Salomos Ordsprog 9
1 Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
Ang kaalam nagtukod sa kaugalingon niyang panimalay; naglilok siya ug pito ka mga haligi gikan sa mga bato.
2 Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
Giandam niya ang iyang mga mananap aron idalit sa panihapon; gisagolan niya ang iyang bino; ug giandam niya ang iyang lamisa.
3 Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
Gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye aron pagdapit ug pagpanawag gikan sa hataas nga bahin sa siyudad:
4 «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Miingon siya ngadto sa mga walay alamag.
5 «Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
“Dali, kaon sa akong pagkaon, ug pag-inom sa bino nga akong gisagolan.
6 Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
Biyai ang yano nimong mga binuhatan, ug pagkinabuhi; paglakaw sa dalan nga adunay salabotan.
7 Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
Si bisan kinsa nga mobadlong sa mabugalbugalon nag-awhag ug pagdaogdaog ug si bisan kinsa nga mobadlong sa tawong daotan masakitan.
8 Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
Ayaw badlonga ang mabugalbugalon, kay dumtan ka niya; badlonga ang tawong maalamon, ug higugmaon ka niya.
9 Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
Hatagi ug pagpanudlo ang tawong maalamon, ug mahimo pa gayod siyang maalamon; tudloi ang tawong matarong, ug madugangan pa ang iyang nakat-onan.
10 Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
Ang pagkahadlok kang Yahweh mao ang sinugdanan sa kaalam ug ang kahibalo sa Balaan mao ang pagsabot.
11 «For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
Kay pinaagi kanako modaghan pa ang imong mga adlaw ug madugangan ang mga tuig sa imong kinabuhi.
12 Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
Kung maalamon ka, maalam ka sa imong kaugalingon, apan kung magbugalbugal ka, mag-inusara kang magpas-an niini.”
13 Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
Ang babayeng buangbuang sabaan— wala siya natudloan ug walay nahibaloan.
14 Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
Naglingkod siya sa pultahan sa iyang puluy-anan, sa lingkoranan sa hataas nga mga dapit sa lungsod.
15 og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
Nagatawag siya niadtong nangagi, ngadto sa mga tawong tul-id nga nagalakaw sa ilang dalan.
16 «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Giingnan niya kadtong mga walay alamag.
17 «Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
“Tam-is ang kinawat nga tubig ug maayo ang tinapay nga gikaon sa tago.”
