Salmenes 103
1 Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!
David kah Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lamtah, ka kotak boeih loh a ming cim te uem lah.
2 Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!
Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lamtah amah kah a thaphu paek boeih te hnilh boeh.
3 Han som tilgjev all di skuld, han som lækjer alle dine brester,
Nang kathaesainah boeih te khodawk han ngai tih, na tlohtat boeih aka hoeih sak,
4 han som løyser ditt liv frå gravi, han som kryner deg med nåde og miskunn,
Na hingnah vaam khui lamkah aka tlan tih sitlohnah neh haidamnah te nang aka khuem sak loh,
5 han som mettar din prydnad med godt, so du vert ung att som ørnen.
Na kamrhui te hnothen neh a kum sak tih na camoe tue te atha bangla a thahuel sak.
6 Herren gjer rettferdsverk og rett mot alle som er under trykk.
Hlang kah hnaemtaek aka yok rhoek boeih ham BOEIPA loh duengnah neh tiktamnah a saii pah.
7 Han kunngjorde sine vegar for Moses, sine gjerningar for Israels born.
Moses taengah amah khosing, Israel ca rhoek taengah a khoboe te a tueng.
8 Miskunnsam og nådig er Herren, langmodig og rik på miskunn.
Thinphoei neh lungvatnah BOEIPA loh thintoek a ueh tih sitlohnah neh baetawt.
9 Han trættar ikkje alltid og gøymer ikkje æveleg på vreide.
A yoeyah la ho pawt vetih, kumhal duela lunguen mahpawh.
10 Han gjer ikkje med oss etter våre synder og gjev oss ikkje lika for våre misgjerningar.
Mamih kah tholhnah bangla mamih taengah saii pawt tih mamih kathaesainah bangla mamih taengah han suk moenih.
11 For so høg som himmelen er yver jordi, so er hans miskunn veldug yver deim som ottast honom.
Diklai soah vaan a sang bangla amah aka rhih rhoek ham a sitlohnah khaw len.
12 So langt som aust er frå vest, let han våre misgjerningar vera burte frå oss.
Khocuk lamkah khotlak a lakhla bangla mamih kah boekoeknah te mamih taeng lamkah a lakhla sak coeng.
13 Som ein far miskunnar borni, so miskunnar Herren deim som ottast honom.
A nap a loh camoe rhoek te a haidam bangla amah aka rhih rhoek te BOEIPA loh a haidam.
14 For han veit kva slag skapning me er, han kjem i hug at me er dust.
Amah loh mamih kah benbonah he a ming tih mamih he laipi ni tila a poek.
15 Eit menneskje, som gras er hans dagar, som blomen på marki, soleis blømer han.
Hlanghing kah a tue sulrham bangla om tih khohmuen tamlaep bangla khooi van mai.
16 Når vinden fer yver honom, er han ikkje meir, og staden hans veit ikkje meir av honom.
Khohli loh anih a pah tih a hmata atah amah hmuen hmat voel pawh.
17 Men Herrens miskunn er frå æva og til æva yver deim som ottast honom, og hans rettferd er mot barneborn,
Tedae BOEIPA kah sitlohnah tah amah aka rhih rhoek taengah khosuen lamkah kumhal duela om tih a duengnah a ca rhoek kah a ca rhoek patoeng taengah,
18 mot deim som held hans pakt, og som kjem i hug hans fyresegner og liver etter deim.
a paipi aka tuem tih a olrhi vai ham aka thoelh rhoek taengah om.
19 Herren hev sett sin kongsstol i himmelen, og hans rike råder yver alle ting.
BOEIPA loh vaan ah a ngolkhoel a hol tih a ram a cungkuem te a taemrhai.
20 Lova Herren, de hans englar, de velduge kjempor som set hans ord i verk, med di de lyder på røysti av hans ord!
A olthui ol ngai ham amah kah olka bangla aka saii, thadueng puencawn, hlangrhalh rhoek loh BOEIPA te uem uh lah.
21 Lova Herren, alle hans herar, de hans tenarar som gjer hans vilje!
Amah kah caempuei boeih loh BOEIPA te uem uh lamtah amah kah bibi boeih loh a kolonah te saii uh lah.
22 Lova Herren alle hans verk på alle stader i hans rike! Lova Herren mi sjæl!
A khohung hmuen boeih kah a kutngo boeih BOEIPA te uem uh lah. Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lah.
