Salomos Ordsprog 8
1 Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
Tie: Nyansa refrɛ. Ntease ma ne nne so.
2 Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
Ɔkwan no so, sorɔnsorɔmmea hɔ, nkwantanan no so, ɛhɔ na egyina,
3 attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
apon a ɛkɔ kuropɔn no mu no ho, ɛteɛ mu wɔ abobow ano hɔ se,
4 «Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
“Ao, mo nnipa na meteɛ mu refrɛ; meteɛ mu frɛ adesamma nyinaa.
5 Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
Mo a moyɛ ntetekwaa, momma mo ani ntew; mo a moyɛ nkwaseafo, munnya ntease.
6 Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
Muntie, na mewɔ nsɛm pa bi ka kyerɛ mo; mibue mʼano ka nea eye.
7 ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
Mʼano ka nea ɛyɛ nokware, efisɛ mʼanofafa kyi amumɔyɛsɛm.
8 Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
Mʼanom nsɛm nyinaa yɛ pɛ; biara nni mu a ɛyɛ nkontompo anaa nnaadaasɛm.
9 Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
Ne nyinaa mu da hɔ ma nea ɔwɔ nhumu; ɛho nni asɛm ma wɔn a wɔwɔ nimdeɛ.
10 Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
Mompo dwetɛ na momfa mʼakwankyerɛ, momfa nimdeɛ na mompo sikakɔkɔɔ ankasa.
11 For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
Efisɛ nimdeɛ som bo sen bota, na worentumi mfa nea wopɛ biara ntoto no ho.
12 Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
“Me, nyansa, mene anitew na ɛte; nimdeɛ ne nhumu wɔ me.
13 Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
Sɛ wosuro Awurade ɛne sɛ wokyi bɔne; mikyi ahantan ne ahomaso, ɔbra bɔne ne nnaadaasɛm.
14 Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
Afotu ne atemmu pa wɔ me; mewɔ ntease ne tumi.
15 Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
Me so na ahemfo nam di ade na sodifo nam me so hyehyɛ mmara a ɛyɛ pɛ;
16 Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
Mmapɔmma de me bu ɔman ne atitiriw nyinaa a wodi asase so hene.
17 Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
Medɔ wɔn a wɔdɔ me, na wɔn a wɔhwehwɛ me no hu me.
18 Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
Ahonyade ne anuonyam wɔ me nkyɛn, ahode a ɛkyɛ ne yiyedi nso saa ara.
19 Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
Mʼaba ye sen sikakɔkɔɔ ankasa; nea efi me mu boro dwetɛ a wɔasɔn so so.
20 Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
Trenee akwan so na menam, atɛntrenee akwan so,
21 For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
mede ahode ma wɔn a wɔdɔ me na mehyɛ wɔn adekoradan amaama.
22 Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
“Awurade bɔɔ me sɛ nʼabɔde mu abakan dii ne tete nneyɛe anim;
23 Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
oyii me sii hɔ fi tete, ansa na wiase refi ase.
24 Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
Wɔwoo me ansa na wɔrebɔ po kakraka no, ansa na wɔreyɛ nsuti a nsu ahyɛ no ma no,
25 fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
ansa na wɔde mmepɔw resisi hɔ; wɔwoo me ansa na nkoko reba,
26 fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
ansa na ɔbɔɔ asase ne ne mfuw anaa dɔte biara a ɛwɔ asase so.
27 Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
Mewɔ hɔ ansa na wɔbɔɔ ɔsoro, bere a otwaa ɔhye too ebun no ani no,
28 Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
bere a ɔbɔɔ omununkum wɔ soro na ɔde ebun mu nsuti tintim hɔ dennen no;
29 då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
bere a otwaa ɔhye maa po sɛnea nsu no rentra ne hye, ne bere a otwaa asase fapem no,
30 då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
na meyɛ odwumfo a mete ne nkyɛn. Anigye hyɛɛ me ma daa na midii ahurusi wɔ nʼanim bere biara,
31 Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
na mʼani gye wɔ ne wiase nyinaa mu na mʼani ka wɔ adesamma mu.
32 Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
“Enti me mma, muntie me; nhyira ne wɔn a wɔnantew mʼakwan so.
33 Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
Muntie mʼakwankyerɛ na munhu nyansa; mummmu mo ani ngu so.
34 Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
Nhyira ne onipa a otie me, ɔwɛn mʼabobow ano daa, na ɔtwɛn wɔ hɔ.
35 For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
Na obiara a ohu me no nya nkwa, na onya anisɔ fi Awurade nkyɛn.
36 Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
Na nea wanhwehwɛ me no haw ne ho na wɔn a wɔtan me no dɔ owu.”
