Salomos Ordsprog 1
1 Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
Ny Ohabolan’ i Solomona, zanak’ i Davida, mpanjakan’ ny Isiraely:
2 Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
Hahalalana fahendrena sy fananarana, Ary hahafantarana ny tenin’ ny fahalalana;
3 Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
Hahazoana fananarana mampahahendry, Dia fahamarinana sy rariny ary fahitsiana;
4 Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
Hanomezam-pahendrena ho an’ ny kely saina, Ary fahalalana sy fisainana mazava ho an’ ny zatovo.
5 so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
Aoka ny hendry hihaino ka hitombo saina; Ary aoka ny manam-panahy hahazo fitarihana tsara;
6 Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
Hahafantarana ohabolana sy fanoharana, Ary ny tenin’ ny hendry sy ny teny saro-pantarina ataony.
7 Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
Ny fahatahorana an’ i Jehovah no fiandoham-pahalalana; Fa ny adala manamavo ny fahendrena sy ny famaizana. Fananarana tsy hikambana amin’ ny mpanao ratsy.
8 Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
Anaka, mihainoa ny ana-drainao, Ary aza mahafoy ny lalàn-dreninao;
9 For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
Fa fehiloha tsara tarehy amin’ ny lohanao izany, Ary rado amin’ ny vozonao.
10 Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
Anaka, raha taomin’ ny mpanota ianao, Aza manaiky.
11 Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
Raha hoy izy: Andeha hiaraka isika, Aoka isika hanotrika handatsa-drà; Andeha hamitsahantsika tsy ahoan-tsy ahoana ny tsy manan-tsiny;
Aoka isika hitelina azy velona tahaka ny fitelin’ ny fiainan-tsi-hita Ary hanao azy teli-moka toy ny latsaka any an-davaka; (Sheol h7585)
13 Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
Dia ho azontsika ny fananana sarobidy rehetra, Ka hofenointsika babo ny tranontsika;
14 du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
Avia mba hiara-miloka eto aminay; Aoka ho iray ihany ny kitapom-bolantsika rehetra:
15 Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
Anaka, aza miara-dalana aminy ianao; Arovy ny tongotrao tsy hankamin’ ny alehany;
16 For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
Fa ny tongony mihazakazaka ho amin’ ny ratsy Sady faingana handatsa-drà.
17 Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
Fa velarim-poana ny fandrika, Raha hitan’ ny vorona.
18 Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
Fa ireny dia manotrika handatsaka ny ran’ ny tenany ihany; Mamitsaka hahafaty ny tenany ihany izy.
19 So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
Toy izany no iafaran’ izay rehetra fatra-pila harena; Fa hipaoka ny ain’ izay fatra-pila azy izany.
20 Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
Ny fahendrena miantso mafy eny ivelany; Manandratra ny feony eny an-kalalahana izy;
21 På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
Mitory ao amin’ izay fivorian’ ny maro be mireondreona izy; Eo anoloan’ ny vavahady sy ao an-tanàna no ilazany ny teniny hoe:
22 «Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
Ry kely saina, mandra-pahoviana no hitiavanareo ny fahadalana, Sy hifalian’ ny mpaniratsira amin’ ny faniratsirana, Ary hankahalan’ ny adala ny fahalalana?
23 Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
Miverena ianareo hihaino ny fananarako; Indro, haidiko aminareo ny fanahiko, Ary hampahafantariko anareo ny teniko.
24 Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
Satria efa niantso Aho, fa nandà ianareo; Efa naninjitra ny tanako Aho, fa tsy nisy nitandrina;
25 De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
Fa nolavinareo ny saina rehetra natolotro, Sady tsy nety nanaiky ny anatro ianareo:
26 So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
Izaho kosa hihomehy, raha tonga ny fandringanana anareo; Handatsa Aho, raha tonga ny mahatahotra anareo.
27 når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
Raha tonga ny zava-mahatahotra anareo tahaka ny rivo-doza Ary ny fandringanana anareo toy ny tadio, Ka manjo anareo ny fahoriana sy ny fangirifiriana,
28 Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
Dia vao hiantso Ahy izy, fa tsy hamaly Aho; Dia vao hitady Ahy fatratra izy, fa tsy ho hitany Aho.
29 Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
Satria nankahala ny fahalalana izy Ary tsy nifidy ny fahatahorana an’ i Jehovah,
30 ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
Tsy nekeny ny saina natolotro, Notsiratsirainy avokoa ny anatro rehetra,
31 skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
Dia hihinana ny vokatry ny alehany izy Ka ho voky ny fihendreny.
32 For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
Fa ny fihemoran’ ny kely saina hahafaty azy, Ary ny fiadanan’ ny adala handringana azy.
33 Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
Fa izay mihaino Ahy kosa hitoetra tsy manana ahiahy, Eny, handry fahizay izy ka tsy hatahotra ny ratsy.
