Salomos Ordsprog 1
1 Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
2 Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
3 Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
5 so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
6 Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
7 Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
8 Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
9 For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
10 Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
11 Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol h7585)
13 Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
14 du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
15 Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
16 For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
17 Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
18 Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
19 So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
20 Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
21 På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
22 «Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
23 Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
24 Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
25 De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
26 So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
27 når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
28 Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
29 Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
30 ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
31 skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
32 For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
33 Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
