Salomos Ordsprog 8
1 Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
Hikima ba ta yin kira ne? Fahimi ba ya tā da muryarsa ne?
2 Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
A ƙwanƙoli a kan hanya, inda hanyoyi suka haɗu, ta ɗauki matsayinta;
3 attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
kusa da ƙofofin shiga cikin birni, a mashigai, ta tā da murya,
4 «Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
“Gare ku, ya mutane, nake kira; na tā da muryata ga dukan’yan adam.
5 Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
Ku da kuke marasa azanci, ku yi hankali; ku da kuke wawaye, ku nemi fahimi.
6 Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
Ku saurara, gama ina da abubuwa masu darajan da zan faɗa; na buɗe leɓunana don in faɗa abin da yake daidai.
7 ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
Bakina yana magana abin da yake gaskiya, gama leɓunana sun ƙi mugunta.
8 Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
Dukan kalmomin bakina suna da adalci; babu waninsu da ya karkace ko kuwa ƙarya ne.
9 Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
Ga mai tunani dukansu daidai ne; ba su da laifi ga waɗanda suke da sani.
10 Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
Ku zaɓi umarnina a maimakon azurfa, sani a maimakon zinariya zalla,
11 For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
gama hikima ta fi lu’ulu’ai daraja, kuma ba abin da kake sha’awa da za a kwatanta da ita.
12 Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
“Ni, hikima, ina zama tare da hankali; ina da sani da iya rarrabewa.
13 Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
Jin tsoron Ubangiji shi ne ƙin mugunta; ina ƙin girman kai da fariya, halin mugunta da kuma muguwar magana.
14 Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
Shawara da yin tunani mai kyau nawa ne; ina da fahimi da kuma iko.
15 Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
Ta wurina sarakuna suke mulki masu mulki kuma suke yin dokokin da suke da adalci;
16 Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
ta wurina sarakuna suke mulki, da kuma dukan manyan mutanen da suke mulkin duniya.
17 Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
Ina ƙaunar waɗanda suke ƙaunata, kuma waɗanda suke nemana sukan same ni.
18 Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
Tare da ni akwai wadata da girmamawa, dukiya da wadata masu dawwama.
19 Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
’Ya’yan itacena sun fi zinariya zalla; amfanin gonar da nake bayar ya fi azurfa mafi kyau.
20 Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
Ina tafiya a hanyar adalci, a kan hanyoyin gaskiya,
21 For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
ina ba da wadata ga waɗanda suke ƙaunata ina sa wuraren ajiyarsu su cika.
22 Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
“Ubangiji ya kawo ni a matsayi na farko na ayyukansa, kafin ayyukansa na tuntuni;
23 Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
an naɗa ni tun fil azal, daga farko, kafin duniya ta kasance.
24 Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
Sa’ad da babu tekuna, aka haife ni, sa’ad da babu maɓulɓulai masu ruwa;
25 fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
kafin a kafa duwatsu a wurarensu, kafin tuddai ma, an haife ni,
26 fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
kafin ya yi duniya ko gonaki ko wata ƙurar duniya.
27 Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
Ina nan sa’ad da ya kafa sammai a wurarensu, sa’ad da ya shata sararin sama a kan fuskar zurfafa,
28 Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
sa’ad da ya kafa gizagizai a bisa ya kuma kafa maɓulɓulan zurfafa daram,
29 då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
sa’ad da ya ba wa teku iyakarsa domin kada ruwaye su zarce umarninsa, da kuma sa’ad da ya shata tussan duniya.
30 då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
A lokacin ni ne mai tsara abubuwa a gefensa. Na cika da murna kowace rana, kullum ina farin ciki a gabansa,
31 Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
ina farin ciki da dukan duniyarsa ina murna da’yan adam.
32 Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
“Yanzu fa,’ya’yana, ku saurare ni; masu albarka ne waɗanda suke kiyaye hanyoyina.
33 Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
Ku saurari umarnina ku kuma zama masu hikima; kada ku ƙyale ta.
34 Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
Mai albarka ne wanda ya saurare ni; yana tsaro kullum a ƙofofina, yana jira a ƙofar shigata.
35 For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
Gama duk wanda ya same ni ya sami rai zai kuma sami tagomashi daga Ubangiji.
36 Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
Amma duk wanda ya kāsa samuna ya cuci kansa; dukan waɗanda suke ƙina suna ƙaunar mutuwa ke nan.”
