Salomos Ordsprog 9
1 Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 «Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 «For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 «Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
