Salomos Ordsprog 8
1 Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
Lohng! Lalmwetmet el wowoyak. Etauk el oru pusracl in lohngyuk.
2 Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
El tu fin tohktok uh sisken inkanek, Ac yen inkanek uh osun we.
3 attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
Ke nien utyak nu in siti uh Sisken mutunoa el pang ac fahk:
4 «Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
“Nga kwafe suwos nukewa; Nga pang nu sin mwet nukewa faclu.
5 Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
Kowos su srakna elahn tulik, oru kowos in elahn mwet matu. Ya kowos lalfon? Lutlut in oasr etauk lowos.
6 Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
Lohng kas wolana luk. Ma nukewa nga fahk uh suwohs.
7 ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
Kas nukewa luk pwayena; Kas kikiap uh mwe srungayuk sik.
8 Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
Ma nukewa nga fahk uh pwaye, Wangin kutena ma sesuwos ku mwe kiapu mwet.
9 Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
Nu sin mwet liyaten uh, ma inge nukewa kalem, Ac nu selos su oasr etauk la, fisrasr elos in kalem kac.
10 Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
Sulela kas in luti luk liki na silver; Sulela etauk liki na in eis gold nasnas.
11 For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
“Nga pa Lalmwetmet. Nga wo liki mwe naweyuk uh; Wangin ma kom lungse ac ku in lumweyuk nu sik.
12 Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
Nga Lalmwetmet ac liyaten; Oasr etauk ac nunak suwohs in nga.
13 Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
Elos nukewa su akfulatye LEUM GOD elos kwase ma koluk. Nga srunga inse fulat ac filang, Oayapa inkanek koluk ac kas kikiap.
14 Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
Nga orek pwapa, ac nga akfahsrye. Oasr ku ac etauk yuruk.
15 Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
Nga kasru tokosra uh in leumi mwet uh, Ac nga kasru mwet kol in oru ma sap suwohs.
16 Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
Mwet kol nukewa faclu leumi mwet uh ke kasru luk — Fisrak ac mwet leum fin faclu oana sie.
17 Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
Nga lungse elos nukewa su lungse nga; Kutena mwet su sukyu, ku in koneyuyak.
18 Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
Oasr mwe kasrup ac sunak, Wo ouiya ac kapkapak yuruk in kitala.
19 Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
Ma kom ac eis sik uh saok liki gold ma wo emeet, Ac wo liki pac silver ma arulana nasnas.
20 Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
Nga fufahsryesr ke inkanek suwoswos; Nga fahsr tukun inkanek lun nununku suwohs.
21 For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
Nga sang mwe kasrup nu selos su lungse nga, Ac nwakla lohm selos ke ma saok.
22 Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
“LEUM GOD El oreyula meet liki ma nukewa, Orekma se emeet lal in pacl loeloes somla.
23 Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
Orekla nga ke mutaweyen ma nukewa, Meet liki na orekla faclu.
24 Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
Nga isusla meet liki oasr meoa, Pacl ma soenna oasr unon in kof.
25 fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
Nga isusla meet liki oasr fineol uh, Meet liki tohktok uh oakiyuki,
26 fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
Meet liki na ke God El orala faclu, ku inima we — Soenna oasr kutkut srisrik lun infohk uh.
27 Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
Nga oasr we ke El oakiya ma oan inkusrao, Ac ke El asroelik pekusra uh fin meoa,
28 Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
Ke pacl se el filiya pukunyeng yen engyengu, Ke El ikasla unon in kof in meoa,
29 då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
Ac ke El sapkin tuh kof in meoa uh in tia alukela srikasrak ma El oakiya. Nga muta we ke El oakiya pwelung loangeyen faclu.
30 då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
Nga muta siskal oana sie mwet lemlem nu ke musa. Len nukewa nga mwe engan nu sel, Ac nga engan ye mutal pacl nukewa —
31 Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
Nga engan ke faclu, Ac ke mwet su muta fin faclu.
32 Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
“Ke ma inge, tulik nutik, lohngyu inge. Oru oana ke nga fahk, ac kowos ac fah insewowo.
33 Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
Lohng ma lutiyuk kowos kac, Aklalmwetmetye kowos, ac tia pilesru.
34 Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
Insewowo mwet se su muta ke mutunoa sik len nukewa, Ac soano in lohngyu ke nien utyak nu inkul sik.
35 For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
Mwet se su koneyuyak el konauk moul, Ac LEUM GOD El ac fah insewowo sel.
36 Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
Mwet se su tia koneyuyak el sifacna kunausulla; Kutena mwet su srungayu, lungse misa.”
