< Salomos Ordsprog 8 >
1 Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
Izali mądrość nie woła, i roztropność nie wydaje głosu swego?
2 Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
Na wierzchu wysokich miejsc, przy drodze i na rozstaniu dróg stoi.
3 attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
U bram, kędy się chodzi do miasta, i w wejściu u drzwi woła, mówiąc:
4 «Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
Na was wołam, o mężowie! a głos mój obracam do synów ludzkich.
5 Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
Zrozumijcie prostacy ostrożność, a głupi zrozumijcie sercem.
6 Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
Słuchajcie; bo o wielkich rzeczach będę mówił, a otworzenie warg moich opowie szczerość.
7 ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
Zaisteć prawdę mówią usta moje, a niezbożność obrzydliwością jest wargom moim.
8 Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
Sprawiedliwe są wszystkie słowa ust moich; nie masz w nich nic nieprawego ani przewrotnego.
9 Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
Wszystkie są prawe rozumnemu, a uprzejme tym, którzy znajdują umiejętność.
10 Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
Przyjmijcież ćwiczenie moje, a nie srebro, a umiejętność raczej, niż złoto wyborne.
11 For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
Albowiem lepsza jest mądrość niż perły, także wszystkie pożądane rzeczy nie porównają z nią.
12 Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
Ja mądrość mieszkam z roztropnością, i umiejętność ostrożności wynajduję.
13 Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
Bojaźń Pańska jest, mieć w nienawiści złe. Ja nienawidzę pychy, wysokomyślności, i drogi złej, i ust przewrotnych.
14 Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
Przy mnie jest rada, i prawdziwa mądrość; jam jest roztropność, a moc jest moja.
15 Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
Przez mię królowie królują, i książęta stanowią sprawiedliwość.
16 Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
Przez mię książęta panują, i wielmożnymi są wszyscy sędziowie ziemi.
17 Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
Ja miłuję tych, którzy mię miłują; a którzy mię szukają rano, znajdują mię.
18 Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
Bogactwo i sława przy mnie jest; majętność trwała i sprawiedliwość.
19 Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
Lepszy jest owoc mój, niż złoto, i niż najkosztowniejsze złoto, a dochody moje lepsze, niż srebro wyborne.
20 Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
Prowadzę ścieszką sprawiedliwości, pośrodkiem ścieżek sądu,
21 For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
Abym tym, którzy mię miłują, dała w dziedzictwo majętność wieczną, i skarby ich napełniła.
22 Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
Pan mię miał przy początku drogi swej, przed sprawami swemi, przed wszystkiemi czasy.
23 Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
Przed wieki jestem zrządzona, przed początkiem; pierwej niż była ziemia;
24 Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
Gdy jeszcze nie było przepaści, spłodzonam jest, gdy jeszcze nie było źródeł opływających wodami.
25 fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
Pierwej niż góry założone były, niż były pagórki, spłodzonam jest.
26 fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
Jeszcze był nie uczynił ziemi, i równin, ani początku prochu okręgu ziemskiego.
27 Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
Gdy gotował niebiosa, tamem była; gdy rozmierzał okrągłość nad przepaściami;
28 Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
Gdy utwierdzał obłoki w górze, i umacniał źródła przepaści;
29 då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
Gdy zakładał morzu granice jego, i wodom, aby nie przestępowały rozkazania jego; gdy rozmierzał grunty ziemi:
30 då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
Tedym była u niego jako wychowaniec, i byłam uciechą jego na każdy dzień, grając przed nim na każdy czas.
31 Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
Gram na okręgu ziemi jego, a rozkoszy moje, mieszkać z synami ludzkimi.
32 Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
Słuchajcież mię tedy teraz, synowie! albowiem błogosławieni, którzy strzegą dróg moich.
33 Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
Słuchajcie ćwiczenia, nabądźcie rozumu, a nie cofajcie się.
34 Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
Błogosławiony człowiek, który mię słucha, czując u wrót moich na każdy dzień, a strzegąc podwoi drzwi moich.
35 For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
Bo kto mię znajduje, znajduje żywot, a otrzymuje łaskę od Pana.
36 Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
Ale kto grzeszy przeciwko mnie, krzywdę czyni duszy swojej; wszyscy, którzy mię nienawidzą, miłują śmierć.