Salomos Ordsprog 8
1 Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
Ko, uchenjeri hahudanidziri here? Kunzwisisa hakusimudziri inzwi rako here?
2 Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
Panzvimbo dzakakwirira panzira, pamharadzano dzenzira, ndipo pahumire;
3 attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
parutivi rwamasuo okupinda muguta, pamikova, hunodanidzirisa huchiti,
4 «Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
“Kwamuri, imi varume, ndinodanidzira; ndinosimudzira inzwi rangu kuvanhu vose.
5 Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
Imi vasina mano, wanai uchenjeri; imi mapenzi, wanai kunzwisisa.
6 Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
Teererai, nokuti ndine zvinhu zvinokosha zvokutaura; ndinozarura muromo wangu kuti nditaure zvakarurama.
7 ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
Muromo wangu unotaura zvokwadi, nokuti miromo yangu inovenga zvakaipa.
8 Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
Mashoko ose omuromo wangu akarurama; hapana kana rimwe rakakombama kana rakaipa.
9 Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
Kune ane njere ose zvawo akarurama, akarurama kuna avo vane zivo.
10 Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
Sarudza kurayira kwangu panzvimbo yesirivha, ruzivo panzvimbo yegoridhe rakaisvonaka,
11 For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
nokuti uchenjeri hunokosha kupfuura marubhi, uye hapana chaungada chingaenzaniswa nahwo.
12 Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
“Ini, uchenjeri ndinogara pamwe chete navakachenjera; ndine ruzivo nenjere.
13 Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
Kutya Jehovha ndiko kuvenga zvakaipa; ndinovenga kuzvikudza namanyawi, maitiro akaipa nokutaura kunonyangadza.
14 Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
Zano nokutonga kwakanaka ndezvangu; ndine kunzwisisa nesimba.
15 Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
Madzimambo anobata ushe neni uye vatongi vanodzika mirayiro yakarurama;
16 Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
machinda anofambisa ushe neni, navakuru vose vanotonga panyika.
17 Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
Ndinoda avo vanondida, uye vaya vanonditsvaka vanondiwana.
18 Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
Pfuma nokukudzwa zvineni, upfumi hunogara nokururama.
19 Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
Chibereko changu chakanaka kupfuura goridhe rakaisvonaka; zvandinobereka zvinopfuura sirivha yakaisvonaka.
20 Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
Ndinofamba munzira dzokururama, pamakwara okururamisira,
21 For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
ndichipa upfumi kuna avo vanondida, uye ndichiita kuti matura avo azare.
22 Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
“Jehovha akandibudisa sebasa rake rokutanga pamabasa ake, kutangira mabasa ake akare;
23 Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
ndakagadzwa kubva pakusingaperi, kubva pakutanga, nyika isati yavapo.
24 Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
Makungwa asati avapo, ndakaberekwa, pasati pava nezvitubu zvine mvura zhinji;
25 fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
makomo asati aiswa munzvimbo dzawo, zvikomo zvisati zvavapo, ndakaberekwa,
26 fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
asati aita nyika neminda kana guruva ripi zvaro renyika.
27 Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
Ndakanga ndiripo paakaisa matenga munzvimbo dzawo, paakaita denderedzwa pamusoro pamakungwa,
28 Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
paakaita makore kudenga uye paakasimbisa zvitubu zvamakungwa,
29 då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
paakapa gungwa miganhu yaro kuti mvura dzirege kudarika zvaakarayira, uye paakateya nheyo dzenyika.
30 då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
Ipapo ndini ndaiva mhizha parutivi rwake. Ndaigara ndichifara zuva nezuva, ndichifara nguva dzose pamberi pake,
31 Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
ndichifadzwa nenyika yake yose uye ndichifadzwa navanhu vose.
32 Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
“Saka zvino, vanakomana vangu, teererai kwandiri; vakaropafadzwa avo vanochengeta nzira dzangu.
33 Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
Teererai kurayira kwangu mugova vakachenjera; musakushayira hanya.
34 Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
Akaropafadzwa munhu anoteerera kwandiri, anorinda mazuva ose pamasuo angu. Anomira pamukova womusuo wangu.
35 For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
Nokuti ani naani anondiwana anowana upenyu uye anogamuchira nyasha kubva kuna Jehovha.
36 Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
Asi ani naani asingandiwani anozvikuvadza; vose vanondivenga vanoda rufu.”
