Salmenes 103
1 Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!
Dawut yazghan küy: — Perwerdigargha teshekkür qaytur, i jénim; I pütün wujudum, Uning muqeddes namigha teshekkür qaytur!
2 Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!
Perwerdigargha teshekkür qaytur, i jénim, Untuma uning barliq méhrimbanliq-beriketlirini;
3 Han som tilgjev all di skuld, han som lækjer alle dine brester,
U pütkül qebihlikliringni kechüridu, Barliq késelliringge dawa qilidu;
4 han som løyser ditt liv frå gravi, han som kryner deg med nåde og miskunn,
Hayatingni hangdin hörlükke qutquzidu, Béshinggha méhir-muhebbet hem rehimdilliqlarni taj qilip kiygüzidu.
5 han som mettar din prydnad med godt, so du vert ung att som ørnen.
Könglüngni nazunémetler bilen qanduridu; Yashliqing bürkütningkidek yéngilinidu.
6 Herren gjer rettferdsverk og rett mot alle som er under trykk.
Perwerdigar barliq ézilgenler üchün heqqaniyliq hem adaletni yürgüzidu;
7 Han kunngjorde sine vegar for Moses, sine gjerningar for Israels born.
U Öz yollirini Musagha, Qilghanlirini Israillargha namayan qilghan.
8 Miskunnsam og nådig er Herren, langmodig og rik på miskunn.
Perwerdigar rehimdil we shepqetliktur, U asanliqche achchiqlanmaydu, Uning méhir-muhebbiti téship turidu.
9 Han trættar ikkje alltid og gøymer ikkje æveleg på vreide.
U uzun’ghiche eyiblewermeydu, Yaki ta menggüge ghezipide turiwermeydu.
10 Han gjer ikkje med oss etter våre synder og gjev oss ikkje lika for våre misgjerningar.
U bizge gunahlirimizgha qarita muamilide bolghan emes, Bizge qebihliklirimizge qarita tégishlikini yandurghan emes.
11 For so høg som himmelen er yver jordi, so er hans miskunn veldug yver deim som ottast honom.
Asman yerdin qanchilik égiz bolsa, Uningdin qorqidighanlargha bolghan muhebbitimu shunchilik zordür.
12 So langt som aust er frå vest, let han våre misgjerningar vera burte frå oss.
Sherq gherbtin qanchilik yiraqta bolsa, Bizdiki asiyliqlarnimu shunche yiraqlashturdi.
13 Som ein far miskunnar borni, so miskunnar Herren deim som ottast honom.
Ata balilirigha qandaq köyün’gen bolsa, Perwerdigarmu Özidin qorqidighanlargha shundaq méhribandur.
14 For han veit kva slag skapning me er, han kjem i hug at me er dust.
Chünki U Özi bizning jismimizni bilidu, Tupraqtin ikenlikimizni U ésige alidu.
15 Eit menneskje, som gras er hans dagar, som blomen på marki, soleis blømer han.
Insan bolsa — uning künliri ot-chöpke oxshaydu, Daladiki güldek ünüp chiqip chéchekleydu;
16 Når vinden fer yver honom, er han ikkje meir, og staden hans veit ikkje meir av honom.
Uning üstidin shamal uchup ötidu, U yoq bolidu, esliy makanimu uni qayta tonumaydu.
17 Men Herrens miskunn er frå æva og til æva yver deim som ottast honom, og hans rettferd er mot barneborn,
Lékin Özidin qorqidighanlargha, Öz ehdisige wapa qilghanlargha, Körsetmilirini orunlash üchün ularni éside tutqanlargha, Perwerdigarning méhir-muhebbiti ezeldin ebedgiche, Heqqaniyiti ewladtin ewladlirigichidur.
18 mot deim som held hans pakt, og som kjem i hug hans fyresegner og liver etter deim.
19 Herren hev sett sin kongsstol i himmelen, og hans rike råder yver alle ting.
Perwerdigar textini ershte qurghan, Uning selteniti hemmining üstidin höküm süridu;
20 Lova Herren, de hans englar, de velduge kjempor som set hans ord i verk, med di de lyder på røysti av hans ord!
I sözige qulaq salghuchi, Kalamini ijra qilghuchi, qudriti zor bolghan Uning perishtiliri, Perwerdigargha teshekkür-medhiye qayturunglar!
21 Lova Herren, alle hans herar, de hans tenarar som gjer hans vilje!
I siler, Uning barliq qoshunliri, Iradisini ada qilghuchi xizmetkarliri, Perwerdigargha teshekkür-medhiye qayturunglar!
22 Lova Herren alle hans verk på alle stader i hans rike! Lova Herren mi sjæl!
I, Uning barliq yasighanliri, Hökümranliqi astidiki barliq jaylarda Perwerdigargha teshekkür-medhiye qayturunglar! I méning jénim, Perwerdigargha teshekkür qaytur!
