Salmenes 102

1 Bøn av ein arming, når han vanmegtast og let sitt klagemål strøyma fram for Herren. Herre, høyr mi bøn, og lat mitt rop koma fram til deg!

[Pre lun sie Mwet Totola, su Fahkak Mwe Keok lal nu sin LEUM GOD] Porongo pre luk, O LEUM GOD, Ac lohng tung luk ke nga suk kasru sum!

2 Løyn ikkje ditt andlit for meg den dagen eg er i naud! Bøyg ditt øyra til meg! Den dagen eg ropar, svara meg snart!

Nikmet ngetla likiyu In pacl in ongoiya nu sik. Lipsreyu, Ac sa in topukyu ke nga pang nu sum.

3 For dagarne mine hev fare burt som ein røyk, og mine bein er som glødde i eld.

Moul luk fahsr in wanginla oana kulasr, Ac monuk folla oana sie e firir.

4 Mitt hjarta er solstukke og visnar som gras, for eg hev gløymt å eta brødet mitt.

Futungyuki nga oana mah paola, Ac wanginla pwar luk in mongo.

5 For mi høgmælte stynjing heng beini fast ved kjøtet mitt.

Nga sasao ke pusra lulap, Ac wanginla ma keik sayen sri na kolo.

6 Eg likjest pelikanen i øydemarki, eg er som ula på aude stader.

Nga oana sie won lemnak yen mwesis, Ac oana sie won owl yen ma musalla ac wangin ma fac.

7 Eg lyt vaka og vera som ein einsleg fugl på taket.

Nga oanna tia motul; Nga oana sie won mukaimtal su muta fin mangon sie lohm.

8 Heile dagen spottar mine fiendar meg, dei som reint er ville mot meg, sver ved meg.

Mwet lokoalok luk elos akkolukyeyu ke len fon; Elos su aksruksrukyeyu elos orekmakin inek oana sie mwe selnga.

9 For eg et oska som brød, og drykken min blandar eg med gråt

Nga mongo apat oana bread, Ac karyak ma nimuk ke sroninmutuk.

10 for din vreide og din harm skuld, for du hev teke meg upp og kasta meg burt.

Ke sripen sulung ac mulat lom Oru kom srukyuyak ac sisyula.

11 Mine dagar er som ein skugge når han lengjest, og eg visnar som gras.

Moul luk oana lul in eku, Ac nga mongeni oana mah paola.

12 Men du, Herre, sit i all æva, og ditt minne varer frå ætt til ætt.

Tusruktu kom, O LEUM GOD, fah tokosra ma pahtpat, Ac fwil nukewa fah esam kom.

13 Du vil standa upp, du vil miskunna Sion, for det er tid til å vera nådig mot henne, ja, timen er komen.

Kom ac fah tuyak ac pakomuta Zion, Tuh pacl fal kom in pakomutal — Nuna pacl fal la pa inge.

14 For dine tenarar hev godhug for steinarne hennar, og dei ynkast yver hennar grus.

Mwet kulansap lom elos lungse el, Finne kunausyukla el. Elos pakomutal, Finne el musalla.

15 Og heidningar skal ottast Herrens namn, og alle kongar på jordi di æra.

Mutunfacl uh fah sangeng sin LEUM GOD; Tokosra nukewa fin faclu fah sangeng ke ku lal.

16 For Herren hev bygt upp att Sion, han hev synt seg i si æra;

Ke LEUM GOD El sifil musaeak Zion, El ac fah akkalemye fulat lal.

17 han hev vendt seg til bøni frå dei hjelpelause, og han hev ikkje vanvyrdt deira bøn.

El ac fah porongo pusren mwet sisila lal, Ac lohng pre lalos.

18 Dette skal verta uppskrive for den komande ætti, og det folket som vert skapt, skal lova Herren,

Simusla ma LEUM GOD El oru inge nu sin fwil tok uh, Tuh mwet ma soenna isusla in mau wi kaksakin LEUM GOD.

19 for han hev set ned frå si heilage høgd, Herren hev frå himmelen skoda på jordi

LEUM GOD El ngeti liki acn mutal sel lucng, El ngeti inkusrao me nu faclu.

20 og vil høyra sukken frå den bundne og løysa ut daudens born,

El lohng sasao lun mwet kapir Ac tulalosla su wotyang nu ke misa.

21 so dei i Sion skal forkynna Herrens namn og hans pris i Jerusalem,

Ouinge Inel ac fah fwackyuk in Zion; Ac fah kaksakinyuk El in Jerusalem

22 når folkeslag kjem i hop og kongerike til å tena Herren.

Ke mutanfahl uh ac tokosrai nukewa ac fah tukeni Ac alu nu sin LEUM GOD

23 Han hev bøygt mi kraft på vegen, han hev korta av mine dagar.

LEUM GOD El oru nga munasla ke nga srakna fusr; El akfototoyela moul luk.

24 Eg segjer: Min Gud, tak meg ikkje burt midt i mine dagar! Frå ætt til ætt varer dine år.

O God, nikmet eisyula inge Meet liki nga matuoh. O LEUM GOD, kom moul ma pahtpat.

25 Fordom grunnfeste du jordi, og himmelen er verk av dine hender.

In pacl loeloes somla kom orala faclu, Ac ke poum sifacna kom orala kusrao.

26 Dei skal forgangast, men du stend; alle skal dei eldast som eit klæde, som ein klædnad skifter du deim, og dei vert umskifte;

Ma inge ac wanginla, a kom fah mutana; Ma inge ac mahi oana nuknuk; Kom fah sisla oana nuknuk, Na elos fah wanginla.

27 men du er den same, og dine år tek aldri ende.

A kom ac nuna oaya ah, Ac moul lom ac tiana safla.

28 Borni åt dine tenarar skal bu i ro, og deira avkjøme skal standa trygt for di åsyn.

Tulik natusr elos ac fah moul in misla; Na ke karinginyuk lom Fwil natulos ac fah oakwuki in misla.