Salomos Ordsprog 9
1 Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
| دانایی خانووی خۆی بنیاد ناوە، حەوت کۆڵەکەکەی داتاشیوە. |
2 Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
| سەربڕدراوەکەی سەربڕیوە و شەرابەکەی تێکەڵ کردووە، هەروەها خوانەکەی ئامادە کردووە. |
3 Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
| کەنیزەکانی خۆی ناردووە و بانگ دەکات، لەسەر بەرزاییەکانی شار: |
4 «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: |
5 «Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
| «وەرن، لە نانی من بخۆن و لەو شەرابەی تێکەڵم کردووە بخۆنەوە. |
6 Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
| واز لە ساویلکەیی بهێنن و بژین، بە ڕێگای تێگەیشتندا بڕۆن.» |
7 Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
| ئەوەی گاڵتەجاڕ تەمبێ بکات شەرمەزاری دەست دەکەوێت، ئەوەی بەدکار سەرزەنشت بکات خۆی لەکەدار دەکات. |
8 Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
| سەرزەنشتی گاڵتەجاڕ مەکە، نەوەک ڕقی لێت بێتەوە؛ سەرزەنشتی دانا بکە، تۆی خۆشدەوێت. |
9 Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
| ڕێنمایی دانا بکە، داناتر دەبێت، کەسێکی ڕاستودروست فێر بکە، زاناتر دەبێت. |
10 Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
| لەخواترسی سەرەتای داناییە، ناسینی خودای پیرۆزیش تێگەیشتنە، |
11 «For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
| چونکە بە دانایی ڕۆژگارت زیاد دەکات، ساڵانی ژیانت پتر دەبێت. |
12 Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
| ئەگەر دانا بیت، داناییەکەت پاداشتت دەداتەوە؛ ئەگەر گاڵتەجاڕ بیت، تەنها لەسەر خۆت دەکەوێت. |
13 Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
| گێلایەتی وەک خاتوونێکی بە بۆڵەبۆڵە، ساویلکەیە و هیچ شتێک نازانێت. |
14 Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
| لە بەردەرگای ماڵەکەی دادەنیشێت، لەسەر کورسییەک لە بەرزترین شوێنی شار، |
15 og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
| بۆ بانگکردنی ڕێبوارەکان، ئەوانەی لە ڕێچکەی خۆیان دەڕۆن: |
16 «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: |
17 «Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
| «ئاوی دزراو شیرینە، نانی بە دزی بەتامە.» |
