< Salmenes 102 >

1 Bøn av ein arming, når han vanmegtast og let sitt klagemål strøyma fram for Herren. Herre, høyr mi bøn, og lat mitt rop koma fram til deg!
Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
2 Løyn ikkje ditt andlit for meg den dagen eg er i naud! Bøyg ditt øyra til meg! Den dagen eg ropar, svara meg snart!
Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
3 For dagarne mine hev fare burt som ein røyk, og mine bein er som glødde i eld.
Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
4 Mitt hjarta er solstukke og visnar som gras, for eg hev gløymt å eta brødet mitt.
Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
5 For mi høgmælte stynjing heng beini fast ved kjøtet mitt.
Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
6 Eg likjest pelikanen i øydemarki, eg er som ula på aude stader.
Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
7 Eg lyt vaka og vera som ein einsleg fugl på taket.
Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
8 Heile dagen spottar mine fiendar meg, dei som reint er ville mot meg, sver ved meg.
Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
9 For eg et oska som brød, og drykken min blandar eg med gråt
Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
10 for din vreide og din harm skuld, for du hev teke meg upp og kasta meg burt.
Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
11 Mine dagar er som ein skugge når han lengjest, og eg visnar som gras.
Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
12 Men du, Herre, sit i all æva, og ditt minne varer frå ætt til ætt.
Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
13 Du vil standa upp, du vil miskunna Sion, for det er tid til å vera nådig mot henne, ja, timen er komen.
Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
14 For dine tenarar hev godhug for steinarne hennar, og dei ynkast yver hennar grus.
Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
15 Og heidningar skal ottast Herrens namn, og alle kongar på jordi di æra.
A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
16 For Herren hev bygt upp att Sion, han hev synt seg i si æra;
Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
17 han hev vendt seg til bøni frå dei hjelpelause, og han hev ikkje vanvyrdt deira bøn.
Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
18 Dette skal verta uppskrive for den komande ætti, og det folket som vert skapt, skal lova Herren,
Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
19 for han hev set ned frå si heilage høgd, Herren hev frå himmelen skoda på jordi
Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
20 og vil høyra sukken frå den bundne og løysa ut daudens born,
Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
21 so dei i Sion skal forkynna Herrens namn og hans pris i Jerusalem,
Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
22 når folkeslag kjem i hop og kongerike til å tena Herren.
Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
23 Han hev bøygt mi kraft på vegen, han hev korta av mine dagar.
Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
24 Eg segjer: Min Gud, tak meg ikkje burt midt i mine dagar! Frå ætt til ætt varer dine år.
Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
25 Fordom grunnfeste du jordi, og himmelen er verk av dine hender.
Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
26 Dei skal forgangast, men du stend; alle skal dei eldast som eit klæde, som ein klædnad skifter du deim, og dei vert umskifte;
One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
27 men du er den same, og dine år tek aldri ende.
Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
28 Borni åt dine tenarar skal bu i ro, og deira avkjøme skal standa trygt for di åsyn.
Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

< Salmenes 102 >