< Salomos Ordsprog 1 >
1 Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
Engero za Sulemaani, mutabani wa Dawudi, kabaka wa Isirayiri.
2 Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
Yaziwandiika okuyigiriza abantu okuba n’amagezi n’okuyiga, era n’okutegeera ebigambo eby’obulabufu; eby’obulamu eby’amagezi n’empisa.
3 Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
Sulemaani yayagala abantu okuba n’empisa, n’obulamu obw’amagezi, okukolanga ebituufu, n’okubeera abenkanya n’okugobereranga ensonga;
4 Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
okuyigiriza amagezi abatalina bumanyirivu, n’abavubuka okufuna okumanya n’okutegeera.
5 so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
N’abantu ab’amagezi nabo bwe bawulira beeyongere okuyiga n’abategeevu beeyongere okubangulwa.
6 Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
Era engero zino zaawandiikibwa okutegeera engero, enjogera n’ebikokyo.
7 Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
Kale mu kutya Mukama amagezi mwe gasookera, naye abasirusiru banyooma amagezi n’okulagirirwa.
8 Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
Mwana wange ossangayo omwoyo eri ebiragiro bya kitaawo, era tolekanga kukuutira kwa maama wo;
9 For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
bijja kuba ngule eneeweesanga omutwe gwo ekitiibwa, n’emikuufu mu bulago bwo.
10 Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
Mwana wange abakozi b’ebibi bwe bakusendasendanga, tokkirizanga.
11 Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
Bwe bakugambanga nti, “Tugende ffenna twesanyuse, tunyage, tubbe n’okutta; tokkirizanga;
12 Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol )
ng’entaana bw’emira abantu, naffe tubamire tutyo nga bakyali balamu, era nga balamba, ng’abagenda mu bunnya obuwanvu; (Sheol )
13 Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
nga twefunira eby’obugagga bye tutakoleredde, ne tujjuza amayumba gaffe obugagga obubbe;
14 du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
ng’ababi batuyita tubeegatteko, tugabane kyenkanyi ebibbe n’ebinyage.”
15 Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
Mwana wange totambuliranga wamu nabo, era ekigere kyo kiziyize okukwatanga ekkubo lyabwe:
16 For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
Kubanga ebigere byabwe bidduka bunnambiro okukola ebibi, era kibanguyira okuyiwa omusaayi.
17 Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
Nga kuba kumala biseera okutega omutego, ng’ekinyonyi ky’oyagala okukwata kikulaba,
18 Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
naye abantu ng’abo baba beetega bokka, baba beetega omutego ogunaabakwasa bo bennyini.
19 So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
Bwe lityo bwe libeera ekkubo lya buli muntu anoonya okugaggawalira mu bukyamu. Obugagga obw’engeri eyo busaanyaawo obulamu bw’abo ababufuna.
20 Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
Amagezi galeekaanira waggulu mu nguudo; gayimusa amaloboozi gaago, mu bifo ebigazi eby’omu bibuga.
21 På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
Ne galeekaanira waggulu, mu kifo enguudo ennene we zisisinkanira, era gasinzira mu miryango gy’ekibuga ne googera:
22 «Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
Mulituusa ddi mmwe ab’amagezi amatono obutayagala kweyongera kuyiga by’amagezi, nammwe ab’amalala okunyoomanga eby’amagezi n’abasirusiru okukyawanga okumanya?
23 Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
Kale singa muwuliriza okunenya kwange, laba, ndifuka omutima gwange n’ebirowoozo byange mu mmwe.
24 Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
Kubanga na bayita ne mugaana okuwuliriza, ne ngolola omukono ne wataba n’omu afaayo,
25 De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
era ne mutafaayo ku magezi ge nabawa, era ne mugaana okubuulirira kwange kwonna,
26 So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
kale nange ndibasekerera nga muli mu nnaku, era mbakudaalire ng’entiisa ebagwiridde.
27 når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
Entiisa bw’eribajjira ng’omuyaga omungi, ennaku n’okubonaabona, okulumwa n’obubalagaze,
28 Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
kale balinkoowoola, naye siriyitaba; balinnoonya obutaweera naye ne batandaba.
29 Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
Kubanga baakyawa okuyigirizibwa, n’okumanya, era ne bamalirira obutatya Mukama.
30 ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
Ne bagaana okuwuliriza amagezi gange; ne banyooma okunenya kwange kwonna.
31 skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
Kyebaliva balya ebibala eby’ekkubo lyabwe ebbi, era ne bajjula ebibala eby’enkwe zaabwe.
32 For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
Obusirusiru bulitta ab’amagezi amatono n’obutafaayo bulizikiriza abasirusiru,
33 Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
naye buli ampuliriza anaabeeranga mirembe, ng’agumye nga talina kutya kwonna.