است.

25 Sjå havet, det store og vide! Der krek det i uteljande mengd av dyr både små og store.

۲۵ و آن دریای بزرگ و وسیع الاطراف نیز که در آن حشرات از حد شماره زیاده‌اند و حیوانات خرد و بزرگ.

26 Der gjeng skipi, Livjatan som du hev laga til å leika seg der.

۲۶ و در آن کشتیها راه می‌روند و آن لویاتان که به جهت بازی کردن در آن آفریده‌ای.

27 Alle ventar dei på deg, at du skal gjeva deim føda i si tid.

۲۷ جمیع اینها از تو انتظارمی کشند تا خوراک آنها را در وقتش برسانی.

28 Du gjev deim, dei sankar, du let upp handi, dei vert metta med godt.

۲۸ آنچه را که به آنها می‌دهی، فرا می‌گیرند. دست خود را باز می‌کنی، پس از چیزهای نیکو سیرمی شوند.

29 Du løyner ditt andlit, dei vert forskræmde, du tek burt deira ande, dei døyr og dei vender attende til dusti si.

۲۹ روی خود را می‌پوشانی پس مضطرب می‌گردند. روح آنها را قبض می‌کنی، پس می‌میرند و به خاک خود برمی گردند.

30 Du sender ut din ande, dei vert skapte, du nyar upp att skapnaden åt jordi.

۳۰ چون روح خود را می‌فرستی، آفریده می‌شوند و روی زمین را تازه می‌گردانی.

31 Herrens æra vare æveleg, Herren glede seg i sine gjerningar!

۳۱ جلال خداوند تا ابدالاباد است. خداوند ازاعمال خود راضی خواهد بود.

32 Han som skodar på jordi og ho skjelv, han som rører fjelli og dei ryk.

۳۲ که به زمین نگاه می‌کند و آن می‌لرزد. کوهها را لمس می‌کند، پس آتش فشان می‌شوند.

33 Eg vil syngja for Herren so lenge eg liver, eg vil lovsyngja min Gud so lenge eg er til.

۳۳ خداوند را خواهم سرایید تا زنده می‌باشم. برای خدای خود تسبیح خواهم خواند تا وجود دارم.

34 Gjev min tale kunde tekkjast honom! Eg vil gleda meg i Herren.

۳۴ تفکر من او رالذیذ بشود و من در خداوند شادمان خواهم بود.

35 Gjev syndarar måtte kverva burt frå jordi, og ugudlege ikkje lenger finnast! Lova Herren, mi sjæl! Halleluja, lova Herren.

۳۵ گناهکاران از زمین نابود گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! هللویاه!