Salmenes 103
1 Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!
Faarfannaa Daawit. Yaa lubbuu ko, Waaqayyoon eebbisi; keessi namummaa koo hundi maqaa isaa qulqulluu sana eebbisaa.
2 Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!
Yaa lubbuu koo Waaqayyoon eebbisi; tola isaa hundas hin irraanfatin.
3 Han som tilgjev all di skuld, han som lækjer alle dine brester,
Inni cubbuu kee hundumaa siif dhiisa; dhukkuba kee hundumaa ni fayyisa;
4 han som løyser ditt liv frå gravi, han som kryner deg med nåde og miskunn,
jireenya kee boolla irraa ni baraara; jaalalaa fi gara laafinaan si gonfa;
5 han som mettar din prydnad med godt, so du vert ung att som ørnen.
akka dargaggummaan kee akkuma risaa haaromfamuufis, inni fedhii kee waan gaariidhaan ni guuta.
6 Herren gjer rettferdsverk og rett mot alle som er under trykk.
Waaqayyo warra cunqurfaman hundaaf qajeelummaa fi murtii qajeelaa kenna.
7 Han kunngjorde sine vegar for Moses, sine gjerningar for Israels born.
Inni karaa isaa Museetti, hojii isaa immoo saba Israaʼelitti beeksise.
8 Miskunnsam og nådig er Herren, langmodig og rik på miskunn.
Waaqayyo gara laafessaa fi arjaa dha; inni aaruuf hin ariifatu; jaalalli isaas baayʼee dha.
9 Han trættar ikkje alltid og gøymer ikkje æveleg på vreide.
Inni yeroo hunda hin dheekkamu; aarii isaa illee bara baraan hin kuufatu;
10 Han gjer ikkje med oss etter våre synder og gjev oss ikkje lika for våre misgjerningar.
inni akka cubbuu keenyaatti nu hin adabne; yookaan akka balleessaa keenyaatti nuuf hin deebifne.
11 For so høg som himmelen er yver jordi, so er hans miskunn veldug yver deim som ottast honom.
Akkuma samiiwwan lafa irraa ol fagaatan sana, jaalalli inni warra isa sodaataniif qabu akkasuma guddaa dha;
12 So langt som aust er frå vest, let han våre misgjerningar vera burte frå oss.
akkuma baʼi biiftuu lixa biiftuu irraa fagaatu, akkasuma inni balleessaa keenya nurraa haqeera.
13 Som ein far miskunnar borni, so miskunnar Herren deim som ottast honom.
Akkuma abbaan ijoollee isaatiif garaa laafu, Waaqayyo warra isa sodaataniif garaa ni laafa;
14 For han veit kva slag skapning me er, han kjem i hug at me er dust.
inni akka nu itti uumamne ni beekaatii; akka nu biyyoo taanes ni yaadata.
15 Eit menneskje, som gras er hans dagar, som blomen på marki, soleis blømer han.
Barri namaa akkuma margaa ti; akka abaaboo dirrees ni misa;
16 Når vinden fer yver honom, er han ikkje meir, og staden hans veit ikkje meir av honom.
inni yeroo bubbeen itti bubbisutti ni bada; iddoon isaas deebiʼee isa hin yaadatu.
17 Men Herrens miskunn er frå æva og til æva yver deim som ottast honom, og hans rettferd er mot barneborn,
Jaalalli Waaqayyoo garuu bara baraa hamma bara baraatti warra isa sodaatan wajjin ni jiraata; qajeelummaan isaa immoo ijoollee ijoollee isaaniitti darba;
18 mot deim som held hans pakt, og som kjem i hug hans fyresegner og liver etter deim.
warra kakuu isaa eeganitti, warra ajaja isaatti buluu yaadatanittis ni darba.
19 Herren hev sett sin kongsstol i himmelen, og hans rike råder yver alle ting.
Waaqayyo teessoo isaa samii keessa dhaabbateera; mootummaan isaas waan hunda bulcha.
20 Lova Herren, de hans englar, de velduge kjempor som set hans ord i verk, med di de lyder på røysti av hans ord!
Isin ergamoonni isaa, warri ajaja isaa eegdan jajjaboon, warri dubbii isaatiif ajajamtanis Waaqayyoon eebbisaa.
21 Lova Herren, alle hans herar, de hans tenarar som gjer hans vilje!
Raayyaan isaa hundinuu, isin tajaajiltoonni isaa warri fedhii isaa guuttan Waaqayyoon eebbisaa.
22 Lova Herren alle hans verk på alle stader i hans rike! Lova Herren mi sjæl!
Uumamawwan bulchiinsa isaa jala lafa hunda jirtan hundi Waaqayyoon eebbisaa. Yaa lubbuu ko, Waaqayyoon eebbisi.
