< Salmenes 102 >
1 Bøn av ein arming, når han vanmegtast og let sitt klagemål strøyma fram for Herren. Herre, høyr mi bøn, og lat mitt rop koma fram til deg!
Yahweh Pakai kataona ngai in! Ka ngeh nahi neisanpeh in.
2 Løyn ikkje ditt andlit for meg den dagen eg er i naud! Bøyg ditt øyra til meg! Den dagen eg ropar, svara meg snart!
Kei a kon in kiheimang hih'in, kahahsat phatleh khohsah tah'in neingaipeh in, kangaichat phatleh neihin gelkhoh in,
3 For dagarne mine hev fare burt som ein røyk, og mine bein er som glødde i eld.
Ajeh chu kahinkho hi meikhu bangin abeipai jitai, kagu kachang hi asadohji tai.
4 Mitt hjarta er solstukke og visnar som gras, for eg hev gløymt å eta brødet mitt.
Kalungsung hi anadohjin hamhing bangin agolha jitai, chutengle chun kagilkel jong abeipaiji tai.
5 For mi høgmælte stynjing heng beini fast ved kjøtet mitt.
Ajeh chu lunggim a kakhoisat sat jeh'in kavun le kagu hobou kahitai.
6 Eg likjest pelikanen i øydemarki, eg er som ula på aude stader.
Keima neldi gam a sumbupi toh kabangtai, gamlatah gamthip gam a sumbupi noutoh kabangtai.
7 Eg lyt vaka og vera som ein einsleg fugl på taket.
Keima kahah khovahjin, inting vumma vacha changkhat seh lunghel tah-a um kabange.
8 Heile dagen spottar mine fiendar meg, dei som reint er ville mot meg, sver ved meg.
Kagal miten sun nilhum in eitaitom jingun, amahon eisamseuvin eitaitom jingun ahi.
9 For eg et oska som brød, og drykken min blandar eg med gråt
Keima buneh jong vutvai jeng ahitai. Kadon na sunga jong kamitlhi alonglut tai.
10 for din vreide og din harm skuld, for du hev teke meg upp og kasta meg burt.
Nalunghan na le nagimbol nachun eidom sang in eipaidoh tai.
11 Mine dagar er som ein skugge når han lengjest, og eg visnar som gras.
Kahinkho hi nilhah lang nilep bangin achemang loijitai. Keima hampa bangin kagop lhaloi jitai.
12 Men du, Herre, sit i all æva, og ditt minne varer frå ætt til ætt.
Ahinla Yahweh Pakai nangvang nalaltouna a natoujing ding ahi. Naminthan na akhang khanga chelhajing ding ahi.
13 Du vil standa upp, du vil miskunna Sion, for det er tid til å vera nådig mot henne, ja, timen er komen.
Nangma hung kipat in natin Jerusalem hi nahin khoto ding ahi. Tuahi nangnam na khohsah phat ahin, tuhi na kitepna dungjui a mi kithopi phat ahi.
14 For dine tenarar hev godhug for steinarne hennar, og dei ynkast yver hennar grus.
Ajeh chu namiten bang'a song jouse angailu uvin chuleh lamlenna vutvai hojeng jong angaisang'un ahi.
15 Og heidningar skal ottast Herrens namn, og alle kongar på jordi di æra.
Chujouteng leh chitin namtin ten Yahweh Pakai ang-a kithing thingding ahi,
16 For Herren hev bygt upp att Sion, han hev synt seg i si æra;
Ajeh chu Yahweh Pakai in Jerusalem ahin thahsem kitding chutengle Ama aloupina-a hung kilang ding,
17 han hev vendt seg til bøni frå dei hjelpelause, og han hev ikkje vanvyrdt deira bøn.
Aman tahlelte taona ahin sanding Aman angaichat hou asanpehding ahi.
18 Dette skal verta uppskrive for den komande ætti, og det folket som vert skapt, skal lova Herren,
Khonunga khangthahho dinga kijihlut pehding hitiachu tua pengloulai hon Yahweh Pakai chu ahin thangvah dingu ahi.
19 for han hev set ned frå si heilage høgd, Herren hev frå himmelen skoda på jordi
Yahweh Pakai in van muntheng a kon a ahin vetsuh ding, Aman van a kon a leiset hi ahin vetsuh ding
20 og vil høyra sukken frå den bundne og løysa ut daudens born,
songkul tangte khoisatna ajahding thidinga themmo kichanho alha doh dinga,
21 so dei i Sion skal forkynna Herrens namn og hans pris i Jerusalem,
hiteng chuleh Yahweh Pakai minthanna chu Zion a lopna umding, chule Jerusalem a kithangvah ding ahi.
22 når folkeslag kjem i hop og kongerike til å tena Herren.
Mihonpi tamtah chu ahung ki khopkhom teng leh leng gam hojouse chu Yahweh Pakai chibai boh a hungdiu ahi.
23 Han hev bøygt mi kraft på vegen, han hev korta av mine dagar.
Aman kaban thahat akim laitah avolhun kahinkho asuchomtai.
24 Eg segjer: Min Gud, tak meg ikkje burt midt i mine dagar! Frå ætt til ætt varer dine år.
Hinla keiman Ama kakouvin, Oh Yahweh Pakai tonsot a hingjing kakhandon laitah ahin kahinkho lahih'in.
25 Fordom grunnfeste du jordi, og himmelen er verk av dine hender.
Kum tamtah achetai, nangin hiche leiset leibul nana lhungdoh'in, vanhohi nakhut tah'in nanasemdoh in,
26 Dei skal forgangast, men du stend; alle skal dei eldast som eit klæde, som ein klædnad skifter du deim, og dei vert umskifte;
hihojouse hung mangthah ding ahinlah nang tonsotna nahinjing ding ahi, amaho ponlui bangin hungvui lhantin, Nangin amaho chu von banga nakhelding chujouteng napai mangdiu ahi.
27 men du er den same, og dine år tek aldri ende.
Hinla Yahweh Pakai nangvang abang chu nahijingin ahi.
28 Borni åt dine tenarar skal bu i ro, og deira avkjøme skal standa trygt for di åsyn.
Nangma mite chate jouse lungmong a umdiu ahi. Achate chateho chu na-anga hung khanglen diu ahi.